Expecto Patronum
Wilt u reageren op dit bericht? Maak met een paar klikken een account aan of log in om door te gaan.

True Colors [Duncan]

Vorige onderwerp Volgende onderwerp Ga naar beneden





True Colors [Duncan] Empty True Colors [Duncan]

Bericht van Aryana Miller zo maa 17 2019, 15:16





No one ever finds life worth living - one has to make it worth living


   

Het was zondagavond; het einde van het weekend en daarmee naderde het begin van de volgende schoolweek. Arya had zichzelf nadat ze de straf van Professor Shelby had overleefd behoorlijk afgezonderd van de andere studenten. Ze had het niet verdiend, het meisje kon er weinig aan doen dat ze de dag ervoor was gestruikeld door een van de andere studenten die net wat te gehaast de bibliotheek had verlaten. Waardoor ze een boekenkast had doen wankelen, en een hoop boeken in een behoorlijke ravage op de grond waren gevallen. Zelf was ze dankzij haar snelle acties niet gewond geraakt, een spreuk had haar beschermd tegen blauwe plekken; al was de Professor alles behalve geamuseerd geweest met deze wending. Dit betekende dan ook dat hij haar had geboden de dag erna s ’ochtends vroeg bij zijn lokaal te staan. Het jonge meisje had zonder te mopperen naar hem geluisterd, maar dat betekende niet dat ze er mee eens was of zich er prettig bij voelde. De afgelopen weken leek ze steeds vaker onbewust in de problemen te raken, alsof ze in een negatieve spiraal gevangen zat. Wat ervoor zorgde dat ze zich het liefste enkel met haar uil bezig hield en voor de rest afzijdig hield van alle anderen. Op die manier kon ze weinig fout doen, vermoeid van de loop van het weekend, had het meisje zich op een van de gangen gevestigd met een boek. Het was er geen die focuste op het gebied van magie, maar meer een verhaal die ze vroeger veel van haar vader had gehoord en die haar tante had gekocht nadat hij was overleden. Zodat ze haar herinneringen aan haar ouders op kon halen, de vrede en rust die in de eerste jaren van haar leven had geheerst. Het meisje zuchtte terwijl ze diep in gedachten verzonken een bladzijde omsloeg en haar ogen kort sloot. Ze ging niet op in het verhaal zoals ze vroeger had gedaan. Wellicht omdat het een kinderboek was en ze langzaam aan te oud werd om het nog te lezen. Interessant te vinden. Toch was het boek haar dierbaar, want herinneringen waren bijzonder belangrijk. Ze kon zich niet meer herinneren hoe de stem van haar moeder geklonken had, al hielpen de dagboeken van de overleden Witch haar wel met het ontcijferen van haar karakter. Daarbij had Professor Ichor, die tevens haar tante was natuurlijk haar moeder ook gekend. Dit betekende dat ze door haar en de mensen die haar kende nog verder leefde, in hun herinneringen en gedachten. Haar vader was zeer lange tijd tegen magie geweest nadat een ongeluk met magie het leven van zijn geliefde vrouw had beroofd. Dit betekende dat ze vanaf jongs af aan al de belofte had gedaan nooit naar Hogwarts te komen en haar magie te negeren. Iets dat bijna onmogelijk was, ze was geen bijzonder sterke Witch; maar dat betekende niet dat ze geen talent had voor bepaalde vakken.

