Transfiguration || Year 6/7 || OPEN

van **Zahorchak Solarz** di nov 13 2018, 00:19

T R A N S F I G U R A T I O N
-sixth and seventh years only-

Ietwat aan de late kant beende de professor de gangen door in de richting van het transfiguration lokaal, waar hopelijk al het gros van de leerlingen op hem zat te wachten. Over het algemeen was hij altijd op tijd bij zijn lessen, maar zeer zeker nooit te vroeg. De ochtenden waren echter nooit zijn favoriete tijdstippen geweest, wat ook de reden was dat hij op deze vrijdagochtend wat later was dan gewoonlijk. Die extra vijf minuutjes langer blijven liggen waren misschien een tikkeltje uit de hand gelopen.
Eenmaal aangekomen bij het klaslokaal stond de deur nog voor hem open, welke hij achter zich dichttrok eenmaal hij aanwezig was in het lokaal. Zowel om te kunnen opmerken welke leerlingen nóg later dan hij zouden proberen naar binnen te sneaken, als zijn aanwezigheid aan te kondigen aan de leerlingen die wél aanwezig waren en al met andere irrelevante dingen bezig waren vanwege zijn voormalige afwezigheid. “Morgen,” begroette hij de zesde- en zevendejaars terwijl hij zijn ogen over de menigte liet glijden om in te schatten of iedereen al aanwezig was. Zahorchak spotte hier en daar nog wat lege gaten aan de houten banken; er zaten altijd leerlingen tussen die nog later kwamen aankakken dan hij. De professor liep richting het bureau vooraan het leslokaal en leunde erop door zijn handen erop te plaatsen. “Mijn excuses dat ik wat te laat ben op deze belachelijk vroege vrijdagochtend,” grapte hij lichtjes om zich te verontschuldigen dat hij te laat was binnengekomen. “Dus laten we snel beginnen om de verloren tijd in te halen,” vervolgde hij waarna hij zijn keel schraapte en zijn postuur weer rechtmaakte. “We hebben de laatste tijd al vaker geoefend met de geavanceerde conjuring spells, en vandaag gaan we hiermee verder zodat jullie hopelijk wat vaardiger worden met deze spells; degene die hebben besloten vooraf de relevante hoofdstukken van het boek A Guide to Advanced Transfiguration door te nemen zullen dan waarschijnlijk ook een voorsprong hebben als we zo dadelijk beginnen,” bracht hij zijn plannen voor deze les aan het licht terwijl hij zo nu en dan even oogcontact maakte met enkele leerlingen. Voornamelijk diegene waarvan hij vermoedde dat ze de hoofdstukken juist niet hadden gelezen, of überhaupt het boek al hadden aangeraakt. “We zullen in het speciaal met een spreuk beziggaan dat ons favoriete dier bevat: the spider-conjuring spell. Kun je leuk wraak mee nemen op je kamergenoten voor als ze hun rotzooi weer eens niet opruimen of zo,” grinnikte hij terwijl hij met heel zijn hart hoopte dat er niet een aantal leerlingen waren die het bij de gedachten aan spinnen al zouden uitgillen. “Ter illustratie zal ik het eenmalig klassikaal voordoen, daarna mogen jullie zelf aan de slag,” sprak de man waarna hij een stap afstand nam van het houten bureau. Even checkte hij of hij iedereens aandacht had alvorens hij met een krachtige strakke zwaai richting het tafelblad een oogverblindende lichtflits genereerde. Het resultaat was een dikke zwartharige spin van redelijk formaat die langzaam over het tafelblad begon te lopen. Met zijn bruine ogen bekeek de Oekraïense professor het nieuwe leven wat zonet uit zijn met doornen omhulde toverstof tevoorschijn was gekomen, voordat hij zich weer richtte op de studenten. “De details van de spreuk staan in jullie boek. Volg de instructies nauwkeurig op; ik heb namelijk geen zin in halve honden met de giftanden van een zwarte weduwe en de spierkracht van een tijger—of wat voor andere creatieve zooi jullie deze keer weer weten te fabriceren met die toverstafjes van jullie,” sprak hij in de hoop dat het zou voorkomen dat er leerlingen als een wilde wat gingen zwaaien met hun toverstafje zonder nauwkeurig de instructies door te lezen. Als er hulp nodig was zou hij waarschijnlijk wel een kreet horen. Tot dan toe keek hij rustig toe hoe de leerlingen aan de slag gingen. Hij hoopte dat er in ieder geval een aantal leerlingen de conjuring spell deze les onder de knie zouden krijgen als er serieus gewerkt werd.

