Ylva Araceli Nephelae

Name: Ylva Araceli Nephelae
Age: 42
DOB: October 8th
POB: Oxford, England
Gender: Female
Sexuality: Bisexual
Status: Single
Face claim: Jessica Chastain

Children: Isabella Nephelae (18), Sirius Nephelae (16)
Ex-partner: Marcus Morrison

Occupation: Astronomy Professor
Blood: Pure-blood
Former house: Gryffindor
Pet: Luna Carina {tabby cat}
Patronus: Hummingbird - Thestral
Boggart: Snakes
Wand: Hornbeam wood with a phoenix feather core, 10 ¾" and rigid flexibility


| Focused | Resourceful | Unpredictable | Harsh | Elegant | Direct | Passionate | Protective | Melancholic | Rebellious | Intelligent |

Op jonge leeftijd verhuisde Ylva naar Tanzania met haar gezin omdat haar vader in het buurland ging werken als professor. Hij had al eerder les gegeven op Ilvermorny (waar hij zelf ook op school had gezeten) en is naar Engeland gegaan toen Ylva’s moeder zwanger werd. Zij werkte toen in Oxford als journaliste. Na een tijdje begonnen zijn handen te jeuken om weer aan het werk te gaan, en Uagadou had nu eenmaal het beste astronomiedepartement. Haar vader leerde Ylva al vroeg haast alles over zijn vakgebied en ze kon niet wachten tot ze zelf alles over magie mocht gaan leren. Tot ieders verbazing, echter, ontving Ylva in plaats van een droombode van Uagadoe een brief van Hogwarts. Ylva werd ingedeeld bij Gryffindor en was een veelbelovend studente. Ze had het dan ook ontzettend naar haar zin in op school. Al snel merkte ze dat je veel kon maken als je hoge cijfers haalde (en een goed stel hersenen bezat met aanleg voor snode plannen). Haar nachten werden dan ook vaker buiten de dorms besteed dan binnen. Soms was het om in haar eentje de hemel te bestuderen, de andere keer om bij andere houses te socializen. Vooral ouder Slytherins en Ravenclaws vielen bij haar in de smaak. Stiekem had ze een oogje op een Slytherin die een paar jaar boven haar zat, Marcus genaamd, maar heel serieus was dat toen nog niet.

Na het behalen van haar N.E.W.T.s ging ze verder met het studeren van Divination en Astronomy. Tijdens haar studie ontmoette ze Min-Hyuk, een Defence Against Dark Arts-student voor wie ze als een blok viel. Hij was een meesterlijke Dueller en een vreselijk slimme man. Ze hadden een ontzettend fijne relatie van ongeveer anderhalf jaar, waarin ze elkaar perfect aanvulden en elkaar betere mensen maakten. Min-Hyuks talent voor Dark Arts zorgde ervoor dat hij zich al snel ging vervelen op zijn opleiding, en hij ging op eigen houtje veel projecten buiten school uitvoeren. Ylva was hiervan vaak getuige en stak zo ook het een en ander op van de Dark Arts. Hij leerde haar bijvoorbeeld hoe ze zichzelf moest verdedigen tegen dementors door de gevarenzone van de Battle of Hogwarts op te zoeken. Ergens wist Ylva dat het gevaarlijk was om zich hiermee te mengen, maar de kick die het haar gaf en haar liefde voor Min-Hyuk zorgde ervoor dat het iedere keer naar meer smaakte. Op een dag besloot de man in weer een hoogmoedige bui dat hij op magische wijze een basilisk zou proberen te creëren. In zijn vakgebied was Min-Hyuk onoverwinnelijk, maar niet tegenover de beet van deze dodelijk slang. Min-Hyuk werd blijkbaar gezocht door de trouwe dienaren van de Dark Lord. Hij had de keuze zich bij hen aan te sluiten of zich uit de weg te laten ruimen. Hij was immers de beste student in Dark Arts die de omgeving op dat moment kende en de Death Eaters waren bang dat hij aan de andere kant van het gevecht zou komen te staan. Hij weigerde. Een van hen was een parseltongue en stuurde zijn eigen basilisk op hem af. Ylva had zich verstopt maar zag hem sterven. Tegen alles waar ze als Griffyndor zou moeten staan in, deed ze niets om hem te redden en vluchtte in plaats daarvan. Deze tragische gebeurtenis deed Ylva’s patronus, die Min-Hyuk haar leerde, veranderen van een hummingbird naar een thestral. En het meest tragische van allemaal was dat Min nooit kennis zou maken met hun nog ongeboren dochter. Enkele maanden later beviel ze van Isabella.

Met de hulp van haar ouders, die voor haar vaders pensioen naar Hogsmeade verhuisden, studeerde ze dat jaar alsnog af en ging vervolgens bij Hogwarts werken om zich in te zetten bij de wederopbouw na de Battle. Hier ontmoette ze een voor haar oude bekende, die zich inmiddels tot het ministerie omhoog had gewerkt en bij The Accidental Magic Reversal Squad was aangesloten. Ze wist niet of Marcus wist wie ze was, maar er was een duidelijke chemie tussen de twee. Ondanks dat ze nog in rouw was, ze een kleine Isabella haast in haar eentje opvoedde en ze nog maar net begonnen was met haar baan, voelde ze zich fijn bij hem. Vanaf haar roze wolk leek het alsof Marcus het leven van Ylva en Isabella compleet maakte, en ze dacht dat ze eindelijk een traditioneel gezin konden vormen. Die bubbel begon echter steeds meer te slijten, en het gevoel dat ze voor elkaar hadden werd minder en minder. Ze merkte dat Marcus eigenlijk helemaal niet zo goed met Isabella om kon gaan als ze altijd had gedacht, en hij bleek ook helemaal niet toe aan het stichten van het perfecte gezin dat Ylva voor ogen had. Om alles nog even ingewikkelder te maken, bleek Ylva nogmaals in verwachting te zijn. Ondanks dat dat de laatste druppel was die hun relatie deed eindigen, was de jonge professor vastberaden haar tweede kind, Sirius, op te voeden. Ze had het in het begin ook alleen gedaan met Isabella, hoe moeilijk kon het zijn? Het waren een paar zware jaren, maar Ylva is beretrots op alles wat ze heeft opgebouwd. Haar twee kinderen en haar baan als astronomieprofessor op Hogwarts zijn alles voor haar en ze zou die drie nooit inruilen voor iets anders. Ze nam zich voor dat niemand haar meer kon afpakken waar ze zo hard voor had geknokt. Zelfs niet de complicatie dat een bekend figuur zich weer liet zien op Hogwarts...