Een bekend geluid deed haar verward opkijken. Het geluid van vleugels en het geroep van een maar al te bekende uil. Wat deed Archimedes hier? Het meisje stond voorzichtig op terwijl ze haar armen om het boek heen vouwde waarna haar bruine ogen naar het witte gedaante van de uil zochten. Het dier landde voorzichtig op haar schouder terwijl hij zijn snavel tegen haar gezicht drukte en nogmaals een zacht geroep liet horen. Met een frons op haar gezicht aaide ze kort over zijn gevederde kop heen waarna ze alert de poot van het dier bekeek. Een klein briefje hing er aan, iets dat haar verbaasde. Immers gebruikte ze hem niet vaak voor de post. Ze stuurde over het algemeen geen brieven naar haar oom en tante of andere familieleden. Sinds ze geen behoefte aan een gesprek had, en niet echt bijzonder veel te vertellen. Toch had ze er laatst een gestuurd, maar ze had geen antwoord zo snel terug verwacht. Immers had ze weinig gezegd, enkel dat ze zich vermaakte op school en veel leerde. Dat het goed met haar ging. Ze wilde immers de Muggle kant van haar familie geen verdere zorgen bezorgen. Daarbij koste het tijd voor een vogel om de brief te brengen. Hij was vroeg terug, wellicht had hij wel aangevoeld dat zijn baasje wat in een dipje zat of gewoon geluk met het weer. Voorzichtig zocht ze naar wat te eten voor hem in een van haar zakken voordat ze het aan hem gaf. Ze maakte het briefje los waarna ze twijfelend haar hand erom heen sloot. Ze wilde haar vriend er niet nogmaals op uit sturen, terwijl ze zijn gezelschap wel kon gebruiken. Waardoor ze er tegen op zag om de brief te lezen. Zuchtend draaide ze zich om toen ze Archimedes op zag vliegen en richting het hoofd van een Professor zag duiken. ”Archi!” Sprak ze haar stem kalm en zacht. Waarschijnlijk dacht het dier dat de ander verantwoordelijk was voor haar afwezigheid. Iemand moest immers de schuldige zijn. Aryana beet ongemakkelijk op haar lip terwijl ze het dier gebood te kalmeren. Iets dat hij gelukkig deed, al liet hij wel een cadeau, in de vorm van vogelpoep, achter op de schouder van de oudere Wizard. Met een frons op haar gezicht staarde ze haar uil aan. ”Sorry Professor, ik weet niet wat er mis is met mijn uil.” Murmelde ze zacht terwijl ze naar het dier keek die inmiddels een plek wat hoger op een reling had gevonden.


@Duncan Barlow || words: 904

Aryana Miller
Hufflepuff student
Aryana Miller
icon + karakterkaart :
True Colors [Duncan] 6j1dOY7

IC :
282

Posts :
317

Name :
Butter


Hogwarts ID
Year: First year
Age: 12 years
Species: Wizard


Hufflepuff student

Terug naar boven Ga naar beneden





True Colors [Duncan] Empty Re: True Colors [Duncan]

Bericht van Duncan Barlow zo maa 17 2019, 20:56


DUNCAN BARLOW

WHAT PREVAILS IN THE END, I WONDER?

Hij zat met zijn neus in een boek, letterlijk, om precies te zijn. Het geluk van goede zintuigen hebben en de weg in het kasteel goed te weten, zorgde ervoor dat hij makkelijk zonder te kijken waar hij liep onderweg kon zijn. Dus waren zijn donkerbruine ogen gericht op het boek wat hij aan het lezen was. In de bibliotheek van het kasteel had hij zowaar een boek gevonden wat hij nog niet gelezen had over het gebruik van planten in zijn medicatie en misschien iets wat hem zou kunnen helpen met zijn onderzoek. Hij hielt het boek met zijn linkerhand omhoog, terwijl hij met zijn rechterhand zijn staf in handen hielt. Rond hem heen zweefde een kopje koffie, die hij met een flik van zijn staf naar zijn mond begeleid, een slok nam en verder wandelde. Zodoende kon Duncan makkelijk van de ene naar de andere kant van het kasteel komen. En alles ging goed, totdat hij opeens een windvlaag in zijn nek voelde, een zachte stem hoorde en iets op zijn schouder voelde vallen. Duncan keek op, ving het koffie kopje op met zijn hand en sloeg 't boek dicht. Hij keek eventjes naar zijn schouder, waar een vlek op zat nu en slaakte een zucht. Rond zijn enkels klonk een fanatiek geblaas, Wisp had hem gezelschap gehouden terwijl hij door het kasteel heen struinde. Helaas was de kat niet zo blij met  het vliegende gevaarte dat haar baasje aanviel momenteel. Achter hem hoorde hij diezelfde zachte stem. Rustig draaide de man zich om en merkte een jonge student op. Aan haar robe te zien was het een Hufflepuff student. Duncan moest eraan wennen weer rond de studenten te zijn, en zeker aangezien hij nog niet iedereen kon die rondliep in het gebouw. Het probleem met een groot kasteel. "Geen zorgen, ik ben wel wat gewend," sprak hij kalm. Hij klemde het boek onder zijn oksel, pakte het kopje over in zijn andere hand en met zijn staf liet hij de vlek uit zijn kleding verdwijnen. "Ik denk dat Wisp het grootste probleem er mee heeft." Een glimlach sierde zijn gezicht, terwijl de sneeuw bengaal op zijn schouder sprong en zachtjes spinnend hem een kopje gaf, terwijl diens tweekleurige ogen strak op de uil gericht waren. "Mijn excuses, ik heb nog niet alle namen van de studenten onder de knie. Mag ik vragen hoe je heet?"  

