And when we're bored we play in the woods.

van **Evan Castle** vr dec 21 2018, 14:54

Aangezien er voor Evan nooit een erger schrikbeeld kon bestaan dan de allesoverheersende woede van zijn vader vond hij het geen gek idee om the Forbidden Forest in te gaan. Het was trouwens ook niet zijn eerste keer dat hij hier kwam en waarschijnlijk ook niet zijn laatste. Evan was en zou een echte regelbreker blijven, tot het moment dat hij hier weg zou gaan. En als het allemaal een beetje mee zat, zou hij volgend jaar afstuderen. Het was belangrijk dat hij alles op alles zette, maar dan was er nog steeds dat knagende gevoel dat hij niet van zich af kon zetten. Het gevoel dat er met Cheryl in hun vorige vakantie iets was gebeurd waar ze het niet over wilde hebben. En hij durfde er een Forbidden Curse op uit te spreken dat het te maken had met die verloofde van haar. Hij vroeg zich nog altijd af hoe hun moeder het in haar hoofd had gehaald om Cheryl uit te huwelijken aan een afgestudeerde, oudere Slytherin. De kerel was nog maar net afgestudeerd toen Cheryl hem leerde kennen en dat was ongeveer twee jaar geleden. Zij zaten in hun vierde jaar en wisten beiden nog niet eens wat liefde was, laat staan om al gelijk met iemand te gaan verloven. Maar hun moeder was onverbiddelijk en Cheryl moest en zou volgend jaar trouwen met hem, of ze dat nu wilde of niet. Evan hoopte eerlijk gezegd dat ze in de tussentijd geen kerel zou vinden op school. Het zou alles gecompliceerder maken. Aan de andere kant was hij ook niet van plan om zijn zusje zomaar op te geven aan een kerel die te oud voor haar was. Over zijn lijk. Hij was nog op een plan aan het broeden, maar dat was allemaal niet simpel. Zeker niet omdat zijn vader het na Billy’s dood nodig vond om nog meer druk op hem te leggen. Alsof Evan er iets aan kon doen dat zijn broertje het niet gehaald had. En ja, dat deed hem pijn, maar ook dat moest hij als grote erfgenaam van de Castles weten te onderdrukken. Het leven was net een spel: alleen de beste spelers zouden het uit kunnen spelen. En hij was er tot nu toe nog steeds niet achter gekomen of hij bij die categorie hoorde. Evan liet een spoor van rook achter toen hij uitblies; zijn blauwgrijze ogen waren naar voren gericht, maar flitsten naar opzij toen hij meende een geluid achter zich te horen. Hij was nu niet panisch aangelegd, maar zelfs hij wist dat het dwaas was om zijn wand niet bij de hand te houden in een gevaarlijke omgeving. En dus liet hij zijn hand bijna achteloos naar zijn broekzak glijden. Het was na middernacht en zijn uniform was niet van belang, dus had hij het moeten stellen van zichzelf met een shirt, dikke trui, strakke spijkerbroek en zwarte sneakers. Terwijl hij het pakje sigaretten in de opening vooraan in zijn trui liet glijden, draaide hij zich langzaam om en richtte zijn wand traag naar de duisternis. "In naam van de almachtige Slytherin eis ik je jezelf bekend te maken," zei hij vervolgens op sarcastische toon.