Vergeet niet dat transfiguration een relatief lastig vak is waardoor het waarschijnlijk niet 1 2 3 zal lukken. Ook bereiden de zesde en zevendejaars zich voor op de N.E.W.T examens, de conjuring spells zullen dus zeker een stuk lastiger zijn dan de stof die ze voorgaande jaren hebben gehad! Het is dus ook niet erg als het niet meteen lukt. Probeer daarentegen op een creatieve manier een waardig resultaat te behalen, dat zal Zaza leuk vinden, en misschien wel belonen.
Aan het einde van de les zal ik bepalen welke leerlingen de spreuk onder de knie hebben en welke niet (;

van **Rose Thompson** di nov 13 2018, 09:57

Rose was druk bezig met praten tegen het meisje dat achter haar zat toen de deur plots dichtsloeg Ze richtte haar blik naar voren en draaide zich volledig om toen ze zag dat het de professor was die - fashionably late, natuurlijk - net binnengekomen was. Hij zei iets over deze belachelijk vroege vrijdagochtend en de hufflepuffer was het eigenlijk wel met hem eens. Het was veel te vroeg om al stil te moeten zitten aan een schoolbank. Rose was iemand die niet zo goed stil kon zitten, die veel liever rondvloog op een bezem of zoiets. Gelukkig was transfiguration nog wel tof - alleen bitter moeilijk. Professor Solarz legde uit wat ze vandaag zouden doen, waarna hij een demonstratie deed en zomaar een spin uit het niets tevoorschijn toverde. Rose schrok toch wel lichtjes; ze was niet zo gesteld op spinnen, al had ze geen échte schrik. Haar broers hadden meer dan eens een spin op haar hoofdkussen of in haar schoenen gelegd om haar te doen schrikken.. Dan raakte je daar wel gewend aan. Rose opende haar boek op de juiste pagina en bekeek fronsend de bladzijde. het zag er toch wel tamelijk ingewikkeld uit. Ze nam alvast haar spruce wand klaar terwijl ze de instructies las. Uiteindelijk duwde ze haar boek aan de kant, zodat ze plaats had op de tafel. Oké, ze kon dit. Rose zwaaide krachtig en met vaste hand met haar wand, waarop de hele kamer in een oogverblindend wit licht gehuld werd - slechts voor een milliseconde. Toen het licht weer verdween en haar ogen zich weer aangepast hadden keek ze naar wat ze had gemaakt. Op haar bureau, bijna nog wat naglinsterend, lag een afgehakte spinnekop zo groot als professor Solarz's volledige spin met zeven kraalachtige ogen die haar aanstaarden. Niet helemaal wat ze wou.