@Aryana Miller

Duncan Barlow
Herbology Professor
Duncan Barlow
icon + karakterkaart :
True Colors [Duncan] L7rJ8MK

IC :
11

Posts :
20

Name :
Quinty


Hogwarts ID
Year: N/A
Age: 33 years
Species: Half-vampire


Herbology Professor

Terug naar boven Ga naar beneden





True Colors [Duncan] Empty Re: True Colors [Duncan]

Bericht van Aryana Miller zo maa 17 2019, 21:33





No one ever finds life worth living - one has to make it worth living


   

Fanatiek geblaas weerklonk door de gang toen de sneeuw-witte vogel zich aanvallend op de Professor had gericht. Het bleek dus dat haar huisdier niet de enige was die zich om het baasje bekommerde. Een sneeuwbengaal had het duidelijk op de vogel gemunt. Niet dat ze het de slanke kat kwalijk nam. Immers had de uil zich niet gedragen zoals wenselijk was. Arya wist oprecht niet waarom hij zich zo verdedigend opstelde naar anderen, want de Professor had haar niet bedreigd en was geen vijand. Natuurlijk wist ze dat het dier haar goed kende, en haar emoties aan leek te voelen en haar wellicht rust gunde. Zodra ze zachtjes de lange man aansprak, draaide hij zich om, waarna ze hem ongemakkelijk aan keek. Ze had haar schoolkleding nog aan met de kenmerkende mantel. "Geen zorgen, ik ben wel wat gewend," sprak hij kalm waardoor er een waterig en verlegen glimlachje op het gezicht van het jonge meisje verscheen. Hij klemde het boek onder zijn oksel, pakte het kopje over in zijn andere hand en gebruikte een spreuk om de vlek te verwijderen. Zijn kat leek echter minder vergevingsgezind naar de uil die schuldbewust op een reling had plaats genomen. "Ik denk dat Wisp het grootste probleem er mee heeft." Een glimlach sierde zijn gezicht, terwijl de ranke kat op zijn schouder sprong en zich tegen hem aan vlijdde. Zacht spinnend gaf ze hem een kopje waardoor het meisje nieuwsgierig de gevlekte kat in zich op nam. Ze hield van dieren, iets dat wellicht bij haar familie hoorde; in haar genen zat. "Mijn excuses, ik heb nog niet alle namen van de studenten onder de knie. Mag ik vragen hoe je heet?" Vroeg de Professor terwijl ze hem met een ongemakkelijke blik in haar donkere ogen aanstaarde. Voorzichtig stapte ze naar voren toe terwijl ze haar rechter hand uitstak om zich net voor te stellen. Haar ogen hield ze op Wisp gericht. "Wisp valt mij niet aan om mijn uil, toch?" Vroeg ze lichtelijk bezorgd, immers kende ze de kat niet. Niet alle katten waren echt gericht op vreemde mensen of Wizards in hun geval. Waardoor ze niet de persoonlijke ruimte van het dier en de oudere Wizard in wilde stappen zonder dat ze er zeker van was dat ze hen geen spanning bezorgde.

