family time

De donkerharige Professor keek om bij het horen van haar stem. Met een zachte glimlach werd ze dan ook begroet. "Hallo... Aryana toch?" vroeg de docente waardoor het meisje meteen knikte. Een tikkeltje verbaasd sinds ze niet in diens klas zat. De donkerharige vrouw keek haar een tikkeltje onderzoekend aan waardoor het meisje haar een verwarde maar vragende blik gunde. Nadenkend kneep de oudere maar nog jonge vrouw haar aan. "Kom zitten, als je wilt natuurlijk." Zei ze terwijl ze uitnodigend naast zich met een hand op de grond klopte. Voorzichtig stapte het meisje naar haar toe waarna ze naast haar plaats nam. Haar blik gleed nieuwsgierig naar het boek dat de ander op schoot had liggen. Waarschijnlijk ging het om de aparte dieren. Zoals de Kneazle die ze laatst ook had gezien en helpen opsluiten; dat had haar tien punten voor Hufflepuff opgeleverd. Echt zeker was ze niet want de Professor had hem dicht geslagen met een grasprietje op de plek waar ze was gebleven."En noem mij alsjeblieft Persephone buiten de lokalen, professor laat me me zo oud voelen." Grinnikte Persephone zachtjes waarna ze in kleermakerszit ging zitten. Aryana verlegde haar benen half onder haar half naar rechts zodat ze iets hoger zat maar ook in een prettige ontspannen houding. Ze liet haar blik naar het gras glijden, waarna ze er voorzichtig mee speelde. Het zacht tikkende geluid van een hand op een harde kaft deed het meisje Persephone met haar onschuldige donkerbruine ogen aan kijken. "Aphrodite," begon de vrouw waardoor Aryana haar met een lichte verwarring aan keek. De naam rolde over de lippen van de ander heen alsof ze er niet echt over had nagedacht waarna ze knikte alspf ze het toch met de naam eens was geweest. Aryana had enkele van de oude brieven van haar moeder gekregen nadat ze was overleden toen het meisje nog maar een jaar of drie oud was geweest. "Aphrodite Ichor." Vervolgde ze met een achternaam er aan toegevoegd. Aryana beet ongemakkelijk op haar lip terwijl ze nadenkend haar ogen af wende. Haar moeder had voor een goede reden een andere naam gekozen. Om haar te beschermen, alsmede zichzelf te verbergen van deze wereld. Een enkeling had haar nog weten te bereiken bij hoge nood, alleen was de vraag of die Witches of Wizards nog leefden. Met opgetrokken wenkbrauwen werd ze aangekeken waardoor het meisje ongemakkelijk haar ogen het gezicht af lieten zoeken naar een teken, een die haar vertelde dat ze haar kon vertrouwen. "Ik... eh.." Stotterde ze een beetje ongemakkelijk waarna ze op stond. Ze wou het verleden niet op rakkelen, daarbij was het niet zo alsof ze haar moeder nog goed herinnerde en haar geheimen zomaar bloot wou stellen aan iedereen. "Ik heb die naam ergens gelezen," was uiteindelijk het enigste wat ze over haar lippen wist te persen. Wat de ander hiervan maakte was aan haar. Ze wou het nog niet over haar moeder hebben, zeker niet met een Professor die ze nauwelijks kende. Ze had de naam in de brieven van haar moeder gezien; en het vage begrip dat ze had gehad was dat ze ooit een Wizard pissig had gemaakt, en had besloten dat ze beter totdat de dreiging vooorbij was een andere naam aan kon nemen. Daarbij woonde ze toen al in de Muggle wereld en was dit voor haar geboorte. Tijdens een of andere oorlog waar ze nog niets van begreep. Na die oorlog ontmoette ze haar vader maar was ze erg op haar gemak in de menselijke wereld waardoor ze daar bleef wonen. Ze was enkel te bereiken wanneer er grote problemen zich voordeden en ze moest helpen een magisch wezen te temmen. Aphrodite was de oudste geweest en dus al afgestudeerd van Hogwarts. Daarbij was ze geadopteerd door een jong stel, de Ichor's die later zelf kinderen kreeg die ze als haar broers en zussen zag.