van **Sarff Thompson** di nov 13 2018, 15:24

Sarff Thompson17y/o | 6th year | Slytherin headgirl

Die ochtend had Sarff zonder gemopper het bed verlaten. Het was nog niet bitterkoud waardoor ze het niet moeilijk vond om op te staan en aan de lange dag te beginnen. Vaak liep ze langs de kamers van de jongere studenten om zeker te zijn dat ze veilig en wel waren, voordat ze aan de dag begonnen waarna ze in de richting van de Great Hall met ze vertrok. Voor hen die de weg niet kenden, bleef ze soms ook nog even hangen. Al was het wel duidelijk dat ze niet eeuwig op ze zou blijven wachtten, bovenal was ze beschermend naar de jongere Witches en Wizards die in Slytherin zaten waardoor ze haar rol als Head Girl relatief serieus vervulde. Dat gezegd hebbende was ze geen tiener met een zwak hartje, dat huilde om de kleinste dingen. Ze was sluw en trots. Zo was ze niet bang om dingen uit te proberen die wellicht niet geheel samen gingen met de regels. Echt gemeen konden de meesten haar niet noemen, tenzij iemand op haar verkeerde zijde kwam. Wat wel eens kon gebeuren. Haar warmbruine ogen gleden langs de muren terwijl ze als een van de eersten in het lokaal van Transfiguration ging zitten. Het was een lastig vak, waardoor zelfs de trotse Slytherin er echt voor moest gaan zitten en leren. Ze had het boek wel doorgelezen, maar echt makkelijk leek het haar niet. Als ze punten wou behalen voor haar House zou ze zich goed moeten concentreren en waarschijnlijk het boek klaar hebben liggen op de juiste bladzijde. Wat was ze blij dat ze niet in het eerste jaar meer zat, haar wand was niet het makkelijkste om onder controle te houden. Waardoor Transfiguration, waarvoor controle nodig was, niet altijd haar beste vak was. Ook al vond ze het wel een interessant en leuk vak, zeker als de dingen die ze moesten oproepen een beetje griezelig waren. Als er een ding was waar Sarff van hield dan waren het enge beesten, zoals slangen en spinnen. Ze kon er wel van genieten om anderen te zien gruwelen. De zesdejaars studente had haar boek pas op tafel gelegd, toen de deur ineens dicht klapte. De Professor was zo'n vijf minuten aan de late kant. Waarschijnlijk had hij net zomin zin in de eerste les als de meeste anderen, zeker als zo'n les nog best ingewikkeld kon uitpakken. Hij maakte haar dag echter helemaal goed toen Sarff ontdekte was ze op mochten roepen, een spin. Helemaal te gek natuurlijk! Een dikke zwarte met pluizige poten, ze kon zich al voorstellen dat enkele andere studenten wellicht wat minder vrolijk werden. Alleen jammer dat het geen slang was, die waren nog veel leuker, ach ze kon niet alles hebben. Sarff pakte haar yew wood wand op waarna ze een blik wierp op Rose, haar nichtje die duidelijk de spreuk al had geprobeerd. Even haalde ze vragend een wenkbrauw op, waarna ze zich weer focuste op de tekst van het boek A Guide to Advanced Transfiguration. Dit zou nog leuk worden, met een nadenkende frons tikte ze met haar vinger op de bladzijde waarna ze besloot dat ze het wel kon proberen. Zodra ze de spreuk gebruikte, verscheen er een lichtflits waarna een spin met slangenhuid ontstond. Oke, dit was wel erg vaag. Serieus? Slangenhuid, ook de ogen klopten niet, waardoor ze een vragende blik naar de Professor wierp, het waren wel twee griezelige dieren in een. Maar of het de bedoeling was dat het dier de huid had van een slang, tezamen met de ogen. Dat was de vraag. Een aparte slangentong, die behaard was verliet de mond van de spin waardoor ze nogmaals naar het boek keek. Ehm.... het was in ieder geval geen hond met giftanden!

The Liar

van **Lauren Carter** di nov 13 2018, 21:10

Transfiguration || Year 6/7 || OPEN Tumblr_oypmg4nidu1vjq2mdo1_500

“Transfiguration, Friday morning” zette Lauren keurige en strakke letters netjes bovenaan haar stuk perkament. Aantekeningen bewaren ging nou eenmaal makkelijker als het allemaal netjes geordend was. Wat dat betreft was Lauren een echte control freak. Het liefste gooide ze alle bedden van haar kamergenootjes eruit en zette ze allemaal nette kasten neer, waar ze al haar spulletjes netjes neer kon zetten. Helaas was dat niet echt de bedoeling, dus moest ze het maar doen met een mapje waar ze al haar aantekeningen van kon bewaren. Nou had ze wel per vak een mapje aangeschaft, dus dat was allemaal helemaal leuk. Wat iets minder leuk was, was dat de leerkracht te laat was. Nu kwam een beetje de Ravenclaw in Lauren naar boven. Ondanks dat ze professor Solarz hartstikke leuk vond, zou hij het waarschijnlijk ook niet leuk vinden als de helft van zijn klas te laat zou komen. Vrijdagochtend of niet. Op een random stukje perkament begon ze met haar ganzenveer wat te doodlen, om de tijd te doden. De persoon waar ze normaal gesproken naast zat was niet aanwezig. Ziek, spijbelen, Lauren had geen idee, ze had geen contact met de persoon. Met een zuchtje trok ze haar signature knotje wat strakker aan, totdat de deur open zwaaide.