Heel voorzichtig raakte ze zijn hand aan. Haar donkerbruine ogen gleden naar zijn gezicht terwijl ze nerveus en verlegen op haar wang kauwde. "Aryana," Ze sprak haar achternaam niet uit, immers moest ze nog steeds wennen aan het gebruik van haar achternaam als Professoren haar aanspraken. Haar lange haren hingen iets voor haar gezicht terwijl ze haar uil vanuit een ooghoek in de gaten hield. "Archie heeft niets tegen jullie, denk ik. Hij merkt gewoon dat ik gespannen ben en dan wil hij mij helpen." Sprak ze ongemakkelijk terwijl ze het boek steviger vast pakte, bijna te stevig want haar knokkels trokken wit weg. Haar stem trilde licht, wie wist hoe dit af zou lopen. Ze keek er immers niet naar uit om weer een ochtend in het lokaal van een Professor te besteden door een simpel ongeluk. Hij leek redelijker dan Professor Shelby, waardoor ze zich wel iets ontspande. Een zacht geluid van vleugels en het gevoel van een lichte windvlaag bij haar schouder, gaf aan dat Archimedes zijn kleine bazin weer wilde benaderen. Voorzichtig landde hij op haar dunne schouder waarna hij naar een van haar zakken pikte, daar waar ze het briefje had verstopt. Alsof hij beledigd was om het feit dat ze het nog niet had geopend. "Archimedes, stop." Giechelde het meisje omdat het overduidelijk kietelde terwijl ze de  man en de kat nog steeds in de gaten hield. Immers waren katten wanneer ze boos waren ook echt aggressief. Ze waren territoriaal, net zoals een uil ook kon zijn. Archimedes had niet bepaald zijn beste kant laten zien. "Wat was je aan het lezen, Professor?" Vroeg het meisje nieuwsgierig.


@Duncan Barlow || words: 655

Aryana Miller
Hufflepuff student
Aryana Miller
icon + karakterkaart :
True Colors [Duncan] 6j1dOY7

IC :
282

Posts :
317

Name :
Butter


Hogwarts ID
Year: First year
Age: 12 years
Species: Wizard


Hufflepuff student

Terug naar boven Ga naar beneden





True Colors [Duncan] Empty Re: True Colors [Duncan]

Bericht van Duncan Barlow zo maa 17 2019, 22:05


DUNCAN BARLOW

WHAT PREVAILS IN THE END, I WONDER?

Rustig liet hij de vlek verdwijnen en al snel had Wisp de plek opgeëist, zodat ze weer lekker kon gaan zitten en de uil in het oog kon houden. Het meisje voor hem leek wat gespannen te zijn over de acties van haar huisdier, maar Duncan maakte er niet zo'n probleem van. Hij wist hoe dieren waren en dat ze soms dingen deden die onredelijk waren in de ogen van hun baasje. Ze vroeg of Wisp haar zou aanvallen vanwege d'r uil en met een glimlach, waarbij je net zijn iets scherpere hoektanden kon zien, gleed over zijn gezicht. "Ze moet 't niet wagen," zei hij, waarna zijn donkere ogen in de richting van de kat gleden. Deze keek beledigd weg en krulde zich rond zijn nek. Hij maakte een mental note dat hij vanavond dit jasje schon moest maken, de vloek van een lichte kat hebben en altijd donkere kleding dragen.
"Aangenaam, Aryana." Zijn stem was warm en vriendelijk, het meisje had geen kwaad in de zin gehad, er was niets aan de hand geweest. "Ik geloof dat ik inmiddels bekend ben bij de meeste studenten, maar om 't professioneel te houden, zal ik mezelf ook maar voorstellen. Mijn naam is professor Barlow, en ik doceer Herbology." Er flikkerde iets in zijn ogen, er was echt te zien dat hij gepassioneerd was voor zijn vak. Aryana legde uit dat haar uil waarschijnlijk had aangevoeld dat ze zich gespannen voelde en direct gingen er alarmbellen rinkelen bij de oudere man. "Is er misschien iets waar ik mee kan helpen?" De woorden waren eruit voordat hij het zich besefte en hij vervloekte zichzelf binnensmonds.
Het verbaasde hem dat er gevraagd werd naar het boek dat hij aan het lezen was. "Niets bijzonders, gewoon een wat onbekender boek over het gebruik van planten in medicijnen," legde hij rustig uit, terwijl hij het boek pakte en d'r de kaft liet zien. "Interesse in kruidenleer?" vroeg hij vervolgens.

