Transfiguration || Year 6/7 || OPEN

Nieuwsgierig naar wat zijn leerlingen van de opdracht zouden bakken liet de man zijn ogen door het klaslokaal glijden. Je kon overduidelijk het onderscheid zien tussen de verschillende soorten leerlingen. De een besloot verstandig nog eens diens boek erbij te pakken om alles nader te bestuderen voordat deze aan de slag ging, de ander ging gelijk in wilde weg aan de gang wat dan vaak ook niet een bepaald gunstig resultaat met zich meebracht. Niet dat de studenten die wel zich nog even de theorie doornamen meteen perfecte resultaten krijgen, maar dat terzijde.

(Ka’on)
    Zahorchaks ogen spotte her en der al wat verminkte spinnenlijven waardoor hij achter zijn bureau vandaan stapte en aanstalten maakte de klas in te lopen. Voordat hij dat echter kon doen kwam Ka’on naar voren toe met iets wat op een degelijke tarantula leek. Aanvankelijk dacht hij dat ze haar pronkstuk wilde laten zien, maar zag toen ze dichterbijkwam al snel wat er mis mee was: er had nooit ook maar een sprankje leven ingezeten. Zijn ogen volgde hoe ze het knuffeltje op zijn bureau naast zijn levende spin legde terwijl hij een bedenkelijk geluidje maakte. Het verbaasde hem niet dat het haar niet meteen was gelukt een levend wezend te conjuren, hiervoor had ze ook al moeite gehad met levende organismen. “Probeer het leven wat in jezelf bruist te voelen in je vingertoppen en focus je daarop, Ka’on, dat vergemakkelijkt het creëren van iets levends,” gaf hij haar de tip mee voordat ze weer terugging naar haar plek in het lokaal.

(Rose & Rin)
    Vervolgens liep de professor tussen de banken door en spotte al snel een enorm afgehakt spinnenhoofd gegenereerd door Rose Thompson, Hufflepuffs quiddicht captain als hij het zich goed kon herinneren. Kort grinnikte hij door haar creatie. Het leek erop alsof ze spinnen liever dood zag dan levend, wat best wel eens de oorzaak kon zijn dat haar conjuring spell mislukt was. “Ik vermoed dat spinnen niet bepaald je favoriete dieren zijn, of niet Rose, en dit reflecteert zich dan ook in je resultaat. Probeer je afschuw voor spinnen volledig uit je gedachten te halen terwijl je de spreuk uitvoert, dan zal het resultaat hopelijk beter er uitzien. Dit is moeilijk, maar daarom is een spider-conjuring spell ook zo leerzaam voor jullie. Je leert je gevoelens en ervaringen, en focus op de spreuk van elkaar te scheiden,” legde de professor haar uit waarna hij haar een vriendelijk knikje gaf. Ze was in ieder geval goed op weg, wellicht lukte het haar deze les nog om een enigszins fatsoenlijke spin uit haar wand tevoorschijn te toveren. Zijn blik dwaalde vervolgens af naar diegene die naast haar zat, Rin. Ook Rin had, net als Rose, een dode spin voor haar neus liggen. Het was een bleek lijfje waarbij de poten typisch krampachtig bij elkaar geklemd zaten. Aangezien de spin dood was vermoedde de leraar dat ook zij het niet bepaald had op spinnen. “Ik denk dat voor jou hetzelfde geldt Rin, als je net hebt gehoord wat ik tegen Rose zei. Probeer je afschuw voor spinnen volledig weg te stoppen, en focus je volledig op de spider-conjuring spell. Probeer niet je eigen gevoelens je focus op de spreuk te laten vertroebelen. De spin zelf zit er proportioneel overigens wel goed uit, desondanks deze overduidelijk dood is,” gaf hij Rin feedback van dezelfde aard als Rose zonet had gekregen.

(Sarff)
Niet ver van Rose en Rin vandaan zat de headgirl van Slytherin met een spin die er in proportie acceptabel uitzag. Het probleem zat hem alleen in de huid van de spin, wat totaal geen spinnenhuid was. Het was daarentegen een slangenhuid, of in ieder geval de huid van een reptiel. Zahorchak bekeek de kruising van een slang en een spin voordat hij Sarff aankeek. “Laat je gedachten tijdens de uitvoering en voorbereiding niet afdwalen naar iets anders dan hetgeen dat je tevoorschijn wilt halen Sarff, dan krijg je dus een soort van hybrid. In jouw geval tussen een spin en een reptiel. Misschien gebeurde dit onbewust, maar dan weet je het nu. De proporties zien er overigens wel goed uit, dus je bent al goed opweg,” gaf de professor de slytherin wat feedback zodat ze daarmee verder zou kunnen werken deze les.