Professor Solarz kwam binnen en begon eigenlijk vrijwel meteen de les. Toen hij binnenkwam, moest Lauren toch wel een beetje om hem lachen. Hij was gewoon een ontzettend leuke leraar en met zijn grapjes maakte hij het te laat komen echt wel terug. Al gauw was Lauren helemaal in haar Ravenclaw stand, en begon ze aantekeningen te maken bij wat hij te melden had en waarbij Lauren het idee had dat ze het moest opslaan. De uitleg was voldoende, het was duidelijk dat ze zelf aan de slag moesten gaan met het tevoorschijn toveren van een spin. Lauren had, als een van de velen, een gilletje geslaakt toen er een vieze, harige spin op het bureau van de professor was beland. Moest dat echt ook uit haar toverstok gaan komen? Kon ze niet gewoon een klein, schattig spinnetje tevoorschijn toveren, dat een beetje random heen en weer zou lopen, en vervolgens in een van de vele gleuven van de muur zou verdwijnen? Met een licht paniekerig gezicht sloeg ze het boek “A Guide To Advanced Transfiguration” open. Het was duidelijk dat ze een aantal stappen moest doorlopen voordat ze de spreuk kon uitspreken. Achter zich hoorde ze al verschillende studenten aan de slag gaan. Eventjes sloeg ze haar ogen ten hemel. Hallo, het was toch logisch dat je eerst goed moest lezen en analyseren, voordat je als een hersenloze met je stok begon te zwaaien? Deze amateurs.

Nadat ze een net stappenplan voor zichzelf had opgeschreven en dit zo snel mogelijk uit haar hoofd had geleerd, ging ze er eens goed voor zitten. Ze zette zich ook een beetje schrap, want als er in één keer een spin tevoorschijn zou komen, zou dat misschien toch wel een beetje eng zijn. Ze kuchte, schraapte haar keep en nam haar toverstok in de juiste houding vast. Vastberaden zei ze de spreuken en maakte ze de beweging die ook in haar boek stond. Nu moest er een spin op haar tafel verschijnen. Helaas was de realiteit toch anders. Haar boek begon gevaarlijk te trillen en zich naar het midden van haar tafel te bewegen. Uit haar boek kwamen een paar harige poten. “O mijn fucking God” zei Lauren hardop en keek eventjes met open mond naar het tafereel voor haar. Het boek begon als een gek heen en weer te rennen over haar tafel en sprong vervolgens van haar tafel af, waarna het aan een marathon door het klaslokaal begon.

O God, nu moest ze haar boek gaan pakken, ze had dit boek nodig om te ontdekken waar het fout ging. Met een rood hoofd sprong ze overeind en begon ze achter het boek aan te rennen. “Kom terug, ik heb je nog nodig” siste ze woedend tussen haar tanden door. Lauren, die in het begin best wel een beetje zelfverzekerd was geweest over haar eigen magische kunsten, ging nu behoorlijk af voor de rest van de klas. Het boek bleek ook niet te willen stoppen met rennen, knalde ondertussen tegen de muren aan (waarschijnlijk omdat het geen ogen had, wat toch wel vrij essentieel was als je wilde weten waar je naar toe ging) en liep onder de tafels van medestudenten door. Lauren kon niets anders doen dan zich verontschuldigen tegenover haar medestudenten. Haar hoofd, die net zo rood was geweest als het stoplicht, werd nu helemaal zo rood als een tomaat. “Professor Solarz, zou u mij alstublieft misschien een handje kunnen helpen? Ik denk niet dat dit heel erg veel zin heeft” zei Lauren licht hijgend, terwijl ze bij een van de vele tafeltjes in het lokaal stil bleef staan. Ze peuterde nerveus aan haar vingers en keek naar de grond. Lauren schaamde zich dood. Waarom leerden ze Verdwijnselen pas in het zevende jaar? Lauren zou best eventjes willen verdwijnen op dit moment.