@Aryana Miller

Duncan Barlow
Herbology Professor
Duncan Barlow
icon + karakterkaart :
True Colors [Duncan] L7rJ8MK

IC :
11

Posts :
20

Name :
Quinty


Hogwarts ID
Year: N/A
Age: 33 years
Species: Half-vampire


Herbology Professor

Terug naar boven Ga naar beneden





True Colors [Duncan] Empty Re: True Colors [Duncan]

Bericht van Aryana Miller ma maa 18 2019, 19:43





No one ever finds life worth living - one has to make it worth living


   

Het schoonmaken van kleding en andere spullen was blijkbaar makkelijker dan in de Muggle Wereld waarbij het met de hand gewassen moest worden of in een wasmachine gedaan. Een simpele spreuk en de vogelpoep was als sneeuw voor de zon verdwenen, al leek de kat zich niet zo snel anders op te stellen naar haar goede maatje. Wellicht omdat ze net zoals Archimedes beschermend was over haar baasje of vriend en daardoor de vogel uit de lucht leek te kijken. Hij had zich wat schuldbewust opgezet, met zijn kop gebogen en vleugels langs zijn lijf gedrukt. Alsof hij op een uitbrander wachtte, die het meisje hem niet zou geven. Dat gezegd hebbende wachtte ze wel gespannen de acties en woorden van de oudere Wizard af, immers had ze voldoende ervaring met enkele leraren om te weten dat ze streng waren en ze onbewust soms net een lijn overtrad. Zoals die ene keer dat ze een oudere Slytherin betrapt en gestopt had in een van zijn baldadigheden op een onhandige, ongunstige manier. Een waarin ze enkele regels had overtreden. Zoals dueleren op school. Voorzichtig vroeg Aryana of de kat haar aan zou vallen als ze hem benaderde. Immers wist ze dat niet elk dier van onbekende in de buurt hield, al helemaal niet als het zich bedreigd voelde. Het donkerharige meisje was geen dreiging maar in hoeverre Wisp dat doorhad was de vraag. Met een glimlach, keek de Professor haar aan, waarbij scherpe hoektanden kort zichtbaar werden. Hoektanden die Ezra ook had getoond en die hij gebruikt had om haar angst aan te jagen. Ze had echter niet het idee dat er veel half-vampiers bestonden. "Ze moet 't niet wagen," zei hij terwijl zijn donkere ogen een tikkeltje waarschuwend wellicht naar de sneeuwbengaal gleden. Deze keek beledigd weg voordat ze zich als een sjaal om zijn nek krulde. Het meisje haalde een wenkbrauw op terwijl ze dit zag, lag dat wel comfortabel? Aryana had immers niet het idee dat een nek zo lekker lag, al had de man natuurlijk bredere schouders dan het jonge kind waar de kat niet eens op de dunne schouders paste.

Voorzichtig benaderde ze de langere man, waarna ze haar hand in de grotere van hem legde en zichzelf voorstelde. Op een nette, verwelkomende en warme manier; ook al was het duidelijk dat ze verlegen was aangelegd. Immers schoten haar donkerbruine ogen dikwijls naar de grond en trilde haar stem onnatuurlijk. "Aangenaam, Aryana." Sprak hij even warm terug, vriendelijk. Het meisje toonde hem een lichte glimlach, zacht maar waterig. Alsof ze zichzelf nog steeds niet helemaal vertrouwde rondom de meer ervaren Wizard. "Ik geloof dat ik inmiddels bekend ben bij de meeste studenten, maar om 't professioneel te houden, zal ik mezelf ook maar voorstellen. Mijn naam is professor Barlow, en ik doceer Herbology." Vanuit haar ooghoeken hield ze haar wit gevederde uil in de gaten terwijl ze knikte. Aryana had wel over hem gehoord maar nog geen les van hem gevolgd. Het meisje miste de sprankeling in zijn ogen toen ze hem eindelijk weer aankeek. Dit keer met een uil op haar schouder die haar liep te plagen, zacht te pikken in de richting van de zak waar ze het briefje in had gestopt. Ze wilde het nog niet lezen, ze had geen behoefte aan mogelijke extra zorgen. Haar neven waren niet de vriendelijkste en vaak droeg ze meer verantwoordelijkheid dan ze als eerstejaars op Hogwarts diende te hebben. Voorzichtig legde ze uit dat haar uil waarschijnlijk niets tegen het tweetal had. Immers was hij niet aggressief aangelegd. Iets dat ze hem mee wilde geven voordat hij Archie en haar in de problemen kon brengen, als hij dit wilde. "Is er misschien iets waar ik mee kan helpen?" Vroeg hij waardoor ze hem een tikkeltje verbaasd aan keek en haar schouders ophaalde. Ze kromp iets in elkaar terwijl ze twijfelend haar gezicht achter haar lange haren verschuilde. "Ik lijk soms gewoon in de problemen te raken zonder dat ik ze bewust wil hebben." Mompelde ze uiteindelijk zacht. Beschaamd en ongemakkelijk keek ze naar de grond. Immers wilde ze zijn reactie hierop niet zien.

