[blind date] Averted gazes
Expecto Patronum :: RPG :: Foreign World :: London
[blind date] Averted gazes
Uiteindelijk was ze vijf minuten voor de aangegeven tijd op het kaartje bij de dierentuin beland. Zuchtend ging ze nog even over haar uiterlijk. Er een beetje fatsoenlijk uit zien was toch wel het minste wat ze kon doen. Een lange, grijze jas met daar onder een wit shirt, zwarte broek en zwarte laarsjes. Dat was wel prima toch? Het hele date gebeuren was maar wat vreemd voor haar dus zeker was ze er niet van. Het was dan ook maar hopen dat haar date haar een beetje zou liggen. Een aardig deel van de dag moeten besteden met iemand waar ze het niet mee kon vinden leek haar nou niet bepaald prettig. Het zou wachten en hopen zijn.
[& Ezekyel]
[Clothes: Klik]
icon + karakterkaart :
IC :
158
Posts :
176
Name :
Anouk
Re: [blind date] Averted gazes
Symphonies
Natuurlijk had Ezekyel zich niet zelf opgegeven voor het gehele blinde date gebeuren. Nee, om hem te helpen hadden zijn siblings zijn naam ook maar opgegeven. En hadden hem dat natuurlijk niet verteld tot enkele uren geleden. Zeker niet behulpzaam voor de anxiety die nu door zijn lichaam trok maar goed. Met wat hulp van Oskar had hij een tamelijk leuke outfit samengesteld. Zodat hij toch nog presentabel zou verschijnen. Uiteindelijk was hij op de trein gestapt en was hij nu in zijn hoofd aan het overlopen wat er mogelijk kon gaan gebeuren. Het enige voordeel dat hij had was dat hij wel ongeveer wist waar de dierentuin juist zat. Omdat ze er ooit eens heen waren gegaan met de familie. Anders zou hij waarschijnlijk nog in de Thames belanden of zo, met zijn geluk was dat zeker iets wat wel eens kon gaan gebeuren. Zijn siblings hadden hem een mooie loer gedraaid. Maar goed, ze hadden hem uiteindelijk ook wel gerust gesteld. Ze hadden hem op het hart gedrukt dat dit ook puur gebruikt kon worden om vrienden te maken. Als het de andere kant uitging so be it, maar dat was iets wat hij totaal uit zijn hoofd had gebannen.
Vanaf het station was hij op de metro gestapt, een overvolle metro natuurlijk. Met toch een klein beetje geluk aan zijn kant, raakte hij er bij de juiste stop uit en ging hij in een vaart omhoog. Dat hele ondergrondse gebeuren was niet bepaald weg gelegd voor hem. Maar je raakte er tenminste wel van punt A naar punt B. Buiten hield de jongen even halt. Haalde enkele keren diep adem om zichzelf te kalmeren. Natuurlijk had hij stress. Uiteindelijk forceerde hij een kleine glimlach op zijn gezicht en begon hij te wandelen. Het was druk, en zelfs dat was een understatement. Toeristen liepen op en af, schoolgroepen waren ook duidelijk aanwezig. Maar in de massa spotte de jongen iemand die er haast net zo verloren uitzag als hem. Heel vaag herinnerde hij het meisje ook van in de lessen, dus dat was wel een meevaller. Rustig wandelde hij op haar af. ’Ik hoop dat dit niet vreemd klinkt, anders zeker niet gaan gillen. Maar ik denk dat we een date hebben?’
Outfit