van **Vasily Tsoi** wo nov 14 2018, 11:09

Vasily zat met zijn hoofd op zijn armen aan zijn bank. Zijn ogen waren nog dicht en het koste hem redelijk wat moeite om niet terug in slaap te vallen. Om hem heen kon hij mensen al horen klagen dat de Professor te laat was, maar hij zag het nut van klagen niet in. Hij gebruikte liever deze tijd om nog wat slaap in te halen voor de les eenmaal begon, wat sneller was als hij had gehoopt.
Wanneer de Professor er eenmaal was begon hij met een hoop woorden die bij Vasily het ene oor in gingen en het andere weer uit. Hij was hier niet om domme grapjes aan te horen. Pas wanneer er effectief over de spreuk werd gesproken, lette hij op. Niet iedereen was even blij met het beest dat ze gingen creëren. De jongen kon het niet verhelpen, en rolde met zijn ogen bij de jammerende geluiden die de ruimte vulde.

Er ontsnapte een grinnik uit zijn mond bij het beest dat de professor beschreef. Gezien de uitleg erop zat, bewoog Vasily in zijn stoel totdat hij meer rechtop zat. “Een bloeddorstige hond met giftanden klinkt nog interessanter dan een klein spinnetje,” grapte hij tegen de persoon die naast hem zat. Een spin kon je namelijk net zo goed in het bos gaan vinden en waarschijnlijk zou je daar meer mensen mee kunnen laten schrikken. “Ze gaan het vast niet appreciëren als we eerder zo iets proberen te creëren,” vervolgde hij terwijl hij opzij leunde om het dikke boek boven te halen en neer te leggen op zijn bank. Haast verveeld plaatste hij zijn elleboog op de tafel om vervolgens zijn hoofd in zijn hand te kunnen plaatsen.
Zonder de index te lezen voor het juiste hoofdstuk, begon hij te bladeren. Niet pagina per pagina aangezien hij ongeveer wist waar de informatie stond. Een les voorbereiden was niet zijn sterkste punt, maar meestal bekeek hij het hoofdstuk - voornamelijk de prentjes - even snel om toch een idee te hebben. Niet dat hij alles grondig doornam zoals sommige.

Zijn donkere ogen gleden over de tekst, op zoek naar de woorden die uitgesproken moeten worden om de spell te laten werken. Zoekend lezen was altijd zijn manier van leren geweest. Hij wilde zelf kunnen uitproberen zonder alles stap voor stap te volgen en wanneer het niet lukte, dan zocht hij enkel dat deel op.
Vasily nam zijn wand bij zich wanneer hij de juiste woorden gevonden had en schoof zijn stoel meer naar achter. Voordat hij effectief de spell probeerde, haalde hij zijn duim en wijsvinger vluchtig door zijn ogen. Het was hier nog veel te vroeg voor.

Hij bewoog zijn pols op een haast sierlijke manier, waarbij hij de bewegingen van de professor te imiteren. Dit probeerde hij enkele zonder de woorden, enkel om de bewegingen erin te krijgen. Het zag er niet volledig hetzelfde uit zoals de Professor het gedaan had.
Kort keek Vasily naar de Professor en een meisje van Ravenclaw dat aan het veranderen was in een tomaat. Haar kaken kleurde rood terwijl ze naar de bank kreeg. Als dat het effect van haar spell was, moest iedereen die leren gebruiken op andere. Gelukkig voor haar was dat niet het geval want het was haar boek, die de effecten ondervond.
Het bracht even een frons teweeg op zijn voorhoofd, maar al snel draaide hij zich weer op naar zijn bank. Vasily maakte alweer de bewegingen met zijn pols, maar sprak er nu de bijbehorende woorden bij uit.

Teleurgesteld klikte hij met zijn tong toen zijn creatie in beeld kwam. Zonder het ding uit het oog te verliezen leunde hij naar achter in zijn stoel en sloeg zijn armen over elkaar. De spin had het formaat van een normale vogelspin, misten zeven van de acht poten en de giftanden waren serieus uit proportie. Ze waren ongeveer vijf keer groter dan de spin zelf.
Ondanks dat het niet helemaal was zoals hij het wilde, bracht het toch een grijns op zijn gezicht. Als hij hiermee verder werkte, kon hij er misschien toch nog iets interessant van maken.