+ Ka'on Agard

van **Ka'on Agard** vr dec 21 2018, 21:36

- ka'on agard -

Een geeuw rolde over haar lippen. Ze was ondertussen op haar bezem gaan liggen omdat rechtop zitten ook niet helemaal je-van-het meer was. Ze hield haar ogen amper nog open. Hoe lang vloog en liep ze hier ondertussen al rond? Ruim een uur of twee minstens. En toch had ze dat verdomde ding nog niet gevonden. Gek genoeg had hij haar ook nog niet gevonden, dat was natuurlijk ook nog een optie. Haar ogen vielen langzaam dicht tot ze half tegen een boom aan vloog. Nog net wist ze aan haar bezem te blijven hangen en zuchtend kroop ze er weer op. "In naam van de almachtige Slytherin eis ik je jezelf bekend te maken," sprak een stem plotseling op een sarcastische manier. Hey, verandering, dat maakte haar weer een beetje wakker. Voorzichtig vloog ze richting de stem, tot ze een figuur zag staan. "De leukste Agard meld zich," sprak ze terwijl ze langzaam dichterbij de schim vloog. Het lag aan het persoon wie 'de leukste Agard' was om eerlijk te zijn. Sommige vonden types zoals haar of Oskar leuker, anderen konden het beter met types als Ezekyel vinden. Ze kon de jongen in het bos niet goed herkennen, er was nog echt kleur zien in het donkere bos. De maan was het merendeel van de tijd door een wolkenlaag bedekt. "Toevallig een bludger tegengekomen?"

[Always on the run from Captain Hood]

van **Evan Castle** vr dec 21 2018, 22:16

“Daar valt over te discussiëren,” zei hij op een rustige toon toen hij zag wie het was. Cheryl had tijdens de vakantie al genoeg over haar verteld om voor hem te weten wie ze was. En hij herkende haar natuurlijk van de matches die hij nog steeds volgde, zonder Cheryl. De kloof tussen hun deed hem zeer en het leek net wel alsof elk klein ding in en buiten Hogwarts hem aan die tijd terug deed denken, maar toch weigerde hij om de eerste stap te zetten. Niet als zij zo verdomde koppig was. Hoewel hij een neutraal antwoord had gegeven, was zijn stem niet zo sarcastisch en bars als hij gebruikt zou hebben bij anderen. De waarheid was dat hij wel respect had voor mensen die goed waren in Quidditch. Hij dacht er zelf ook wel aanleg voor te hebben, maar had geen zin om telkens stricte lessen te gaan volgen bij zijn eigen Quidditch captain. Bovendien hield hij niet zo van sporten waar hij volledig afhankelijk was van zijn team. Als hun Seeker het verpeste, verloor gelijk heel hun team, ook al blokkeerde hij als Keeper zijnde nog zo veel quaffles. Hij trok kort zijn wenkbrauw op toen ze aan hem vroeg of hij toevallig een bludger was tegengekomen. Ergens vond hij het wel iets voor de blondine om een bludger in the Forbidden Forest kwijt te raken. Misschien kon hij ook wel mee helpen zoeken. Het was immers niet alsof hij iets beters te doen had en ze leek nu niet bepaald fit te zijn. Haar oogleden trilden en ze maakte niet echt een indruk alsof ze wakker was. Zijn Head boy zou er waarschijnlijk allang een bezorgde opmerking over gemaakt hebben, maar Evan kon het weliswaar geen reet schelen of ze haar leven riskeerde door maar amper wakker op haar bezem rond te vliegen, op zoek zijnde naar een bludger. Afleiding, hield hij zichzelf voor toen hij een stap naar voren deed zodat hij kon voorstellen om mee te zoeken. “Nee, maar de leukste Slytherin-boy wil je misschien wel mee helpen om die bludger te vinden,” zei hij op luchtige toon. “Ik ben er bovendien vrij zeker van dat als we lang genoeg zoeken, hij waarschijnlijk wel op een agressieve manier in onze richting komt gevlogen. Dat doen ze altijd. De vraag is dan wie als eerste geraakt wordt.” Hij knipoogde naar haar en liet zijn blik vervolgens naar haar bezem glijden. “Maareh… kan dat ding ook twee personen tillen? Ik heb namelijk niet zo’n zin om te lopen terwijl jij met je luie reet op dat ding blijft hangen. Da’s niet echt eerlijk, lijkt me.”

