Shenanigans [Adrian]
Expecto Patronum :: RPG :: Hogwarts :: Hogwarts Castle :: Great Hall
Shenanigans [Adrian]
van Aryana Miller vr maa 01 2019, 22:57
No one ever finds life worth living - one has to make it worth living
Het was een mooie redelijk zonnige dag; een die haar meteen opvrolijkte zodra ze de zon tussen de wolken door zag schijnen. Het beloofde een rustige en prettige dag te worden; zonder regenbuien en eindeloze windvlagen. Het meisje was goed uitgerust, waardoor haar lichtgetinte gezicht een soort rust en vrede uitstraalde. Donkerbruine ogen gleden bijna zorgeloos lansg de muren; natuurlijk was ze de straf die ze samen met de Slytherin had gekregen nog niet vergeten. Immers had ze een spreuk gebruikt die ze niet kende. Een onbekende spreuk leren zonder het toezicht van de leraren was niet bepaald een goed idee. Zeker als ze ook van plan was deze te gebruiken. Natuurlijk mocht ze informatie over deze wereld opzoeken in de bibliotheek maar dat betekende niet dat ze meteen alles kon uitproberen. De meeste spreuken die het jonge meisje kende waren onschuldig en niet al te ingewikkeld. Al zaten er enkele tussen die pas in latere jaren geleerd werden; wat betekende dat haar versie van die spreuk hoogstwaarschijnlijk zwakker was dan die van een oudere student.
Aan een van de tafels zag ze een bekend gestalte zitten; van een oudere student die ze ergens wel mocht. Toch was ze vast besloten hem op een onschuldige manier te pakken te nemen. Immers had hij dat wellicht wel verdiend; Aryana hoopte maar dat hij er goed op zou reageren. Vrolijk glimlachend huppelde ze naar hem toe waarna ze naast hem op een stoel kwam zitten. "Adrian!" Klonk er zacht op een warme toon terwijl ze een pot uit haar tas pakte. Een pot Mayonaise, wat ze daarmee van plan was, was wellicht nog onduidelijk tot ze een lepel pakte. "Wil je hem proeven? Ze zeggen dat deze Mayonaise super goed is." Klonk er onschuldig terwijl ze hem een lepel aanbood. Waarna het donkerharige meisje zelf een lepel pakte en de pot met moeite opende. Na het standaard klikje haalde ze de deksel er vanaf en stopte ze haar lepel er in voordat ze deze in haar mond stak. Het zag er uit als mayonaise, maar in werkelijkheid was het een pudding. Al wist Adrian dit natuurlijk niet, het meisje slikte gespeeld ontspannen de hap door terwijl ze hem onschuldig en nieuwsgierig vanonder haar lange wimpers aankeek. Eens zien hoe snel hij door had dat dit een grap was.
@Adrian Parker || words:
icon + karakterkaart :
![Shenanigans [Adrian] 6j1dOY7](https://i.imgur.com/6j1dOY7.png)
IC :
282
Posts :
317
Name :
Butter
Re: Shenanigans [Adrian]
van Adrian Parker za maa 02 2019, 21:25
It matters not what someone is born,but what they grow to be
Het was weekend en de meeste studenten sliepen hun roes uit. Adrian had hetzelfde willen doen maar eens in de zoveel tijd had hij momenten waarop zijn slaap hem in de steek liet. Gelukkig was het slechts maart en waren de examens nog ver af. Slaperig verfriste de jongen zich aan zijn lavabo en sloop voorzichtig de dorms uit, ervoor zorgend dat hij zijn roommate niet wekte. In de Common Room ging hij in een zetel voor het haardvuur zitten. Algauw kreeg hij bezoek van Angel, zijn zwarte kat, die spinnend bij hem kwam liggen. Ietwat afwezig staarde hij in de vlammen. De komende week zal veel van hem vergen, dat wist hij en diep vanbinnen wist hij ook dat dat de reden was van zijn slapeloze nachten.
Na een uurtje volgden nog studenten zijn voorbeeld en kwamen ontdooien in de Common Room. Het gebeurde wel vaker dat ze met een groepje eerst stil daar zaten, genieten van de rust vooraleer ze naar de Great Hall gingen of huiswerk maakten. Wanneer het te druk werd naar de jongen zijn gevoel, haalde hij de kat van zijn schoot en stond op. Hij rekte zich een keer uit voordat hij de Common Room verliet. Het was vrij rustig in het kasteel toen hij de Great Hall binnenstapte. Dankbaar nam hij een croissant en schonk zichzelf een glas fruitsap in. In zijn hoofd speelde een lied en vroeg zich af of Rin het zou kunnen spelen op piano. De Slytherin grijnsde bij de gedachte, hij hield haar aan haar woord dat ze hem ooit zou muziekles geven.
Adrian was in gedachten verzonken, stilletjes genietend van zijn ontbijt toen die ruw verstoord werd door een zachte stem die zijn naam riep. Verbaasd keek hij naast zich toen de Hufflepuff naast hem kwam zitten. Het was nog vroeg, er zaten nog niet veel mensen in de Great Hall. De enkelingen aan de Slytherin tafel keken even nieuwsgierig op. "Hey Aryana", zei de jongen vriendelijk en nam nog een hap van zijn croissant. Het gebeurde steeds vaker dat men zich mengde aan de House tafels, wat op zich goed was. De jongen keek toe terwijl het jonge meisje een pot uit haar zak haalde. Ze hadden elkaar eigenlijk nog maar twee keer tegen gekomen. De eerste keer had ze hem een Secret Santa cadeau gegeven, de tekening van Angel ging nog altijd uit in zijn kamer. De tweede keer was geëindigd in detention. Hij had geen wrok gevoelens jegens haar. Maar hij had die dag liever geen detention gehad. Ezra was echt pissed vanwege het puntenverlies en zijn gedrag. Sindsdien probeert hij zich wat kalmer te houden. Met nadruk op, proberen.