Made by Deus

van **Ka'on Agard** wo nov 14 2018, 17:21

- ka'on agard -

Haar over elkaar gekruiste armen vormde een prima kussen op de tafel. Om haar heen praatten de andere leerlingen met elkaar, sommigen lazen nog een stuk in hun boeken. Voor beide dingen was Ka'on simpelweg te moe op het moment. Ten eerste was het een vrijdag en ten tweede was het nog eens vroeg ook. De professor van het vak kwam zoals gewoonlijk aan de late kant binnen. Ka'on kreeg het niet voor elkaar om een begroeting meer dan te mompelen. Zodra professor Solarz begon met de uitleg tilde ze haar slaperige hoofd op en bladerde ze naar de bladzijde waar ze moesten zijn. In een blikomslag had ze al wel gezien dat het haar niet makkelijk af zou gaan. Transfiguration was dan ook niet een van haar sterkere vakken, eerder een van haar zwakkere vakken om precies te zijn. De man die aan de andere kant van de klas stond ging verder met zijn uitleg en gaf ook een voorbeeld. Ze moest eerlijk zeggen dat ze geen fan was van de tarantula die op het bureau van de professor wandelde. Ze werden nog gewaarschuwd om niet per ongeluk gevaarlijke kruisingen te maken. Ka'on probeerde een geeuw achter haar hand te verbergen zodra de uitleg klaar was. Haar armen rekte ze voor zich uit voordat ze zich op het boek richtte. Haar ogen gleden over de woorden. Precies zoals ze al verwacht had. Dit ging behoorlijk lastig worden. Zodra ze alles goed door had genomen besloot ze een poging te wagen. De blondine schoof haar boek naar de hoek van de tafel en stond vervolgens op. Haar wand pakte ze van de tafel, hij vond het namelijk niets als ze zittend magie deed. Ka'on aaide een keer over het hout waarna ze zich focuste. Met een zelfde soort beweging als professor Solarz had gebruikt probeerde ze ook een tarantula op haar tafel te laten verschijnen. Wat er op het hout verscheen leek goed waardoor er een blije grijns rond haar lippen kroop. Tot ze het beter bekeek natuurlijk. Ka'on griste het zwarte geval van de tafel, kneep er een keer en gooide het een stukje omhoog om het vervolgens weer op te vangen. Precies. Dit was een tarantula knuffeltje. De blondine keek van haar wand naar het knuffeltje. Ze wist heel goed dat ze vooral slecht was bij transfiguration als het te maken had met organismen. Een voorwerp in een voorwerp veranderen en een voorwerp laten verschijnen ging haar nog wel gemiddeld af. Zodra het over dieren ging... dat was wat minder. Aan de andere kant had ze erg gefocust op het levende deel dus zou ze toch echt wel iets levends horen te krijgen. Haar grijsblauwe ogen richtte zich op haar wand. "Zou je een keer je best willen doen als het belangrijk is, please, thanks." Als ze niet op Hogwarts had gezeten zouden anderen haar gek verklaren voor het mompelen tegen een stukje hout. Helaas was haar wand van het type dat het veel leuker vond om een beetje rond te klooien dan om te luisteren naar wat zijn gebruiker van hem wilde. Ze was het inmiddels wel gewend en had het ook al lang geaccepteerd. Als ze er boos op zou worden kreeg ze alleen maar een hardere backlash van het houten stokje. Ka'on legde haar wand weer op tafel voor ze naar het bureau van professor Solarz te lopen. Daar zette ze het tarantula knuffeltje op voor ze weer terug liep naar haar tafel. Ze trok haar stoel er bij om zich nog maar eens in de theorie te verdiepen. Dit was misschien het doen van haar wand geweest maar wat extra lezen zou zeker geen kwaad kunnen. Helemaal niet omdat ze onderweg en terug al veel andere 'mooie creaties' had gezien.

Tag: Open

van **Isabella Nephelae** wo nov 14 2018, 21:57

isabella nephelae

"You are the ocean’s gray waves. Destined to seek Life beyond the shore, Just out of reach."