~~Run, run lost boy they say to me~~

van **Ka'on Agard** vr dec 21 2018, 22:35

- ka'on agard -

“Daar valt over te discussiëren,” reageerde de jongen. Dat viel nog niet tegen eigenlijk. Ka'on haalde simpelweg een keer haar schouders op. “Nee, maar de leukste Slytherin-boy wil je misschien wel mee helpen om die bludger te vinden,” sprak de jongen waardoor ze haar hoofd een beetje schoon hield. Hij was dus een Slytherin leerling. "Dat zal ik nog moeten zien," reageerde ze nog op haar beurt. Uiteindelijk kende ze hem niet dus kon ze nog niet oordelen of hij leuker was dan de andere Slytherin jongens. “Ik ben er bovendien vrij zeker van dat als we lang genoeg zoeken, hij waarschijnlijk wel op een agressieve manier in onze richting komt gevlogen. Dat doen ze altijd. De vraag is dan wie als eerste geraakt wordt.” Ka'on grinnikte kort om de knipoog die hij haar gaf. Als dat echt het geval was geweest had ze hem waarschijnlijk al wel gevonden. Dat ding was defect ofzo, ze vloog immers al ruim twee uur rond en ze had het nog niet gezien tot nu toe. “Maareh… kan dat ding ook twee personen tillen? Ik heb namelijk niet zo’n zin om te lopen terwijl jij met je luie reet op dat ding blijft hangen. Da’s niet echt eerlijk, lijkt me.” De blondine schoof wat naar voren en draaide de achterkant van de bezem zijn kant op zodat hij kon opstappen. "Stap op dan?" stelde ze voor. Ze had al wel vaker met iemand achterop gevlogen. Was allemaal prima te doen, al kon ze niet voorstellen hoe lang ze nu met twee man kon vliegen. Hoewel ze qua magie niet uitgeput was en dus nog best een hele tijd door zou kunnen gaan, was ze fysiek wel behoorlijk moe na zo'n lange dag met training en al.

[Away from all of reality]

van **Evan Castle** vr dec 21 2018, 22:46

Evan stelde het antwoord dat ze gaf wel op prijs. Ze was in elk geval niet zo kleinzielig als de meeste meisjes van haar leeftijd. Eigenlijk vond hij buiten Cheryl niet echt veel meisjes chill. Ze waren altijd… te meisjesachtig. Altijd maar klagen over jongens of over hun uiterlijk, alsof dat het belangrijkste in het leven was. Hij was gelukkig in Slytherin ingedeeld en zijn ouders hadden het voor hem niet genoodzaakt gevonden om een verloofde uit te zoeken, maar als ze dat wel hadden gedaan, had hij gehoopt dat ze iemand zochten die een beetje iets mannelijks over zich heen had. En dan niet qua uiterlijk, maar wel qua gedrag. Hij had nu niet echt een type waar hij echt op viel, maar wel een type waar hij zijn voorkeur aan zou geven als dat zou moeten. Evan was qua meisjes geen held en dus was het geen geheim dat hij nog nooit een vriendin had gehad. Zijn eerste kus was een slorderige geweest in zijn vierde jaar, op een bal waar hij te veel gezopen had (en daar vervolgens wel wat punten voor afgetrokken had gekregen van één of andere veel te serieuze leerkracht). Hij had het desbetreffende meisje niet eens heel leuk gevonden, maar het was natuurlijk weer puur zijn geluk dat zij hem aanbeden had en hem de weken erna als een puppy gevolgd had, totdat hij haar op een dag bijna vervloekt had en het duidelijk was geworden dat haar aanwezigheid door hem niet op prijs gesteld werd. De Quidditch captain van Gryffindor toonde de achterkant van haar bezem naar hem en gaf hem een teken om op te stappen. Zonder pardon liep hij naar haar toe en ging behendig op het ding zitten, zijn kont ver genoeg naar voren geschoven dat hij er niet meteen af zou vallen, maar genoeg afstand bewarend dat het niet leek alsof ze één of ander klef koppeltje waren. Dát zou pas gênant zijn. “Oké, Sleeping Beauty. Maar als je te moe wordt om te vliegen, moet je dat wel even van te voren aan me melden. Ik denk dat ik nog liever door een bludger geraakt wordt dan dat ik heel onelegant op je val doordat jij je evenwicht verliest. Je ziet eruit alsof je wel wat slaap kunt gebruiken, no offense.” Aangezien hij zijn handen niet voor zich kon laten rusten zonder met zijn vingers daarbij haar kont aan te raken, was hij gedwongen om zijn handen losjes op haar heupen te leggen zodat hij toch iets van houdvast had. “Goh, best romantisch dit,” zei hij op sarcastische toon. “Nog een paar door Lumos verlichte wands om ons heen en het plaatje is helemaal compleet.”