(Lauren)
De tot nu toe relatief rustige les voor Zahorchak leek al snel tot een einde te komen toen er plotseling een boek met harige spinnenpoten voorbij racete en tegen alles wat in diens weg stond aan knalde. Met opgetrokken wenkbrauw volgde de professor het op hol geslagen boek. Op z’n minst was het geen halve hond met giftanden en de spierkracht van een tijger, maar het was alsnog niet het doel van de opdracht geweest. “Professor Solarz, zou u mij alstublieft misschien een handje kunnen helpen? Ik denk niet dat dit heel erg veel zin heeft” klonk al snel diegene die achter het op hol geslagen boek schuilde, Lauren, die overigens zo rood als een tomaat was geworden. Zahorchak keek haar aan en liet zijn ogen weer naar het boek dwalen, proberend te achterhalen wat er misgegeaan zou kunnen zijn bij de uitvoering van haar spreuk. “Ja, dat zou ik kunnen,” sprak hij terwijl hij twijfelde of hij dit daadwerkelijk wilde doen, of dat hij het aan haarzelf zou laten om dit op te lossen. Ze had immers niet iets gevaarlijks gecreëerd waardoor ze het probleem misschien zelf wel kon oplossen. “Als jij mij vertelt hoe ik dit zou moeten oplossen,” besloot de docent uiteindelijk aan haar te vragen. Als ze hem zou vertellen hoe ze het zou hebben aangepakt als  hij er niet was geweest wilde hij het probleem wel even snel voor haar fixen zodat ze weer verder kon met waarmee de les ditmaal daadwerkelijk om draaide. Maar als ze dacht dat hij even simpelweg met zijn staf in de rondte zou zwaaien om haar chaos op te lossen, dan had ze aan hem zeker de verkeerde.

(Vasily & Isabella)
Nadat Lauren hopelijk weer verder kon met haar spreuk keek de leraar verder in de rondte om te peilen op welk niveau iedereen zich bevond met de spreuken. Zijn aandacht bleef uiteindelijk liggen bij een Slytherin en Ravenclaw duo. Beiden hadden ze nog geen spin, of iets wat daarop leek, of wat anders dat er totaal niet op leek, op hun tafel staan. Nauwlettend keek de Oekraïner toe hoe Vasily als eerst het hef in handen nam en met een sierlijke beweging probeerde te evenbeelden wat Zahorchak had gedaan, maar deed het niet precies hetzelfde. Iets wat juist cruciaal was in een vak als transfiguration: precisie. Het resultaat was dan ook niet perfect. De spin was van normaal formaat, maar had reusachtige giftanden en miste tegelijkertijd zeven van de acht poten. Vervolgens besloot Isabella ook een poging te wagen nadat ze nauwkeurig de informatie in het boek had bestudeerd. Nieuwsgierig of zij er meer van zou bakken dan Vasily keek de docent toe, maar ook zij kreeg er geen hele spin uit die over al zijn lichaamsdelen beschikte. Bij de ravenclawer had de tarantula in principe alles, behalve het hoofd, wat toch wel een essentieel deel van een organisme was. Ook bij haar lag het probleem in de wijze waarop ze met haar wand zwaaide. Voordat hij de twee feedback gaf liep hij naar hun tafel toe om de spinnen van wat dichterbij te bekijken. “Niet helemaal gelukt zie ik?” sprak hij terwijl hij de spinnen bestudeerde. Benieuwd of er ook enig leven in de harige lijfjes zat porde hij met zijn met doornen bezaaide wand eerst in de spin van Vasily, die vervolgens probeerde te vluchten door middel van diens ene armzielige pootje. Het leefde dus wel op z’n minst. Vervolgens porde hij in het hoofdloze spinnenlijf van Isabella. Haar spin leek zich echter rot te schrikken doordat het door zijn gebrek aan een hoofd, ook geen ogen had, en de wand dus niet had zien aankomen. De tarantula rende dan ook als een gek, toevallig, in Isabella’s richting. Als ze niet zou oppassen zou het beest nog op haar springen in plaats van de tafel afspringen en vluchten. Zahorchak kon het niet laten om te grinniken; hij kon niet ontkennen dat hij dit onderwerp met opzet had gekozen omdat hij wist hoe groot de hekel was die sommigen hadden aan spinnen.
    “Alright, ze leven op z’n minst, dat is een begin. Hoewel, ik zag bij jullie beiden dat jullie stafbeweging niet helemaal correct waren waardoor je dus spinnen krijg die ongelooflijk uit proportie zijn. Bij jou, Vasily, ligt de focus van de spin veel meer op het hoofd, terwijl bij Isabella de focus op het achterlijf prominent is en die op het hoofd eigenlijk non-existent,” legde hij ze uit terwijl hij het oogcontact zo nu en dan tussen beiden wisselde. “Vasily, jij liet je wand teveel naar voren leunen tijdens de beweging waardoor je dus zulke grote giftanden en amper poten hebt gekregen bij jouw spin,” legde de man uit terwijl hij met zijn eigen wand demonstreerde hoe de slytherin student de zijne tijdens de uitvoering vasthield. “Jij had juist het tegenovergestelde probleem Isabella, je hield je wand te ver achterover gekanteld waardoor je dus wel een mooi lijf hebt gekregen, maar helemaal geen hoofd,” vervolgde hij en demonstreerde vervolgens hoe de head girl haar staf had vastgehouden. “Jullie moeten eigenlijk een soort balans vinden tussen jullie bewegingen, dan zal er vast iets fatsoenlijks uit moeten kunnen komen. Kijk maar eens of jullie daar samen uit kunnen komen,” stelde de professor voor aan de studenten, wel benieuwd of ze samen konden puzzelen naar de juiste oplossing. Of alleen, als ze geen zin hadden om met elkaar samen te werken.