Het was niets voor Isabella om te laat te komen, en al helemaal niet bij Transfiguration. Toch had zelfs de pientere Ravenclaw studente moeite met uit bed komen vandaag, maar zodra ze het klaslokaal binnenstapte bleek zij niet de enige te zijn. Professor Solarz was nog niet aanwezig, en hier en daar zat er een slaperige student aan een van de houten bureaus. Geeuwend stapte ze het lokaal verder in, waarna ze plaats nam naast een Slytherin student die nog wat extra slaap leek in te halen. Lekker rustig. Slytherin was niet haar favoriete afdeling, maar op een ochtend als deze zat ze niet op een spraakwaterval te wachten. Met een beetje geluk sliep deze jongeman door het grootste gedeelte van de les heen, zodat ze in rust kon oefenen voor het N.E.W.T examen waar ze nu al slapeloze nachten over had.
Het duurde niet lang meer voor Professor Solarz de ruimte binnen stapte. Ze luisterde zo aandachtig mogelijk naar zijn uitleg, maar zodra hij het onderwerp van de les voorlegde gleed er een korte rilling over haar rug. Slangen, spinnen, insecten, ze moest er allemaal niks van weten. Helaas was dit wel een onderwerp waarop getoetst zou kunnen worden, dus zou ze zich er maar doorheen moeten slaan. Ze sloeg de rest van de informatie dan ook niet helemaal meer op, totdat een onbekende stem haar uit haar gedachten trok. Het was de student naast haar die inmiddels wakker was geworden. "Nee, en ik ook niet." Antwoordde ze droogjes terwijl ze haar boek opensloeg. Ze hoopte dan ook dat dit een rustige les zou worden in plaats van de chaos die zich soms in de klaslokalen afspeelde, maar helaas leek dit niet het geval te zijn.
Nog voor de studente de eerste regels op de bladzijde had gelezen spotte ze in haar ooghoek de creaties van haar mede studenten, waaronder een boek dat plots door het lokaal aan het rennen was. Ondanks dat dit het wel erg moeilijk maakte om zich te concentreren op haar eigen spreuk probeerde ze zich toch weer te focussen. Na het tafereel kort te hebben bekeken draaide ze zich terug richting haar boek, waarbij de creatie van de student naast haar niet onopvallend bleef. Met een vragende, maar ook iet wat geshockeerde blik keek ze hem aan, waarna ze zijn creatie nog eens goed bekeek. Vervolgens haalde ze haar schouders op. Ze had het erger kunnen treffen met haar tafelgenoot in deze les. En daarbij, het was een spin.. soortvan?
Nu was het haar beurt. Na de bladzijde in haar boek een keer goed door te hebben gelezen schraapte ze haar keel en sprak de spreuk uit, gecombineerd met een zwaai met haar staf. De Ravenclaw studente sloot kort haar ogen, zich afvragend of ze dit überhaupt wel wilde zien. Zodra ze eindelijk de moed verzameld had om haar creatie onder ogen te komen staarde ze een beetje sprakeloos naar de spin voor zich. Op zich was er niks mis mee, alleen miste hij een redelijk essentieel deel.. zijn hoofd. Voor haar op haar bureau lag een dik, harig spinnen lichaam zonder hoofd. Met een walgende blik keek ze de student naast haar aan. "Zou het kunnen.. bewegen denk je?" Vroeg ze hem zacht, hopend dat de Professor zijn aandacht weg zou blijven van haar creatie. De hand waarin haar staf rustte had ze inmiddels al opgeheven, klaar om zich te verdedigen tegen een mogelijke op hol slaande, onthoofde spin.