Het was wellicht niet normaal dat ze snel van onderwerp veranderde en hem vroeg naar het boek. Niet elke leerling hield van lezen en extra kennis. Vaak vonden mensen al snel dat ze meer dan voldoende leerden. Ze toonden over het algemeen geen interesse in de dingen die de leraren belangrijk vonden. "Niets bijzonders, gewoon een wat onbekender boek over het gebruik van planten in medicijnen," legde hij rustig uit, terwijl hij het boek pakte en haar de kaft liet zijn. Voorzichtig bekeek het meisje de titel terwijl ze hierna meteen haar hoofd nadenkend schuin hield. "Interesse in kruidenleer?" Vroeg hij vervolgens waardoor het meisje meteen knikte. "Ik vind bijna alle vakken wel leuk. Al vind ik Professor Shelby nogal eng. Hij is echter geen halfvampier zoals u denk ik bent." Hiermee gaf ze al aan dat ze hem niet als eng zag, hij was vriendelijk en een ras zei niet alles over de persoonlijkheid.


@Duncan Barlow || words: 842

Aryana Miller
Hufflepuff student
Aryana Miller
icon + karakterkaart :
True Colors [Duncan] 6j1dOY7

IC :
282

Posts :
317

Name :
Butter


Hogwarts ID
Year: First year
Age: 12 years
Species: Wizard


Hufflepuff student

Terug naar boven Ga naar beneden





True Colors [Duncan] Empty Re: True Colors [Duncan]

Bericht van Duncan Barlow di maa 19 2019, 12:08


DUNCAN BARLOW

WHAT PREVAILS IN THE END, I WONDER?

De uil was op de schouder van de studente gaan zitten en pikte ergens naar. Het trok zijn aandacht, maar wist zich er niet mee te bemoeien. Zijn natuurlijke nieuwsgierigheid had hem vaker dan eens in de problemen gebracht en hij wilde zich niet gaan bemoeien met persoonlijke zaken van studentes die hij niet langer dan tien minuten kende. Dat zou zijn rol als professor meer slecht dan goed doen. Duncan's donker bruine ogen gleden terug van de uil naar het meisje toen ze vertelde dat ze in de problemen kwam zonder deze echt op te zoeken. "Ah, het bekende probleem," zei hij met een glimlach. "Ik denk niet dat dat aan jou ligt hoor. Iedereen heeft daar op een gegeven moment last van. Op het verkeerde moment, op de verkeerde tijd zijn." Hij dacht eventjes terug aan de tijden dat hij op de verkeerde plek was geweest, iets wat vaker dan niet voor kwam. "Maar laat dat vooral niet je nieuwsgierigheid verbloemen." Hij gaf haar een snelle knipoog, zolang ze nieuwsgierig bleef naar haar omgeving, maakte het niet uit in wat voor problemen je kwam. Je kon er altijd wat van leren. Maar misschien was dat gewoon zijn Ravenclaw achtergrond.
Toen hij vroeg of Aryana interesse had in de kruidenleer, kreeg hij een antwoord wat hem enigszins verbaasde. "Ik denk niet dat mijn collega het zo bedoeld," zei hij rustig, terwijl hij nadacht over wat ze verder vertelde. "Ah, so you got me. Toch, het ziet er niet naar uit dat je bang voor mij bent? Ondanks mijn ... afkomst." Nieuwsgierig keek hij haar aan, om d'r reactie te peilen. Ondanks de verschillende plekken waar hij had gewerkt, waren de reactie op hem een half-vampier zijnde verschillend.

