Het hele incident met Alison zat haar nog steeds wat dwars, maar dat weerhield haar er niet van om niet verschrikkelijk vrolijk te zijn in de ochtend. Ze was zoals gewoonlijk vroeg opgestaan zodat ze genoeg tijd had om haar lessen voor te bereiden voor de volgende dag en om te eten. Ze was snel naar de keukens gegaan waar ze een warme kop thee had gehaald en was hier rustig mee in haar lokaal gaan zitten, maar na drie kwartier was ze het stilzitten alweer zat. Haar thee was op en ze besloot dat een rondje door de gangen lopen geen kwaad kon. Ze had haar armen achter haar lichaam en hield haar pols vast zodat haar armen niet alle kanten op wapperde maar ze haar armen toch een soort van gekruisd had. Ze opende haar mond toen ze de jonge Hufflepuff student zag, maar in plaats daarvan kreeg ze een knuffel. "Goedemorgen Tante Persephone," zei Aryana en Persephone glimlachte terwijl ze haar armen om haar heen sloeg en haar terug knuffelde. "Goedemorgen Aryana" zei ze zachtjes terug met dezelfde toon. "Je snapt wel dat ik je nu nooit meer loslaat toch?" vroeg ze en grinnikte terwijl ze haar stevig vasthield.
Happiness brings.... [Persephone]
Expecto Patronum :: RPG :: Hogwarts :: Hogwarts Castle
Pagina 1 van 2 • 1, 2
Happiness brings.... [Persephone]
No one ever finds life worth living - one has to make it worth living
Eindelijk had het jonge meisje een goede nachtrust gehad; het was namelijk de eerste nacht sinds tijden dat ze niet was wakker geschrokken door een nachtmerrie. Waardoor ze de hele nacht door had kunnen slapen en vol energie wakker wad geworden. Met een glimlach op haar gezicht had het kind zich klaar gemaakt voor een nieuwe dag. Het was zondag; de meesten zouden waarschijnlijk nog in bed liggen. Iets dat met een mooie herfstdag als deze alleen maar zonde zou zijn. Het werd dan wel langzaam kouder, maar zolang de zon nog scheen behield het kasteel nog een gezellige warmte.
Vrolijk en energiek verliet Aryana dan ook de Common Room in de richting van de Great Hall. Wellicht was het ontbijt nog niet klaar gezet, maar dan was ze in ieder geval niet alleen in het grote kasteel. Waar moest ze anders heen, misschien kon ze op zoek naar haar tante, maar ze had geen idee waar die uithing. Natuurlijk had ze de betreffende lerares een brief kunnen sturen met haar sneeuwuil, Archimedes; maar de kans was groot genoeg dat ze de donkerharigr vrouw tegen zou komen in een van de gangen. Huppelend kwam Aryana de hoek om waar ze haar tante zag staan, zonder ook maar een moment te twijfelen stapte ze op haar af waarna ze haar een beetje onhandig een knuffel gaf. "Goedemorgen Tante Persephone," sprak het kind op een zachte, lieve toon.
@Persephone Ichor || words: 235
icon + karakterkaart :
IC :
282
Posts :
317
Name :
Butter
Re: Happiness brings.... [Persephone]
worrying means you suffer twice |
icon + karakterkaart :
IC :
126
Posts :
205
Name :
celyn
Re: Happiness brings.... [Persephone]
No one ever finds life worth living - one has to make it worth living
De meeste mensen waren waarschijnlijk niet zo knuffelig; al helemaal niet in het openbaar. Toch was het jonge meisje niet bang om haar tante er een te geven; immers waren ze toch familie. Daarbij was Hufflepuff toch wel een van de warmste Houses waardoor de meeste er waarschijnlijk ook nog voor open stonden. Het was een lange tijd geleden dat Aryana iemand een knuffel had gegeven gewoon omdat ze vrolijk was, ze had Professor Nekrasov ook wel om de benen gehangen; die man was groot, omdat ze bang was geweest maar niet omdat ze aanhankelijk was. Persephone leek haar knuffeligheid niet erg te vinden, in tegendeel zelfs; de jonge vrouw sloeg haar armen wat steviger om het vrolijke meisje heen. "Goedemorgen Aryana," zei haar tante; op ongeveer dezelfde toon als zijzelf gebruikt had. "Je snapt toch wel dat ik je nu nooit meer loslaat toch?" Vroeg ze terwijl ze grinnikte en het jonge kind nog iets steviger vast pakte. Aryana keek haar met grote onschuldige donkerbruine ogen aan waarna ze zelf ook zachtjes giechelde. "Ook als anderen het zien?" klonk er zachtjes op vrolijke toon.
@Persephone Ichor || words: 185