~~Neverland is home to lost boys like me and lost boys like me are free~~

van **Ka'on Agard** za dec 22 2018, 15:22

- ka'on agard -

Zonder er al te veel moeite mee te hebben stapte de Slytherin jongen achter op haar bezem. Ze had ook al wel eens figuren gehad die er niet op wisten te komen. Gek genoeg vielen die bijna altijd onder Hufflepuff. Slytherin had er meestal geen moeite mee, Ravenclaw pakte hem slim aan en Gryffindor was soms iets te ruig. Al waren dat natuurlijk ook maar de gemiddelde, uitzonderingen waren er vast en zeker meer dan genoeg. “Oké, Sleeping Beauty. Maar als je te moe wordt om te vliegen, moet je dat wel even van te voren aan me melden. Ik denk dat ik nog liever door een bludger geraakt wordt dan dat ik heel onelegant op je val doordat jij je evenwicht verliest. Je ziet eruit alsof je wel wat slaap kunt gebruiken, no offense.” De blondine grijnsde kort, blijkbaar was het duidelijk dat ze niet honderd procent wakker meer was. "Ik raad je aan te springen in het geval dat je denkt dat we crashen. Kan niet zeggen dat ik graag toegeef," sprak ze waarna ze kort, zacht grinnikte. Nee, ze zou eerder crashen dan dat ze toe zou geven dat ze niet meer verder kon. Lekker joh, zulke koppigheid. Bovendien overleefde ze de crash toch wel, had ze vaak genoeg gedaan. “Goh, best romantisch dit,” zei de Slytherin student sarcastisch nadat hij zijn handen op haar heupen had gelegd. Het was altijd even een vreemd gevoel om daar vastgepakt te worden. Aan de andere kant was het ook al wel elke keer het zelfde geweest en was het gewoon even wennen om daar een paar handen te hebben. “Nog een paar door Lumos verlichte wands om ons heen en het plaatje is helemaal compleet.” Ze mocht er ondertussen wel zeker van zijn dat sarcasme er bij hem behoorlijk in zat. "Ik zou zeggen, doe wat je niet laten kunt." Langzaam liet ze de bezem wat verder van de grond komen zodat ze op een iets meer geschikte vlieghoogte belandde. "Oh wat is je naam trouwens?" Uiteindelijk kende meer mensen haar naam dan dat zij die van andere kende. Deze Slytherin zat in haar jaar maar zijn naam kende ze niet. Ze was niet geweldig goed in het onthouden van namen van mensen waar ze nooit mee sprak.