(Adrian & Ka’on)
De man was verder gaan lopen door de banken heen en zag uiteindelijk hoe Adrian ook een poging deed tot de conjuring spell terwijl Ka’on aandachtig de theorie nogmaals aan het bestuderen was naast hem. Ook hij had last van het proportie probleem zoals velen, had Zahorchak al opgemerkt. Als dat probleem lang bleef aanhouden moest hij misschien nog maar een klassikaal voorbeeld doen waarin hij nader toelichtte hoe je een spin met de juiste proporties kon creëren. “Je bent niet de enige die moeite heeft met de proporties,” concludeerde Zahorchak dan ook terwijl hij tot stilstand kwam voor Adrian en Ka’ons tafel. “Je moet erop letten dat je je bewegingen zo consistent mogelijk houdt tijdens de uitvoering. Ik zag namelijk dat je staf een beetje heen en weer zwabberde terwijl je dat deed. Hierdoor heb je dus een ongelooflijk groot hoofd en een piepklein lijf, maar heb je toch weer wel zes van de acht poten in tegenstelling tot Vasily. Door het zwabberen ligt de focus van de conjuring spell telkens ergens anders waardoor  je spin dus uit proportie is, ” legde de docent uit wat de student had fout gedaan terwijl hij met zijn bruine ogen naar de spin bleef kijken. “Kijk maar eens of het je lukt een consistente beweging te maken nu je ervan bewust bent,” spoorde Zahorchak hem vervolgens aan waarbij hij weer oogcontact maakte met de zesdejaars. Even keek hij nog naar Ka’on, maar die leek nog druk bezig te zijn met het boek.

(Rose & Rin)
Terwijl Zahorchak terugliep naar de voorkant van het lokaal omdat hij iedereen die al was begonnen met de spider-conjuring spell wel zo’n beetje wat feedback had gegeven zag hij hoe Rose en Rin ondertussen verder gingen met het proberen een fatsoenlijke tarantula tevoorschijn te toveren. Zowel bij Rose als Rin lukte het om ditmaal een levende spin te toveren.  Bij Rose was deze echter piepklein en na enkele seconden al de pijp uit, en Rins spin had slechts één zielig pootje waarmee hij wanhopig probeerde te vluchten van het tafereel. “Op z’n minst leven de spinnen nu wel, of leefde voor een tijdje” complimenteerde hij ze toen hij weer voor hun tafel stond. Er zat in ieder geval vooruitgang in. “Rose, jij moet proberen de beweging met je wand krachtiger uitvoeren, dan zal de spin als het goed is ook groter worden. Maar probeer het niet té krachtig te doen, alsjeblieft, want ik wil ook geen spin zo groot als een paard in mijn klaslokaal hebben staan,” gaf hij haar als tip tegelijkertijd met een waarschuwing. Hij wilde niet eens weten wat de gevolgen zouden kunnen zijn van een giftige tarantula die zo groot was als een paard, op moordtocht door het lokaal. “En Rin, jij moet proberen net als Adrian een meer consistente beweging proberen te maken met je wand. Hierdoor zal je hopelijk alle poten van de spin eraan kunnen krijgen, in plaats van maar één zielig pootje,” gaf hij de ravenclawer nu als tip. Even vergeleek de professor hun huidige en voormalige creaties voordat hij tot een beslissing kwam en zijn mond weer opentrok. “Jullie hebben echter wel een klein beetje vooruitgang geboekt waardoor ik jullie zal belonen met vijf punten voor Hufflepuff, en vijf punten voor Ravenclaw,” besloot Zahorchak uiteindelijk met een zwakke glimlach. Het waren dan wel niet enorm veel punten, maar zelfs het kleinste aantal punten kon op het einde cruciaal blijken, en waarschijnlijk zou het de meiden ook nog wat motiveren.

De bruinharige man scande vervolgens de ruimte door en vond dat het er tot nu toe nog aardig rustig aan toeging. Er waren nog geen bloeddorstige wezens uit de wands tevoorschijn gesprongen, wat al heel wat was. Hij had zeker lessen gehad waarin dit wel gebeurde en het zweet hem uitbrak. Het ergste wat tot nu toe nog was gebeurd was een op hol geslagen boek. Wellicht werd dit nog een relatief normale les, al moest hij natuurlijk niet te vroeg juichen.

TAG: elke randdebiel die deze les heeft gejoined
NOTE: als het goed is heb ik elke leerling behandeld, als dat niet zo is geef me dan even een pak slaag via PM of Discord, dan fix ik het. Ik heb ook de namen boven de stukjes gezet in m'n post zodat je niet dat hele ding hoeft te lezen als je daar geen zin in hebt.