Ghost of the Past
Expecto Patronum :: RPG :: Foreign World :: Azkaban
Pagina 1 van 2• Deel
Pagina 1 van 2 • 1, 2
Ghost of the Past
- lev nekrasov -
Achter hem zakte een voor een de dikke metalen deuren dicht. Enkele aurors plaatste er beschermende charms op. Nog een en nog een. Zijn donkere ogen waren op zijn voeten gericht. Op die manier kon hij niet per ongeluk oogcontact maken met een van de velen die hem aankeken. Een deel was verward, waarom kwam er iemand op bezoek in Azkaban? Hoe kwam je überhaupt aan toestemming om zoiets te doen? Andere kende hem, of nouja, hem kende ze niet. Ze wisten wie hij was, wat zijn verleden was. Die blikken waren vuil, soms vol haat. Blikken die hij niet wilde zien. Blikken die in zijn rug brandde want oh hij wist zo goed dat ze er waren. Hij had ze vaak genoeg gezien om ze zonder problemen voor te kunnen stellen. En dat terwijl hij hier slechts een keer per jaar mocht komen. Hij werd door een Auror opgehaald en samen met iemand anders terug gebracht. Er zou iemand van Hogwarts hem komen ophalen. Dat was elk jaar al zo geweest. Dan konden ze controleren of hij niet iets geks deed na dit bezoek. Je wist het maar nooit met Dark Wizards, zeiden ze. Voor hem was het vooral hopen dat het iemand zou zijn die hem een beetje mocht. Dat maakte de terugreis een heel stuk draaglijker. De Portkey ging namelijk niet recht naar Hogwarts maar naar een locatie van het Ministry of Magic. Vanuit daar zou hij met zijn 'begeleider' terug gaan naar de school. Zuchtend nam Lev plaats op een van de stoelen in de wachtkamer. Zijn ogen bleven op zijn schoenen gericht. Daar zat hij dan, als een zielige puppy of kitten te wachten tot iemand hem zou komen ophalen.
[Eerste post voor Nyx Xiaoyu]
Lev Nekrasov
Defence Against the Dark Arts Professor
icon + karakterkaart :
IC :
156
Posts :
256
Name :
Anouk
Re: Ghost of the Past
Na ze haar les van die dag had afgerond was ze gevraagd om Lev op te halen van zijn jaarlijkse bezoek in Azkaban. Natuurlijk had ze hier meteen mee ingestemd, maar eenmaal in de trein richting de bekende gevangenis begon haar maag te draaien. Ze was nog nooit in Azkaban geweest, en al hoefde ze hem enkel op te halen uit de wachtkamer zat het haar toch niet helemaal lekker. Nergens in de wereld was er een plek waar zich zoveel dark wizards bevonden. Eenmaal aangekomen op haar bestemming stapte ze het gebouw binnen, onder begeleiding van enkele werknemers. Ze wist dat er vrij weinig kon gebeuren met de strenge bewaking, maar op een of andere manier was dit een plek waar ze niet wilde zijn. Ze stapte de wachtkamer in en speurde de ruimte af naar haar collega. Het duurde ook niet lang voor ze hem zag zitten, en na afscheid te hebben genomen van de werknemers stapte ze op hem af. "Ben je klaar om naar huis te gaan?" Vroeg ze hem waarna ze kort haar hand op zijn schouder liet rusten. Ondanks dat ze bekend was met zijn geschiedenis kon ze het zich niet voorstellen hoe het voor hem moest zijn. Ze snapte het dan ook als hij nog wat meer tijd nodig had. | Can't wish away the dismal days Can't bring back what is gone. Won't waste more tears on yesteryears. Instead, we'll carry on. We'll win, for sure, we will endure And though our goal is far We'll be the ones to touch the sun and Triumph will be ours! @lev nekrasov |
Nyx Xiaoyu
Flying professor & Quidditch Coach
icon + karakterkaart :
IC :
14
Posts :
131
Name :
Jules
Re: Ghost of the Past
- lev nekrasov -
Een jonge professor kwam de ruimte binnen gelopen. Lev merkte het nog amper op, hij zat op het moment veel te diep in zijn gedachten verzonken. "Ben je klaar om naar huis te gaan?" vroeg Nyx hem waarna ze kort haar hand even op zijn schouder legde. Lev wreef kort met zijn handen in zijn gezicht waarna hij hiep zuchtte. "Ja," verzuchtte hij op een vermoeide toon. Langzaam stond hij op en haalde hij een keer diep adem voor hij zijn ogen weer op Nyx richtte. "Dankje dat je me wilde komen ophalen," sprak hij met een klein glimlachje. Hij was blij dat het Nyx was en niet een of andere professor die hij niet mocht. Dat maakte de terugreis zo enorm veel draaglijker. Dit alles was nogal veel voor hem dus het was fijn om dat vervolgens bij iemand te kunnen zijn waarbij je je op je gemak voelde.
Lev Nekrasov
Defence Against the Dark Arts Professor