Safety and knowledge [Ezra]
Expecto Patronum :: RPG :: Hogwarts :: Hogwarts Castle :: Library
Pagina 1 van 8 • 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8
Safety and knowledge [Ezra]
No one ever finds life worth living - one has to make it worth living
Dit was wellicht wel een van har favoriete plekken, sinds ze hier op school was gekomen. De bibliotheek, de boeken die er stonden waren behoorlijk interessant, waardoor het meisje zich er niet van kon weerhouden, af en toe wat te lezen dat niet tot de stof behoorde die ze moest kennen. In dit geval ging het over wezens, zoals vampiers en weerwolven. Iets waar ze haar hoofd niet om heen kon draaien, bestonden dit soort levende wezens echt? Waren er Wizards die zich in een wolf konden veranderen bij volle maan en gevaarlijk zouden zijn omdat ze hun instincten niet konden negeren en hoe zat het met vampiers. Waren er echt dodelijk wezens die mensenbloed nodig hadden om te overleven. Zelfs voor deze wereld leek het onwerkelijk, wellicht was het gewoon een sprookje. Aryana legde zonder een woord te zeggen het boek weer terug op de plek, waar ze hem vandaan had gehaald terwijl ze een tikkeltje verveeld naar de titels staarde die op de ruggen van de boeken stonden. Deze boeken waren niet bepaald gevaarlijk; over het algemeen. Al wist Aryana dat de Transfiguration Professor gelijk had gehad op een punt. Hogwarts zat vol met verrassingen, iets dat ze nooit kon vergeten. Het moment dat ze dat vergat, was het moment dat het jonge meisje wellicht in de problemen zou raken. Even zuchtte ze waarna ze het boek dat ze net had weg gezet weer uit de kast griste en met een zucht plaats nam in een van de gemakkelijke stoelen in de bibliotheek. Vanuit haar ooghoeken zag ze een Slytherin student haar kant op komen, waardoor ze opkeek van de tekst. "Hoi," groette ze enkel terwijl ze hem een tikkeltje nieuwsgierig aan keek. Als ze het goed had, was dit de Head Boy van Slytherin, wat betekende dat hij waarschijnlijk wel eng kon zijn als hij het wou. Ook al had ze geleerd een boek niet bij zijn kaft te veroordelen. Peinzend keek ze weer naar de tekst voordat ze het betreffende voorwerp voor zich neer legde. Het was heel ongewoon voor haar, maar ze verveelde zich. Ze voelde zich relatief rustig en kon het daardoor niet laten om zich te gedragen zoals een Hufflepuff. Sociaal en vriendelijk, wellicht ook een tikkeltje nieuwsgierig. Op een ietwat zachte maar ook speelse toon sprak ze hem aan. "Ik verveel me, heb jij enig idee of er wat leuks te doen is?"
@Ezra Lowell|| words: 401
icon + karakterkaart :
IC :
282
Posts :
317
Name :
Butter
Re: Safety and knowledge [Ezra]
icon + karakterkaart :
IC :
109
Posts :
119
Name :
Anouk
Re: Safety and knowledge [Ezra]
No one ever finds life worth living - one has to make it worth living
Het feit dat het zo erg regende, had er voor gezorgd dat er wellicht wel wat meer leerlingen aanwezig waren in de normaal vaak uitgestorven bibliotheek. Hierdoor was Aryana ook niet echt gefocust op het leren van nieuwe stof, sterker nog voor een eerstejaars studente wist ze eigenlijk al best veel en kon ze ook al een aardig scala aan spreuken. Natuurlijk niet perfect en vaak ook niet zo sterk als meer ervaren magie beofenaars, maar dat zou met de tijd wel komen. Het boek dat ze las was echt wel interessant maar het lezen over wezens die nachtmerries konden bezorgen; terwijl ze al nachtmerries had stond niet echt op haar to do lijst. Een van de oudere Slytherin studenten had ze al een nieuw boek zien pakken, waarschijnlijk was het onderwerp te saai waardoor het jonge meisje zich niet schuldig voelde hem te storen. De oudere student gaf een begroetend knikje op haar zachte maar vriendelijke groet, waarna hij in een van de comfortabele stoelen plofte. Eerlijk en oprecht zoals het meisje vaak was besloot ze hem te vragen of hij nog een leuk idee had om de tijd te doden. Even keek hij haar verbaasd aan, het was prettig dat er een nog lege stoel tussen de twee in stond. Op die manier had ze niet het idee dat hij in haar ruimte kwam. Een brede grijns verscheen op het gezicht van de Slytherin student, wiens naam ze nog niet kon herinneren, al had ze die vast wel meer dan eens op de gangen gehoord. "Zin om wat leuks te doen, eh?" sprak hij waarop het meisje meteen knikte. Natuurlijk, ze legde het boek even voorzichtig op haar bovenbenen neer waarna ze zacht sprak. "Als ik verder lees krijg ik vast nachtmerries. Daarbij leek je in slaap te vallen van het vorige boek," haar stem klonk bij het laatste deel van de zin een tikkeltje geamusseerd. Het meisje nam een wat gemakkelijkere positie aan, leunend tegen de rugleuning van een van de betere stoelen.
@Ezra Lowell|| words: 336