No happiness on an empty stomach [Thomas]
Expecto Patronum :: RPG :: Hogwarts :: Hogwarts Castle :: Great Hall
No happiness on an empty stomach [Thomas]
No one ever finds life worth living - one has to make it worth living
Het was vroeg in de ochtend en hoewel het weer niet somber was, was het wel behoorlijk koud. Dat betekende ook dat Aryana zich warm had aangekleed, anders zou ze de hele dag met ijskoude handen rondlopen. Iets waar ze niet echt naar uit keek. Het uniform was op zich al warm zat, waardoor ze enkel dikkere sokken had aangedaan voordat ze in de richting van de Great Hall was vertrokken. Echt ver was de wandeling niet, waardoor ze relatief snel de grote hal binnen kwam. Daar zou het ontbijt opgediend worden. Even bleef het jonge meisje staan voordat ze haar ogen rond liet glijden over de aanwezigen. Een oudere student in het rood stond in de buurt waardoor het Hufflepuff meisje voorzichtig op hem af kwam en hem met haar vriendelijke en zachtaardige blik aan keek. ”Morgen?” begon ze op een zachte bijna verlegen toon waarna ze haar armen om haar heen sloeg.
@Thomas ó Midhir|| words:154
icon + karakterkaart :
IC :
282
Posts :
317
Name :
Butter
Re: No happiness on an empty stomach [Thomas]
icon + karakterkaart :
IC :
3
Posts :
4
Name :
Kiek
Re: No happiness on an empty stomach [Thomas]
No one ever finds life worth living - one has to make it worth living
De Gryffindor student leek er geen problemen mee te hebben dat een jongere student zoals zijzelf hem goedemorgen wenste. Het was alles behalve druk in de Great Hall en om nou in haar eentje te gaan zitten, dat leek haar niet zo'n goed plan. Uiteindelijk besloot ze haar dappere schoenen aan te trekken en haar verlegen karakter ietwat aan de kant te schuiven. Anderen mensen spraken ook met vreemden, een goedemorgen wensen was vast geen slecht idee. Dus stapte ze een tikkeltje onzeker op hem af, en wenste ze hem precies dat. "Goeiemorgen, heb je al ergens om te zitten?" Vroeg hij aan haar waardoor ze haar hoofd schudde en met een rustige en zachte toon antwoordde. "Nog niet," Klonk er zacht en kalm waarna ze hem een vragende blik gunde. "Vind je het erg als ik erbij kom zitten?" Vroeg ze vervolgens op een even zachte toon. Niet iedereen werd wakker zoals zijzelf, meestal was ze meteen klaarwakker en in staat de dag te beginnen, mits ze voldoende had gegeten en gedronken natuurlijk.
@Thomas ó Midhir|| words:174