[Neverland is home to lost boys like me and lost boys like me are free]

van **Evan Castle** zo dec 23 2018, 15:57

“Ah, een echte Gryffindor,” zei hij op een sarcastische manier. “Trots als de pest.” Hij kon hetzelfde zeggen voor Slytherins. Zij gaven het immers ook nooit graag toe als hun iets niet goed afging. Op sommige vlakken leken ze wel op de Gryffindors, maar er waren een paar karaktereigenschappen die echt steeds in elke Slytherin en in elke Gryffindor terug leken te komen en die totaal niet met elkaar overeenstemden. En dan had je natuurlijk nog Hufflepuff en Ravenclaw. Evan was blij dat hij niet in Hufflepuff terecht was gekomen. Hij zou ten eerste het einde nooit meer horen van zijn moeder en ten tweede zou hij de hele dag met zo’n lelijk gewaad rond moeten lopen. Dat groen was tenminste nog stoer, dat geel was echt ontzettend lelijk. En Cheryl kon ook maar beter blij zijn dat ze in Gryffindor terecht was gekomen en niet in één van de andere afdelingen. Evan wilde zich niet voorstellen wat voor een drastische maatregelen hun moeder zou ondernomen hebben als Cheryl in Hufflepuff was ingedeeld. Hij grinnikte omwille van de reactie die het meisje gaf op al zijn sarcasme. “Dat moet je ook niet tegen iedereen zeggen,” waarschuwde hij haar. “Wie weet wat voor engerds je dan opeens op je bezem hebt zitten.” Hij vermoedde dat ze zichzelf in dat geval prima kon verdedigen. Ze wist hoe ze om moest gaan met haar bezem en aangezien ze in hetzelfde jaar zaten, nam hij aan dat ze wel wat verweerspreuken kende. “Evan,” antwoordde hij op haar vraag. Hij vond het niet nodig om zijn achternaam te vermelden, al vonden zijn ouders dat wel belangrijk dat dat bij elke gelegenheid nog even extra aangehaald werd. Alsof hun naam meer macht uit zou oefenen. Tja, misschien op sommige personen wel. Hij vermoedde dat ze haar naam wel aan hem zou vertellen als ze zich daartoe geroepen zou voelen en besloot om zich op de bludger te concentreren. “Ik vind het wel dapper dat je hier zo alleen rond durft te zwerven in het bos. Niet vanwege het feit dat je een meisje bent of zo, maar omwille van het feit dat je flink gestraft kunt worden als ze je hier tegenkomen. Punten van je afdeling of misschien zelfs je rank.” Hij fronste kort. “Al denk ik dat je voor je rank weinig te vrezen hebt. Ik zie één van die andere losers in je afdeling het nog niet van je overnemen.” Hij was eens een keertje stiekem gaan kijken naar de try-outs… Man, wat had hij toen moeten lachen. Zij was zeker wel de beste eruit geweest, wat captain zijnde betrof. Hij vroeg zich alleen af of ze net zo losjes was in het leiden van haar team als hoe ze met de regels omging van school.