@Aryana Miller

Duncan Barlow
Herbology Professor
Duncan Barlow
icon + karakterkaart :
True Colors [Duncan] L7rJ8MK

IC :
11

Posts :
20

Name :
Quinty


Hogwarts ID
Year: N/A
Age: 33 years
Species: Half-vampire


Herbology Professor

Terug naar boven Ga naar beneden





True Colors [Duncan] Empty Re: True Colors [Duncan]

Bericht van Aryana Miller di maa 19 2019, 21:16





No one ever finds life worth living - one has to make it worth living


   

Archimedes was best vervelend, immers had hij zijn aandacht gevestigd op het papier dat hij net had afgeleverd. Zijn trots was groots als hij een opdracht goed had uitgevoerd, waardoor hij ook eiste beloond te worden. Het negeren van zijn goede daden was echter de verkeerde reactie, waardoor hij het briefje weer aan haar wilde geven, haar aandacht er naar toe wilde trekken. De man leek zijn aandacht niet echt op Archie te houden maar meer op het jonge meisje. Immers had Aryana aangegeven dat de vogel haar had proberen te helpen. Onhandig en een beetje beschaamd wellicht legde ze uit dat ze vaak in de problemen raakte zonder dat ze deze echt opzocht. "Ah, het bekende probleem," zei de man met een glimlach. Ze was vast niet de enigste die dit voor elkaar kreeg. Dat heette op het verkeerde moment op de verkeerde plek zijn. "Ik denk niet dat dat aan jou ligt hoor. Iedereen heeft daar op een gegeven moment last van. Op het verkeerde moment, op de verkeerde tijd zijn." Sprak de Professor op een wijze toon, waardoor het meisje knikte. Haar lange haren gebruikte ze nog steeds als gordijn om achter te schuilen, op een breekbare manier. Ze wilde niet uitleggen wat ze had gedaan om te voorkomen dat iemand mogelijk in de problemen raakte doordat een oudere student iets met zijn ketel had uitgehaald. "Maar laat dat vooral niet je nieuwsgierigheid verbloemen." Sprak hij luchtig met een snelle knipoog. Het meisje glimlachte dankbaar naar hem terwijl ze haar uil voorzichtig weg duwde van de zak waar hij het papiertje uit had getrokken toen ze niet had opgelet. Half mopperend wende ze zich kort na de vogel terwijl hij haar uitdagend aan keek.

De heldere, rustige stem van de oudere Wizard liet haar de vogel verder negeren terwijl ze onhandig en eerlijk reageerde op zijn vraag. Ze had wel interesse in Kruidenleer, er was weinig waar ze geen interesse in toonde; zeker als ze het kon gebruiken om anderen te helpen. "Ik denk niet dat mijn collega het zo bedoeld," Zei hij rustig waardoor het meisje kort fronste. "Hij is extreem streng." Sprak ze zacht en twijfelend. Immers had ze niet expres de boekenkast aangestoten waardoor ze waren gevallen en toch straf gekregen. Hij was nors en dat kon best beangstigend en lastig zijn om mee om te gaan. Zeker voor een jong kind dat af en toe fouten maakte en nog niet veel over deze wereld wist. "Ah, so you got me. Toch, het ziet er niet naar uit dat je bang voor mij bent? Ondanks mijn ... afkomst." Nieuwsgierig keek hij haar aan waardoor het meisje zachtjes lachte. Vriendelijk, warm en luchtig. "Iedereen kan gevaarlijk zijn, als ze dit willen. Daar hoeft iemand geen half-vampier te zijn. Daarbij is Ezra het ook en hij probeerde mij te laten schrikken. Je bent minder eng dan hij was en hij bleek ook aardig." Legde het meisje vrolijk uit waarna ze naar hem toe stapte en hem ondeugend een zachte por gaf, plagerig en voorzichtig.  Een zacht geroep van de uil deed haar stilstaan terwijl hij het briefje weer in haar hand legde. "Willen ze altijd zo graag dat iemand de brief leest of is het enkel Archie?" Sprak het meisje zacht en vragend aan de ervaren man.