"Wil je hem proeven? Ze zeggen dat deze Mayonaise super goed is.", vertelde Aryana terwijl ze met moeite de pot opende. Adrian keek toe terwijl hij rustig verder genoot van zijn tweede croissant. Het meisje nam een lepel en at uit de pot mayonaise. Ze keek vanuit haar ooghoeken naar hem terwijl hij nog een hap nam van zijn croissant, zijn handen afveegde en een slok fruitsap nam. "Ik lust geen mayonaise", zei hij droogjes en glimlachte vriendelijk naar het meisje.
icon + karakterkaart :
![Shenanigans [Adrian] 1-1](https://i.postimg.cc/1333Kc6K/1-1.jpg)
IC :
155
Posts :
170
Name :
Kellogs
Re: Shenanigans [Adrian]
van Aryana Miller di maa 05 2019, 18:51
No one ever finds life worth living - one has to make it worth living
Adrian leek te genieten van een rustig ontbijt. Rustig in de zin van weinig mensen; niet in de zin van stilte. Zijn croissant zag er zoals altijd voortreffelijk uit, ze had nog nooit een maaltijd op Hogwarts gezien die aangebrand was geweest of gewoon een misbaksel. Het was bijna alsof er van magie gebruik werd gemaakt om de aardappelen op tijd op tafel te krijgen en om het brood te bakken. Al wist het meisje dit natuurlijk niet zeker, immers hadden ze ook een goede kok op school en deden een grote groep huiselfen ook meer dan voldoende.Enkele andere van het huis Slytherin keken verward naar de onschuldige Hufflepuff die naast Adrian kwam zitten. Meestal bleven de mensen van haar House uit de buurt van Slytherin, immers konden ze het niet altijd even goed met elkaar vinden. Vaak lag de focus gewoon op iets heel anders, iets dat wellicht voor onenigheid kon zorgen. Haar huisgenoten waren vaak minder competitief en erg vriendelijk en warm. Eigenlijk probeerde ze alles zo huiselijk mogelijk te houden, zo verwelkomend als het maar kon zijn. Toch moest iemand geen boze Hufflepuff tegenover hen hebben staan, want ze stonden nogal voor het doen van het goede. Zelfs als dat geweld betekende, zoals Adrian dit wellicht ook had ervaren. "Hey Aryana", zei de jongen vriendelijk waarna hij ontspannen weer een hap nam van zijn croissant. Als ze geen pudding had meegenomen had ze waarschijnlijk hetzelfde gepakt. Immers was een goed ontbijt natuurlijk een goede start van de dag. Het was vreselijk de dag met een lege maag te moeten beginnen, om vervolgens voor de eerst volgende pauze met een rommelende maag in de klas te zitten of op een dag zonder lessen in de Common Room. Al wist ze wel dat er genoeg oudere Witches en Wizards hadden als ze wat te eten moest vinden. Hij keek zwijgend toe toen het meisje de grote pot Mayonaise uit haar tas haalde. Het was duidelijk dat hij het vreemd vond, ook al zei hij dit niet. Waarschijnlijk omdat hij haar niet wilde beledigen of gewoon omdat het vroeg op de dag was en hij nog niet helemaal wakker was. Bij sommige mensen koste het tijd om echt wakker te worden. Hoewel ze Adrian nog maar twee keer eerder was tegen gekomen werd hij toch het slachtoffer van haar komische, goed uitgedachte grap. Aryana keek hem warm glimlachend aan terwijl ze met moeite de pot opende.
Ze vroeg zich af hoe ver Adrian er in mee zou gaan. Of hij de Mayonaise zou durven proeven of gewoon met opgetrokken wenkbrauwen het meisje aan zou kijken. Half misselijk wordende van het idee dat ze lepels Mayonaise naar binnen werkte. Ze nam zonder blikken of blozen een hap uit de grote pot terwijl ze deze langzaam doorslikte. Het was een best goede pudding, al zei ze het zelf. Ze keek hem vanuit haar ooghoeken afwachtend aan terwijl hij nog een hap van zijn croissant nam. Een saai ontbijt in vergelijking met dat van haar. "Ik lust geen mayonaise", Verklaarde hij nadat hij zijn handen had afgeveegd en een slok van zijn drinken had genomen. Het meisje legde de lepel neer terwijl ze haar schouders ophaalde. "Ik ook niet," Sprak ze rustig waarna ze haar lepel weer op pakte en nogmaals een hap nam van de pudding. Om eerlijk te zijn hield ze zelf ook niet bepaald van mayonaise en al helemaal niet zonder iets erbij. Ze vond het zeer knap als mensen, een vette hap als dat naar binnen konden werken zonder misselijk te worden of naar de toilet te rennen. Aryana was ergens benieuwd wanneer de grap hem zou dagen. "Ik weet niet hoe mensen zoveel mayonaise kunnen eten." Vervolgde ze op een onschuldige toon. Haar donkerbruine ogen glinsterden ondeugend en vrolijk. Ze had het verklapt, alleen zien hoe serieus hij haar nam.
@Adrian Parker || words: 642
icon + karakterkaart :
IC :
282
Posts :
317
Name :
Butter