TAG: Vasily

"Yet the waters ever change Flowing like time the path is yours to climb"

van **Rin Kiritake** do nov 15 2018, 16:35

- rin kiritake -

Met twee vingers trommelde Rin een rustig deuntje op de houten tafel. Het meisje dat naast haar zat, de Hufflepuff Quidditch Captain, was druk bezig met het praten tegen de mensen achter hun. Professor Solarz kwam zoals gewoonlijk zo goed als te laat binnen en begon met zijn les. Ze had het geluk dat ze conjuring wel interessant vond en daardoor het hoofdstuk al had doorgelezen. Het laten verschijnen van dingen en dieren uit het niets bleef interessant. Aan de andere kant was het specifieke dier waar het deze keer over ging niet helemaal haar favoriet. Rin had een geweldige hekel aan insecten, helemaal als ze zo groot waren of er gewoon vies uit zagen. Tarantula's? Zeker niet haar ding. Ze keek dan ook met een lichte afschuw naar het beest dat over het bureau van professor Solarz liep na het voorbeeld. Liever niet. Dat nam niet weg dat ze haar best wilde toen zodra ze het zelf moesten proberen. Al uitte haar afschuw zich op een wel typische manier. Wat er op het hout van de tafel verscheen zodra ze een poging had gedaan leefde niet meer. Het zag er wat witter uit en lag overduidelijk op zijn rug. In haar ogen beter dan een levende spin maar niet wat de bedoeling was. Het meisje naast haar had een gigantische spinnenkop op tafel liggen maar de rest van het lichaam ontbrak. Rin's ogen keken langs de resultaten van de anderen uit de klas. Bij Isabella zag ze een onthoofde spin liggen. Al deze dode spinnen delen zorgde voor een huivering. Zachtjes tikte ze Rose aan. "Isabella heeft denk ik de rest van je spin," sprak ze terwijl ze haar boek er bij pakte om te kijken of ze iets kon vinden dat ze verkeerd had gedaan.

Tag: Rose

van Gesponsorde inhoud

Transfiguration || Year 6/7 || OPEN

Transfiguration || Year 6/7 || OPEN van Zahorchak Solarz di nov 13 2018, 00:19

icon + karakterkaart :

IC :

16

Posts :

31

Name :

Li

Re: Transfiguration || Year 6/7 || OPEN van Rose Thompson di nov 13 2018, 09:57

icon + karakterkaart :

IC :

70

Posts :

86

Name :

Bunny

Re: Transfiguration || Year 6/7 || OPEN van Sarff Thompson di nov 13 2018, 15:24

icon + karakterkaart :

IC :

9

Posts :

11

Name :

Butter

Re: Transfiguration || Year 6/7 || OPEN van Lauren Carter di nov 13 2018, 21:10

icon + karakterkaart :

IC :

13

Posts :

60

Name :

♡ Marlones ♡

Re: Transfiguration || Year 6/7 || OPEN van Vasily Tsoi wo nov 14 2018, 11:09

icon + karakterkaart :

IC :

4

Posts :

24

Name :

Deus

Re: Transfiguration || Year 6/7 || OPEN van Ka'on Agard wo nov 14 2018, 17:21

icon + karakterkaart :

IC :

184

Posts :

222

Name :

Anouk

Re: Transfiguration || Year 6/7 || OPEN van Isabella Nephelae wo nov 14 2018, 21:57

icon + karakterkaart :

IC :

18

Posts :

35

Name :

Jules

Re: Transfiguration || Year 6/7 || OPEN van Rin Kiritake do nov 15 2018, 16:35

icon + karakterkaart :

IC :

158

Posts :

176

Name :

Anouk

Re: Transfiguration || Year 6/7 || OPEN van Gesponsorde inhoud

Transfiguration || Year 6/7 || OPEN
van Zahorchak Solarz di nov 13 2018, 00:19

Re: Transfiguration || Year 6/7 || OPEN
van Rose Thompson di nov 13 2018, 09:57

Re: Transfiguration || Year 6/7 || OPEN
van Sarff Thompson di nov 13 2018, 15:24

Re: Transfiguration || Year 6/7 || OPEN
van Lauren Carter di nov 13 2018, 21:10

Re: Transfiguration || Year 6/7 || OPEN
van Vasily Tsoi wo nov 14 2018, 11:09

Re: Transfiguration || Year 6/7 || OPEN
van Ka'on Agard wo nov 14 2018, 17:21

Re: Transfiguration || Year 6/7 || OPEN
van Isabella Nephelae wo nov 14 2018, 21:57

Re: Transfiguration || Year 6/7 || OPEN
van Rin Kiritake do nov 15 2018, 16:35

Re: Transfiguration || Year 6/7 || OPEN
van Gesponsorde inhoud