Sunny afternoons

Met een kleine grijns keek ze de student aan nadat ze de vraag had gesteld, wetend dat ze er zeker iets van wist. ”Ik denk dat voornamelijk vogels op het menu staan…” Persephone knikte om aan te geven dat ze het correcte antwoord had gegeven en voegde er nog wat aan toe. ”Ze eten inderdaad vogels, maar er staan ook insecten, ratten en zo nu en dan een aap op het menu. Dat komt doordat ze in the Far East wonen en India.” Legde ze uit terwijl ze door een grote kist begon te rommelen. Toen ze had gevonden wat ze zocht ging ze terug naar de leerling en legde wat op de tafel naast de theepot. ”Een occamy,” vervolgde ze en gebaarde naar wat ze op de tafel had gelegd ”zal wanneer deze eieren heeft hier erg beschermend over zijn en de schaal is gemaakt van het meest zuivere en zachtste zilver.” Haar vingers sloten zich weer om de schaal en hield deze uit naar Líviya om deze aan haar te geven zodat ze het beter kon bekijken. Ze opende haar mond om weer verder te gaan met haar verhaal, maar werd al snel onderbroken door een niffler die op de tafel probeerde te klimmen en grinnikte zachtjes terwijl ze knikte op haar vraag. ”Inderdaad” ze had de occamy in de zomervakantie gevonden twee jaar geleden en sinds dien gebruikte ze hem soms in de lessen of, net zoals nu, wanneer leerlingen meer vragen hadden over de creatures waar ze misschien ooit van gehoord of over gelezen hadden. Natuurlijk zat hij niet altijd in een theepot, maar op dat moment was dat de makkelijkste manier om hem mee te nemen naar de lokalen (en om ervoor te zorgen dat hij de hut van Hagrid niet sloopte). ”Zoals ik al had verteld passen ze zich aan aan de ruimte die te gebruiken is wat in dit geval dus niet veel is, maar op het moment dat ik hem nu bijvoorbeeld in een vissenkom zou zetten groeit hij tot de lengte die mogelijk is hierin.” Ondertussen gebaarde de vrouw zoals gewoonlijk weer met haar handen terwijl ze sprak en een glimlach zat bijna vastgeplakt op haar gezicht.