van **Ka'on Agard** zo dec 23 2018, 19:04

- ka'on agard -

“Ah, een echte Gryffindor,” reageerde de jongen sarcastisch. “Trots als de pest.” Ka'on haalde enkel haar schouders een keer op. Zo heel trots was ze allemaal niet, alleen als het op vliegen aan kwam eigenlijk. Dat was niet voor niets zo goed als haar hele leven. De jongen achterop haar bezem grinnikte gelukkig wel om haar opmerking. “Dat moet je ook niet tegen iedereen zeggen,” reageerde hij waarschuwend. Ze kon niet helemaal pijlen of hij het meende, maar wat zou het ook. “Wie weet wat voor engerds je dan opeens op je bezem hebt zitten.” Deze keer was het de buurt van de blondine om te grinniken. "Juist leuk, kan ik kijken hoe lang ze een schroef volhouden of kijken hoe hard ze gillen tijdens een duikvlucht. Of ze van een meter of honderd naar beneden laten vallen," sprak ze met een grijnsde. Met dat soort gevallen zou ze doodleuk gaan rodeo rijden en kijken hoe lang ze het vol zouden houden. Een ding was zeker wat dat betrof, niet zo lang als zijzelf. “Evan,” stelde de jongen zich voor nadat ze om zijn naam had gevraagd. Oh, daar had ze wel eens van gehoord. Hey, ze had een nieuw talent ontdekt. De Slytherin jongens waar velen het niet mee konden vinden, vriendelijk tegen haar krijgen. “Ik vind het wel dapper dat je hier zo alleen rond durft te zwerven in het bos. Niet vanwege het feit dat je een meisje bent of zo, maar omwille van het feit dat je flink gestraft kunt worden als ze je hier tegenkomen. Punten van je afdeling of misschien zelfs je rank.” Ze haalde haar schouders op. Over het algemeen dacht ze meestal niet zo aan de consequenties van haar acties. Daar kwam ze meestal later pas achter. “Al denk ik dat je voor je rank weinig te vrezen hebt. Ik zie één van die andere losers in je afdeling het nog niet van je overnemen.” Ka'on draaide haar hoofd wat naar achter zodat ze hem vanuit haar ooghoeken aan kon kijken. "Hey dat is wel m'n team hè. Bovendien denk ik dat ik dat wel met Nyx zou weten te settelen voor er gedoe ko-who," midden in haar zin werd ze afgebroken. Omdat ze niet voor zich keek waren ze bijna tegen een boom aan gevlogen. Puur op instinct was ze er toch omheen gegaan maar dat ging niet zo heel soepel als er twee man op haar bezem zat. Ze slingerde een beetje voor ze uiteindelijk weer recht vlogen. "Maar goed, waar is dat verdomde ding?" hervatte de blondine zich terwijl haar blik zich door de bomen links, rechts en voor zich baande.

van Gesponsorde inhoud

And when we're bored we play in the woods.

And when we're bored we play in the woods. van Evan Castle vr dec 21 2018, 14:54

icon + karakterkaart :

IC :

56

Posts :

100

Name :

Freedje

Re: And when we're bored we play in the woods. van Ka'on Agard vr dec 21 2018, 21:36

icon + karakterkaart :

IC :

184

Posts :

222

Name :

Anouk

Re: And when we're bored we play in the woods. van Evan Castle vr dec 21 2018, 22:16

icon + karakterkaart :

IC :

56

Posts :

100

Name :

Freedje

Re: And when we're bored we play in the woods. van Ka'on Agard vr dec 21 2018, 22:35

icon + karakterkaart :

IC :

184

Posts :

222

Name :

Anouk

Re: And when we're bored we play in the woods. van Evan Castle vr dec 21 2018, 22:46

icon + karakterkaart :

IC :

56

Posts :

100

Name :

Freedje

Re: And when we're bored we play in the woods. van Ka'on Agard za dec 22 2018, 15:22

icon + karakterkaart :

IC :

184

Posts :

222

Name :

Anouk

Re: And when we're bored we play in the woods. van Evan Castle zo dec 23 2018, 15:57

icon + karakterkaart :

IC :

56

Posts :

100

Name :

Freedje

Re: And when we're bored we play in the woods. van Ka'on Agard zo dec 23 2018, 19:04

icon + karakterkaart :

IC :

184

Posts :

222

Name :

Anouk

Re: And when we're bored we play in the woods. van Gesponsorde inhoud

And when we're bored we play in the woods.
van Evan Castle vr dec 21 2018, 14:54

Re: And when we're bored we play in the woods.
van Ka'on Agard vr dec 21 2018, 21:36

Re: And when we're bored we play in the woods.
van Evan Castle vr dec 21 2018, 22:16

Re: And when we're bored we play in the woods.
van Ka'on Agard vr dec 21 2018, 22:35

Re: And when we're bored we play in the woods.
van Evan Castle vr dec 21 2018, 22:46

Re: And when we're bored we play in the woods.
van Ka'on Agard za dec 22 2018, 15:22

Re: And when we're bored we play in the woods.
van Evan Castle zo dec 23 2018, 15:57

Re: And when we're bored we play in the woods.
van Ka'on Agard zo dec 23 2018, 19:04

Re: And when we're bored we play in the woods.
van Gesponsorde inhoud