Re: And when we're bored we play in the woods.

van **Evan Castle** zo dec 23 2018, 20:06

Evan voelde een hele kleine glimlach om zijn lippen spelen toen hij de reactie van de Quidditch captain hoorde over zijn opmerking in verband met de engerds. Zoals verwacht was ze geen type dat zichzelf liet doen. En dat was maar goed ook. Evan was zelf niet vies van geweld en zou het ook zeker gebruiken als het nodig was, maar waar hij echt totaal niks mee kon, was het feit dat er mannen waren die dat soort dingen deden. Die een meisje lastigvielen puur omdat ze zelf gefrustreerd waren. Hij sloeg dat soort tuig dan ook altijd met liefde in elkaar. Op dat vlak was hij wel misschien een prins op het witte paard. Alleen sloeg die stemming altijd direct weer om zodra hij zijn mond opendeed en er alleen maar sarcasme en verwijten uit zijn mond kwamen. Evan trok kort zijn wenkbrauw op toen ze haar blik over haar schouder naar hem liet glijden en klemde zijn knieën al steviger tegen de bezem aan omdat hij wist wat er nu waarschijnlijk komen ging. Hij had vaak genoeg tijdens een wedstrijd gezien hoe de meeste Quidditch spelers op hun bek waren gegaan omdat ze hun blik niet naar voren richtten. En inderdaad, ze had haar zin nog niet afgemaakt of ze waren al bijna tegen de grond gegaan. Omdat Evan druk had gelegd op zijn knieën, vond hij het niet nodig om zijn handen steviger om haar heupen heen te leggen en kwam hij dus eigenlijk vrij relaxt over. “Ik neem terug wat ik zei,” zei hij op een dramatische manier. “Ik denk dat er heel veel gekwalificeerde spelers in je team zitten om je over te nemen als dat zou moeten. Je bent echt een ramp.” De Quidditch captain ging inmiddels weer over op een ander onderwerp alsof er niets gebeurd was; Evan vond dit prima. Zijn blauwgrijze ogen zochten mee naar de bludger, maar in een donker bos gevuld met mist en duisternis naar een donkere bal zoeken, viel nog niet echt mee. “Ik denk dat hij je zit te treiteren,” zei hij met een frons. “Ik denk dat hij allang terug naar zijn hok is gegaan en dat we hier voor niets zitten te zoeken.” Hij haalde zijn schouders op. “Maar hé, we kunnen de nacht ook hier doorbrengen. Ik heb toch niks beters te doen.” Zijn huiswerk was al zo lang aan het wachten dat daar nog wel een extra dag bij kon en bovendien hadden ze morgen toch een vrije dag. Daar konden ze net zo goed in stijl aan beginnen, niet dan? Zijn blik gleed door het bos toen hij ergens een geluid hoorde dat niet op een bludger leek, maar ook niet op dat van een mens. Hoewel hij net deed alsof hem dat niets interesseerde, ging hij toch iets rechter zitten en keek hij iets alerter dan voordien naar zijn omgeving.

van **Ka'on Agard** ma dec 24 2018, 21:20

- ka'on agard -

“Ik neem terug wat ik zei,” reageerde Evan op haar 'mooie' ontwijkingsmanoeuvre. Ka'on grinnikte kort om de reactie. Voor haar was het niet heel abnormaal om plotselinge bewegingen te maken maar voor anderen kon dat anders zijn. “Ik denk dat er heel veel gekwalificeerde spelers in je team zitten om je over te nemen als dat zou moeten. Je bent echt een ramp.” Kort draaide Ka'on haar hoofd nog een keer om haar tong kort naar hem uit te steken. Deze keer gebeurde er gelukkig niets, dat was pas echt slecht geweest. “Ik denk dat hij je zit te treiteren,” reageerde Evan op haar frustratie over de bludger. “Ik denk dat hij allang terug naar zijn hok is gegaan en dat we hier voor niets zitten te zoeken.” Als die dingen echt van zichzelf zouden terugkomen, zou ze hier niet vliegen. “Maar hé, we kunnen de nacht ook hier doorbrengen. Ik heb toch niks beters te doen.” Kijk, dat was de juiste houding. Ka'on knikte instemmend waarna een vreemd geluid haar oren binnen kwam. Dat was zeker de bludger niet. Direct maakte Ka'on een bocht richting het geluid. "Wil je nog wedden om wat het is?" vroeg ze met een grijns op haar gezicht. Want oh echt wel dat ze zou gaan kijken waar dat geluid vandaan kwam.

van **Evan Castle** ma dec 24 2018, 23:28

Evan klemde opnieuw zijn knieën stevig om de bezem heen toen het meisje plotseling een boogje maakte om in de richting van het geluid te vliegen. Hij trok kort zijn wenkbrauw op, voor het eerst sinds jaren het gevoel van bewondering hebbend voor iemand. De meesten die hij kende zouden zich juist van het geluid weggedraaid hebben, maar zij leek er een spelletje van te willen maken. Voor hem was het goed. Hij had zich dood verveeld alleen in het bos en nu zou er misschien eindelijk eens iets spannends gaan gebeuren. Het klonk in elk geval niet als één of ander klein beest dat zich te wild had voortbewogen in het struikgewas, dus resteerde de vraag wat het dan wél was. Daar zouden ze als het aan de Gryffindor Quidditch captain lag in elk geval snel genoeg achter komen. “Ik hoop zo’n mythisch wezen waar we het tijdens Care for Magical Creatures wel eens over hebben.” Hoe vet zou het zijn als ze zo’n centaur tegen zouden komen? Volgens de beschrijving in zijn boek hing hun karakter behoorlijk af van hoe je ze benaderde. Als je intimiderend overkwam, was de kans groot dat ze zich bedreigd voelden en dat ze je aan gingen vallen. Ze bleken sowieso niet echt van mensen te houden en zouden om die reden eerder terughoudend reageren dan dat ze je echt met open armen zouden ontvangen. Nee, dan zou hij misschien liever een hippogriff tegenkomen. Daar hadden ze in hun derde jaar kennis mee gemaakt en hij had op de rug van zo’n beest mogen rijden omdat het hem blijkbaar aardig genoeg vond om naar hem terug te buigen. Dat had hij zo cool gevonden dat hij zich niks had aangetrokken van het gegrinnik van zijn afdelingsgenoten. Trouwens, diegenen die het te luidruchtig hadden gedaan, hadden dat achteraf wel geweten. “Als we een hippogriff tegen zouden komen, dan rijd ik met hem mee, hoor. No offense naar jou, maar het gevoel om achterop op zo’n beest te zitten, is gewoon magisch.” Hij zei het op een zo relaxt mogelijke manier zodat hij niet over zou komen als één of ander watje, maar zijn voorkeur naar Care for Magical Creatures klonk duidelijk door in de toon van zijn stem.

van **Ka'on Agard** di dec 25 2018, 00:31

- ka'on agard -

“Ik hoop zo’n mythisch wezen waar we het tijdens Care for Magical Creatures wel eens over hebben.” Dat leek haar inderdaad ook wel gaaf. Ze vond het vak redelijk leuk omdat ze er geen magie voor hoefde te gebruiken. De dingen die haar wat beter af gingen vond ze eigenlijk automatisch wel leuker. "Zo lang het niet kan vliegen of projectielen schiet is alles prima. Denk niet dat ik die er uit gevlogen krijg met iemand achterop." Als ze alleen was geweest was dat een ding maar met iemand achterop werd het allemaal lastiger. Ze kon een stuk minder snel vliegen en haar bochten alleen al waren een heel stuk ruimer. Het zou ook niet werken als ze Evan er per ongeluk af zou gooien en dan vervolgens recht in de klauwen van wat dan ook achter ze aan zou zitten. “Als we een hippogriff tegen zouden komen, dan rijd ik met hem mee, hoor. No offense naar jou, maar het gevoel om achterop op zo’n beest te zitten, is gewoon magisch.” Kort dacht Ka'on terug aan de les die ze met de beesten gehad hebben. Dat was haar heel soepel afgegaan omdat ze er een had gevonden die haar liefde voor vliegen deelde. Als je beide van vliegen hield was een band daarover snel gevormd, zelfs tussen mens en wezen. "Ik hoop dat je niet verwacht dat een wilde zo makkelijk gaat als de kudde van Hogwarts," grinnikte ze. De beesten waren zo goed als het enige waarover ze aan de professor meer had gevraagd dan wat er in de les was verteld. De kudde van Hogwarts was aan leerlingen gewend en waren wat dat betrof een heel stuk makkelijker dan de wilden. Die waren belangena niet zo makkelijk. Het geluid klonk nog een keer, deze keer een heel stuk harder. "Oh, volgens mij moet het zo in zicht komen."

van **Evan Castle** di dec 25 2018, 10:02

“Je hebt blijkbaar erg lage verwachtingen van me,” zei Evan sceptisch tegen haar als antwoord op haar opmerking in verband met haar capaciteit om zichzelf te verdedigen als er iemand met haar mee vloog. “Als jij gewoon het vliegwerk doet, zal ik me wel bekommeren over het vervloeken van de persoon of het ding dat ons iets aan wil doen.” Als ze nu al zo belabberd vloog met hem achterop en omwille van het feit dat ze moe was, hoe zou het dan zijn als ze achtervolgd zouden worden door iets of iemand? Bovendien kende hij wel enkele spells waar hij behoorlijk veel schade mee kon aanrichten. Waar Cheryl zich voornamelijk op defensieve en healing spells had geconcentreerd, had hij zich meer gericht naar de offensieve spells waar hij daadwerkelijk ook wat schade mee kon aanrichten. Gelukkig had Cheryl zijn voorbeeld in hun vijfde jaar gevolgd en had één spell geleerd waarmee ze ten aanval over kon gaan, anders had hij niet veel hoop voor haar toekomst als ze een keertje aangevallen zou worden. “Waarschijnlijk niet, maar ik kan het altijd proberen,” zei hij schouderophalend tegen haar toen ze het over wilde hippogriffs hadden. Hij kende de basis in elk geval om contact met ze te maken en hopelijk was dat genoeg. Maar wat het ook was, het leek dichterbij te komen en ook Ka’on merkte dat op. “Nee, je meent het,” zei hij op een droge, sarcastische toon tegen haar als antwoord, maar hij was er niet zeker van of hij dat zei omdat het nou eenmaal was hoe hij in elkaar stak of omdat hij zijn zenuwen probeerde te onderdrukken. Hij kon hier wel zo relaxt over doen, maar één slaperige zesdejaars die een bezem moest besturen en één alerte zesdejaars die enkele spells kende, zou misschien niet voldoende kunnen zijn om zich te verdedigen tegen hetgeen dat zich daar in de struiken bevond. “Dadelijk is het zo één of andere weerwolf. In dat geval kunnen we beter maken dat we wegkomen. Die dingen stoppen niet voordat ze hun target hebben.” Hij pakte zijn wand nu wel vast en trok deze tevoorschijn waardoor hij één hand van haar heup moest halen. “Alright, ik heb mijn wand in de aanslag voor als het mis zou mogen gaan. Waarschuw even als je weer zo’n onnozele duikvlucht gaat maken, alsjeblieft. Ik was niet van plan om te sterven vandaag,” zei hij op een droge toon, zijn blik richtend op datgeen dat zich ergens op een open plek moest bevinden en dat binnen enkele seconden zichtbaar voor hun zou worden.

~~aan jou de eer mwuahaha~~

van **Ka'on Agard** wo dec 26 2018, 20:50

- ka'on agard -

“Je hebt blijkbaar erg lage verwachtingen van me,” reageerde Evan waarop ze haar schouders ophaalde. Dat was zeker niets persoonlijks, zo was het voor iedereen die ze leerde kennen. "Mensen moeten vertrouwen verdienen, je kunt ze niet recht alles geven want dan hou je niets over." Dat klonk zo veel wijzer dan de manier waarop ze daarbij was gekomen. Haar kleine groepje probleemkinderen in het weeshuis en de verschillende spelers die ze in haar Quidditch teams had gehad. “Als jij gewoon het vliegwerk doet, zal ik me wel bekommeren over het vervloeken van de persoon of het ding dat ons iets aan wil doen.” Ka'on gaf een kort knikje en besloot het daarbij te laten. Ze waren dicht in de buurt van de geluidsbron en dat betekende dat ze wel iets beters had om op te focussen dan op een gesprek. “Nee, je meent het,” reageerde Evan nog droog op haar opmerking over dat ze dichtbij kwamen. “Dadelijk is het zo één of andere weerwolf. In dat geval kunnen we beter maken dat we wegkomen. Die dingen stoppen niet voordat ze hun target hebben.” Ka'on gaf een instemmend knikje terwijl ze zich op de bommen voor zich focuste en er soepel doorheen weefde. Ze bleef expres vrij hoog vliegen zodat er - wat er dan ook mocht rondlopen - niets zomaar bij hun kon komen. De blondine merkte dat Evan een van zijn handen van haar heup af haalde. “Alright, ik heb mijn wand in de aanslag voor als het mis zou mogen gaan. Waarschuw even als je weer zo’n onnozele duikvlucht gaat maken, alsjeblieft. Ik was niet van plan om te sterven vandaag,” vertelde hij droog. Ka'on grinnikte even en knikte instemmend. Het geluid klonk nog een keer, deze keer was het nog maar een paar meter van hun verwijderd. Langzaam kwam ze tot stilstand en bleef ze aan de rand van een kleine open plek zweven. "Zie jij iets?" fluisterde ze zacht. Ondanks dat ze alert de omgeving in de gaten hield, viel het wezen dat zich in een ruimte cirkel richting hun achterkant bewoog haar niet op. Ze had natuurlijk geen ogen in haar achterhoofd dus kon ze het stille wezen dat hun kant op kwam niet zien.

[Not happening, mijn creativiteit staat op 0 atm]

van **Evan Castle** wo dec 26 2018, 21:04

Evan moest eerlijk toegeven dat hij op dit punt zo gespannen was dat hij niet direct een gevat antwoord kon geven op de woorden van Ka’on. En dus hield hij het enkel bij zwak grinniken terwijl hij zijn omgeving in de gaten hield. Hij wist zeker dat hij iets hoorde, maar hij zag daadwerkelijk niks. En Ka’on ook niet, want ze vroeg na een paar seconden aan hem of hij al iets zag. Hij wilde daar net een negatief antwoord op geven toen hij achter zich iets hoorde. Nog voordat hij zijn lichaam een kwartslag had omgedraaid, voelde hij een bepaald gewicht tegen zijn lijf. Het voelde hard aan en voordat hij zijn hand uit kon steken om het wezen aan te raken dat hem aanraakte, verloor hij zijn evenwicht. Zijn wand viel als eerste op de grond, daarna hijzelf. Met een doffe klap kwam hij op de grond terecht. Hij keek verdwaasd om zich heen. Niet omwille van het feit dat hij van een tamelijke hoogte naar beneden was gevallen, maar eerder om wát hem van die bezem had gekregen. Hij zag namelijk niks anders voor zich dan rookpluimen die aanduidden dat iets voor hem door zijn neusgaten aan het ademen was. En gezien de hoogte waar de rookpluimen vandaan kwamen, was het goed mogelijk dat hij precies de hoogte had bereikt om Evan een zet te geven. Toch kon Evan hetgeen wat voor hem stond niet zien. Als in de zin van dat hij het beest enkel zag ademen en ook hoorde, maar voor de rest niks zag. Hij voelde dat kippenvel zich over zijn armen verspreidde en zocht met zijn hand naar zijn wand terwijl hij het ding in de gaten hield. Of zo goed en kwaad als dat toch ging. De rookpluimen toonden voor enkele seconden aan waar het beest stond en tot dusver had hij zich nog niet bewogen, maar Evan kon niet zomaar spells afschieten op waar hij dacht dat zijn tegenstander was. Toen begon de doffe pijn in zijn arm pas tot hem door te dringen en merkte de warme vloeistof op die naar beneden droop. Blijkbaar was hij tijdens zijn val op een naar omhoog gerichte tak gevallen en had die zijn arm lichtelijk gespietst. Niet genoeg om door het bot heen te gaan, maar wel genoeg om zijn huid open te spietsen. “Fijn,” bromde hij. “Heb je nu je zin?” Plotseling kwamen de rookpluimen iets dichter zijn kant op en meende Evan hete adem te voelen. Op dit punt vroeg hij zich af of Ka’on soms ook haar evenwicht had verloren of dat dit stomme, onzichtbare beest het alleen maar op hém had gemunt.

~~jij schuift dit soort dingen altijd op míj af~~

van **Ka'on Agard** do dec 27 2018, 00:27

- ka'on agard -

Het gewicht achterop haar broom nam plotseling toe. Met moeite hield ze het ding nog in de lucht, tot het gewicht compleet verdween. Ze had geen tijd om achterom te kijken maar ze merkte wel dat Evan verdwenen was op het moment dat ze tussen de takken van een boom crashte. Binnen de kortste keren wist ze zich in een wat handelbare houding te draaien en kon ze richting de Slytherin student kijken. Hij was op een dikke tak beland, boven hem was nu eindelijk zichtbaar wat hun had benaderd. Het leek op een soort slanke, zilverharige yeti. Het schoot haar plotseling te binnen wat dit kon zijn. "Hey!" schreeuwde ze op de toppen van haar longen. Het zorgde er voor dat het beest haar nu aan keek, in plaats van Evan die half onder hem lag. Nu ze de aandacht had griste ze zo snel als ze kon haar wand tevoorschijn. Ze kon dit niet op het beest richten zonder Evan te raken dus richtte ze op een paar bomen een stuk van hun vandaan. "Bombarda Maxima!" Een wit licht schoot uit haar wand en zorgde er voor dat een boom of drie in een explosie op ging. "Hidebehind! Uit die boom en rennen!" riep ze naar Evan terwijl ze haar broom met moeite los probeerde te trekken uit de takken. Ze wist niet hoeveel ze er aan zouden hebben nu hij zo beschadigd was maar mooi niet dat ze hem achter zou laten. Des nood zou ze hem gewoon als slagwapen gebruiken.

[Het was jouw idee Razz

]

van Gesponsorde inhoud

And when we're bored we play in the woods.

Re: And when we're bored we play in the woods. van Evan Castle zo dec 23 2018, 20:06

icon + karakterkaart :

IC :

56

Posts :

100

Name :

Freedje

Re: And when we're bored we play in the woods. van Ka'on Agard ma dec 24 2018, 21:20

icon + karakterkaart :

IC :

184

Posts :

222

Name :

Anouk

Re: And when we're bored we play in the woods. van Evan Castle ma dec 24 2018, 23:28

icon + karakterkaart :

IC :

56

Posts :

100

Name :

Freedje

Re: And when we're bored we play in the woods. van Ka'on Agard di dec 25 2018, 00:31

icon + karakterkaart :

IC :

184

Posts :

222

Name :

Anouk

Re: And when we're bored we play in the woods. van Evan Castle di dec 25 2018, 10:02

icon + karakterkaart :

IC :

56

Posts :

100

Name :

Freedje

Re: And when we're bored we play in the woods. van Ka'on Agard wo dec 26 2018, 20:50

icon + karakterkaart :

IC :

184

Posts :

222

Name :

Anouk

Re: And when we're bored we play in the woods. van Evan Castle wo dec 26 2018, 21:04

icon + karakterkaart :

IC :

56

Posts :

100

Name :

Freedje

Re: And when we're bored we play in the woods. van Ka'on Agard do dec 27 2018, 00:27

icon + karakterkaart :

IC :

184

Posts :

222

Name :

Anouk

Re: And when we're bored we play in the woods. van Gesponsorde inhoud

Re: And when we're bored we play in the woods.
van Evan Castle zo dec 23 2018, 20:06

Re: And when we're bored we play in the woods.
van Ka'on Agard ma dec 24 2018, 21:20

Re: And when we're bored we play in the woods.
van Evan Castle ma dec 24 2018, 23:28

Re: And when we're bored we play in the woods.
van Ka'on Agard di dec 25 2018, 00:31

Re: And when we're bored we play in the woods.
van Evan Castle di dec 25 2018, 10:02

Re: And when we're bored we play in the woods.
van Ka'on Agard wo dec 26 2018, 20:50

Re: And when we're bored we play in the woods.
van Evan Castle wo dec 26 2018, 21:04

Re: And when we're bored we play in the woods.
van Ka'on Agard do dec 27 2018, 00:27

Re: And when we're bored we play in the woods.
van Gesponsorde inhoud