@Duncan Barlow || words: 551

Aryana Miller
Hufflepuff student
Aryana Miller
icon + karakterkaart :
True Colors [Duncan] 6j1dOY7

IC :
282

Posts :
317

Name :
Butter


Hogwarts ID
Year: First year
Age: 12 years
Species: Wizard


Hufflepuff student

Terug naar boven Ga naar beneden





True Colors [Duncan] Empty Re: True Colors [Duncan]

Bericht van Duncan Barlow do maa 21 2019, 14:39


DUNCAN BARLOW

WHAT PREVAILS IN THE END, I WONDER?

Ze ging er verder niet op in. Hij kon niet zo goed zien of zijn woorden iets hadden gedaan, either good or bad, dus besloot hij het onderwerp maar te laten vallen. De jongere studente moesten altijd wennen aan de omgeving en hij wist uit ervaring dat het niet altijd makkelijk was om telkens in de problemen te komen. Gelukkig had hij het geluk gehad dat hij zich eruit had kunnen praten telkens, maar voor andere zou dit een stuk lastiger zijn. Echter glimlachte ze wel naar hem, dus waarschijnlijk zat 't wel goed. Hij zou het niet erg vinden om andere te helpen met problemen, maar Duncan was niet iemand die naar mensen toestapte. Als ze hem nodig hadden, moesten ze naar hem toe komen. Bijzondere gevallen uitgesloten natuurlijk. Maar er waren maar weinig van die bijzondere gevallen.
Oh, oops, hij was weer aan het wegdromen en schudde langzaam zin hoofd om zijn aandacht weer op de goede plaatst te krijgen. Aryana legde ondertussen uit dat professor Shelby, zijn collega, extreem streng was. Hij voelde aan dat er iets diepers aan de hand was, maar wist niet zeker of hij er naar moest vragen. Dus besloot hij zijn antwoord neutraal te houden. "Professoren moeten af en toe streng zijn om de orde te houden." Dat was nog de waarheid ook. Hij kon er niet voor kiezen iedereen met een zachte hand aan te pakken, dan zou het onderwijs eronder gaan leiden. Het meisje ging door met haar visie over zijn afkomst en Duncan was verbaast over de wijsheid in haar woorden. De por die hij kreeg verraste hem echter en hij voelde zijn spieren zich aanspannen. Een zachte vloek in een diep Schots accent klonk als een mompeling, terwijl hij zichzelf weer wist te ontspannen. "Ezra, de headboy van Slytherin, toch? Iemand laten schrikken mag altijd, zolang je er geen problemen mee hebt. Ik ben blij dat je me niet eng vind. Geen idee wat ik moet gaan doen als mijn leerlingen bang voor me zijn," zei hij luchtig, maar het was wel iets waar hij over nagedacht had toen hij op school aangekomen was. Immers zouden alleen sommige oudere docenten hem nog herkennen van vroeger, geen enkele leerling wist wie hij was geweest.
De uil van Aryana leek een nogal opdringerig type te zijn en wilde graag dat ze iets uit haar zak haalde. Er werd aan hem gevraagd of ze allemaal zo waren en Duncan schudde zijn hoofd. "Mijn kennis ligt helaas bij katten en kruiden, ik heb weinig verstand van uilen en hun gedrag."

@Aryana Miller

Duncan Barlow
Herbology Professor
Duncan Barlow
icon + karakterkaart :
True Colors [Duncan] L7rJ8MK

IC :
11

Posts :
20

Name :
Quinty


Hogwarts ID
Year: N/A
Age: 33 years
Species: Half-vampire


Herbology Professor

Terug naar boven Ga naar beneden





True Colors [Duncan] Empty Re: True Colors [Duncan]

Bericht van Gesponsorde inhoud

Gesponsorde inhoud


Terug naar boven Ga naar beneden

Vorige onderwerp Volgende onderwerp Terug naar boven

- Soortgelijke onderwerpen
» The true force of magic [Nyx]

Permissies van dit forum:
Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum