Re: The road towards knowledge [Lev]

van **Aryana Miller** di nov 06 2018, 16:33

No one ever finds life worth living - one has to make it worth living

De ervaren Wizard gaf een knikje toen hij begrepen had waar ze heen moesten om met de betreffende Professor te spreken. Al hoewel, Arya zou niet spreken. Professor Nekrasov zou het woord nemen en uitleggen wat er was gebeurd. Iets dat als een opluchting voor het meisje kwam. De weg naar het Potions lokaal was relatief rustig. Niet zoals de weg vanaf de bibliotheek naar de Great Hall was geweest. Er waren geen Kneazles losgebroken en ook geen andere problemen waren voorgevallen. Aangekomen bij het lokaal vroeg hij het meisje op de gang te wachtten waardoor ze rustig tegen de muur aan leunend wachtte totdat de twee oudere Wizards klaar waren met hun gesprek. Wat niet eens zo erg lang duurde, het was kort en bondig. Haar maag rommelde nogmaals, luider dan daarvoor waardoor ze een hand op haar buik legde. Haar lichaam wist in ieder geval wat belangrijk was. Eten. Een goede portie eten waarmee ze de rest van de dag verder kon. ”Op naar de keuken dan maar?” Vroeg hij waardoor het meisje meteen opgelucht knikte en hem een onschuldig glimlachje gunde. ”Voordat iemand zich afvraagt of een hongerige beer rondloopt,” Geinde ze met een ondeugende maar vriendelijke blik in haar ogen. De meesten zouden het wellicht niet opvallen, maar wanneer ze op haar gemak was, kon ze best nog wel ondeugend zijn. Speels wellicht ook nog wel een beetje, immers bleef ze een kind. Toch was ze vaak ook serieus in omgang en gedrag, zodra ze wist wat er van haar verwacht was. Zoals ze ook toonde toen de Professor haar hulp nodig had.

@Lev Nekrasov|| words: 267

Θ Θ Θ

van **Lev Nekrasov** di nov 06 2018, 16:49

- lev nekrasov -

Het gerommel van haar buik eerder maakte pas echt duidelijk dat ze honger had. Na zijn voorstel kwam er een knikje dat gepaard ging met een glimlach. ”Voordat iemand zich afvraagt of een hongerige beer rondloopt,” grapte Aryana. Tot nu toe was ze altijd vrij serieus geweest dus dit verbaasde hem wel een beetje. Lev gaf een kort knikje met een kleine glimlach. "Als we een Kneazle aan kunnen moet een beer ook wel lukken," sprak hij voor hij begon met lopen. Echte humor had hij niet, daarmee was hij gewoon alles behalve opgegroeid. Dit soort opmerkingen maken kon hij dan weer wel, al deed hij het niet vaak. De route naar de keuken was een korte vanaf het lokaal waar ze stonden. In de gang hing de geur van het eten nog. Voor de deur bleef Lev staan. Hoe dit zou gaan was volledig afhankelijk van of Gordon er was en in het geval dat hij er zou zijn van hoe hij zou reageren. De keuken leek echter leeg te zijn dus Lev liep naar binnen, de deur voor Aryana open houdend. "Waar heb je zin in?"

van **Aryana Miller** di nov 06 2018, 18:29

No one ever finds life worth living - one has to make it worth living

Als het nog niet duidelijk was dat ze nodig wat moest eten, dan maakte haar maag het wel duidelijk. Ze knikte dan ook dankbaar toen ze eindelijk wat te eten kon halen. Het opsluiten van een Kneazle had aardig wat energie gekost; niet op een verkeerde manier. Alsnog merkte ze aan haar lichaam dat eten en even bijkomen niet verkeerd was. Ze grapte daarna dat als ze niet snel gingen; mensen zich zorgen gingen maken om een beer in de gang. De Professor knikte met een kleine glimlach voordat hij zelf sprak. "Als we een Kneazle aan kunnen moet een beer ook wel lukken," hierna begon hij in de richting van de keuken te lopen. Aryana volgde hem als een schaduw. Stil en rustig maar bovenal ook oplettend. De route naar de keuken was gelukkig kort vanaf het lokaal, waardoor de geur van eten haar al snel tegemoet kwam. Zover het nog kon begon haar maag nog harder te knorren. Voor de deur bleef de Professor even staan, waarna hij die opende en even leek te zoeken naar de kok. Toen het duidelijk was dat de keuken leeg was stapte Aryana voorzichtig achter de leraar aan naar binnen. "Waar heb je zin in?" Vroeg de leraar waardoor het meisje hem nadenkend aan keek. "Ehm," begon ze ongemakkelijk terwijl ze de keuken rond keek. "Alles zolang het maar eetbaar is?" Besloot ze uiteindelijk met een nerveus glimlachje. Want wat moest ze anders zeggen, ze was een makkelijke eter en echt wensen had ze niet.

@Lev Nekrasov|| words: 253

Θ Θ Θ

van **Lev Nekrasov** di nov 06 2018, 19:00

- lev nekrasov -

"Ehm," begon Aryana op een twijfelachtige manier waarna ze door de keuken keek. "Alles zolang het maar eetbaar is?" antwoordde de brunette met een wat ongemakkelijk glimlachje. Een zachte zucht rolde over Lev's lippen. Daar had hij dus ook niet heel veel aan. Lev liep even langs de verschillende kastjes en schuiven en nam de ingrediënten in zich op. "Ben je vegetarisch of ergens allergisch voor?" vroeg hij aan het meisje. Hij had een tijdje op zichzelf geleefd. Na school en voor hij op Hogwarts werkte had hij een tijd rond gereisd. In die tijd had hij voor zichzelf moeten koken dus er waren een aantal dingen die hij nog wel kon maken. Persoonlijk had hij wel zin in Knish, Zharkoye of Pirozhki. Het waren simpele recepten dus te maken binnen de tijd die ze hadden. Ook waren alle ingrediënten er voor aanwezig.

van **Aryana Miller** di nov 06 2018, 19:35

No one ever finds life worth living - one has to make it worth living

Echt veel hulp was ze niet voor de oudere Wizard. Waarschijnlijk had hij verwacht dat ze net zoals vele anderen een mening had over het eten dat ze wel of niet lustte of wou eten. Aryana was gewend gewoon te eten wat de pot schaft, en daarbij vielen de meeste dingen haar wel goed. Waardoor ze enkel een vaag antwoord gaf, zolang ze maar wat te eten had. Maakte het haar wat uit of het een warm gerecht of koud was. Zolang het natuurlijk maar goed vulde en geen al te zoet gerecht was. Suiker zou haar nu niet bepaald rustiger maken en ook hoefde haar tanden niet uit te vallen. Een zachte zucht rolde over de lippen van de oudere Wizard aan waarna hij de kasten en schuiven opende om de ingrediënten die er lagen te bekijken. ”Ben je vegetarisch of ergens allergisch voor?” Vroeg hij uiteindelijk, waarna ze meteen haar hoofd schudde. Nee, ze was nergens allergisch voor noch was ze vegetarisch opgevoed. ”Nee, zover ik weet niet,” Zei ze zacht terwijl ze hem met een ietwat nieuwsgierige blik aan keek. Was hij van plan te koken dan, ze had niet geweten dat de leraren daar tijd voor hadden en die moeite namen. Immers was er ergens een kok, die de maaltijden samen met elven voor iedereen creëerde. Voorzichtig stapte ze dichterbij terwijl ze naar de vele ingrediënten keek en niet voor het eerst vroeg ze zich af hoe een kok en een paar elven voor iedereen voldoende eten op tafel wisten te zetten. Dat moest best veel werk zijn, daarbij was niet iedereen dankbaar voor het harde werk. Al was zijzelf altijd wel blij zolang het eten niet te veel kruiden of suiker bevatte. ”Kan ik helpen?” Vroeg ze uiteindelijk, goed gemanierd zoals ze was opgevoed. Immers wist ze dat ze niet stil kon zitten terwijl anderen haar hielpen, dat was ook al wel duidelijk toen ze de leraar hielp met de Kneazle. Ondanks haar ongemakkelijkheid in de situatie was ze vastbesloten geweest naar hem te luisteren en hem niet in de weg te lopen.

@Lev Nekrasov|| words: 348

Θ Θ Θ

van **Lev Nekrasov** di nov 06 2018, 21:49

- lev nekrasov -

”Nee, zover ik weet niet,” reageerde Aryana zacht nadat ze al een keer met haar hoofd had geschud. Dat maakte het gelukkig makkelijker in plaats van moeilijker voor hem. Meteen begon hij de verschillende ingrediënten voor Pirozhki tevoorschijn te halen. Dat was waarschijnlijk wel het snelste om te maken. Er miste alleen een ingrediënt, wat eigenlijk het hoofd onderdeel was, maar ook vrij makkelijk te vervangen. ”Kan ik helpen?” vroeg de brunette tegen de tijd dat hij alles op het aanrecht had staan. Lev keek even over de ingrediënten heen voor hij op een bol deeg wees die nog in het plastic was ingepakt. Waarschijnlijk hadden ze te veel deeg dus was dit overgebleven, het scheelde in ieder geval een hoop werk. "Zou je het deeg soepel kunnen kneden en in bollen ten grootte van een handpalm kunnen scheiden?" vroeg hij voor hij een snijplank tevoorschijn haalde. Hij legde er twee uien op en begon deze te pellen en vervolgens te snijden. Halverwege zette hij een pan water op en kookte daar twee eieren in. Op die manier konden zijn ogen even bijkomen voor hij verder ging met de uien. Zodra hij daarmee klaar was richtte hij zich weer op Aryana. "Lukt het?"

van **Aryana Miller** di nov 06 2018, 22:13

No one ever finds life worth living - one has to make it worth living

Aryana wist niet wat hij van plan was te maken, ook al leek de Professor zelfverzekerd met de ingrediënten die hij pakte. Toen het duidelijk werd voor Aryana dat hij alles bij elkaar had gepakt dat hij nodig had vroeg de jonge brunette of ze hem kon helpen. Ze kon zich ergens voorstellen dat zijzelf niet de enigste met honger was, hij had vast ook wel zin in iets te eten. De Professor keek even door alle spullen heen voordat hij naar een ingepakte bol deeg wees. Voorzichtig stapte het meisje erop af waarna ze het vastpakte en zocht naar een opening om de deeg uit te kunnen pakken. "Zou je het deeg soepel kunnen kneden en in bollen ten grootte van een handpalm kunnen scheiden?: Vroeg hij waarna ze meteen ijverig knikte. Met een beetje gepriel wist ze het plastic te verwijderen waarna ze begon te kneden. Zodra het goed genoeg voelde om in ballen te kunnen scheiden begon ze met een geconcentreerd gezicht aan die opdracht. Eigenlijk vond ze het best wel leuk. "Professor?" Begon ze op een nadenkende toon. Ze keek even op terwijl hij met de uien bezig was. Zover ze wist was dat echt een rottaak. Tenzij iemand graag traanogen had onder het snijden. "Waar heeft u leren koken?" Vroeg ze uiteindelijk terwijl ze een plan bedacht. Wellicht dat hij kon helpen. "De twee Professoren die samen zijn, Professor Winter en Xiaoyu. Denk je dat de kok het toelaat als we hen een keer een gerecht brengen zodat ze samen ook tijd hebben?" Vroeg ze zacht immers wist ze dat elke Professor het druk had en hoe snel een relatie voorbij kon zijn. De man ging nadat hij eieren had opgezet weer verder met de uien waarna hij toen hij daarmee klaar was het jonge kind aan keek. "Lukt het?" Aryana knikte terwijl ze een aantal even grote bolletjes deeg liet zien. Ze moest er nog twee maken, waarna het deeg op was. Het was duidelijk dat dit soort taken haar deden ontspannen en ze het prettig vond nuttig te zijn.

@Lev Nekrasov|| words: 346

Θ Θ Θ

van **Lev Nekrasov** di nov 06 2018, 22:37

- lev nekrasov -

"Professor?" vroeg Aryana terwijl hij nog bezig was met de uien. "Waar heeft u leren koken?" stelde ze de vraag. Lev moest een paar keer extra met zijn ogen knipperen voor hij een fatsoenlijk antwoord kon geven. "Na dat ik klaar was met school ben ik eerst een paar jaar gaan reizen voor ik hier les kwam geven," verklaarde Lev. Dat was op zich geen geheim, het was immers niets ernstigs. Bovendien was het nog eens logisch ook. Het was niet dat hij altijd ergens kon gaan eten, dat kostte gewoon te veel. Helemaal als je geen baan had. "De twee Professoren die samen zijn, Professor Winter en Xiaoyu. Denk je dat de kok het toelaat als we hen een keer een gerecht brengen zodat ze samen ook tijd hebben?" vroeg Aryana tegen de tijd dat hij klaar was. Ze gaf een bevestigend knikje toen hij vroeg of het daar lukte. Ze leek zo goed als klaar te zijn. "Als ik het aan hem vraag zeker niet maar als jij het zou vragen, dan denk ik van wel. Ze zullen het op prijs stellen, hun laatste date is volgens mij al best een hele tijd geleden geweest." Hij draaide zich om en zette een koekenpan op het vuur. "Zou jij de eieren willen pellen? Hou de pan eerst even onder de koude kraan zodat je jouw handen niet verbrand." Hij richtte zich weer op de pan voor zich. Een beetje boter er in en vervolgens een blok gemalen gehakt. Terwijl hij het regelmatig om schepte met een spatel rook hij aan de kruiden uit een laatje. Degene die goed roken bij het gerecht voegde hij toe, tot uiteindelijk het gehakt mooi bruin was. Vervolgens gooide hij de ui er bij en begon ook die om te scheppen.

van Gesponsorde inhoud

The road towards knowledge [Lev]

Re: The road towards knowledge [Lev] van Aryana Miller di nov 06 2018, 16:33

icon + karakterkaart :

IC :

282

Posts :

317

Name :

Butter

Re: The road towards knowledge [Lev] van Lev Nekrasov di nov 06 2018, 16:49

icon + karakterkaart :

IC :

156

Posts :

256

Name :

Anouk

Re: The road towards knowledge [Lev] van Aryana Miller di nov 06 2018, 18:29

icon + karakterkaart :

IC :

282

Posts :

317

Name :

Butter

Re: The road towards knowledge [Lev] van Lev Nekrasov di nov 06 2018, 19:00

icon + karakterkaart :

IC :

156

Posts :

256

Name :

Anouk

Re: The road towards knowledge [Lev] van Aryana Miller di nov 06 2018, 19:35

icon + karakterkaart :

IC :

282

Posts :

317

Name :

Butter

Re: The road towards knowledge [Lev] van Lev Nekrasov di nov 06 2018, 21:49

icon + karakterkaart :

IC :

156

Posts :

256

Name :

Anouk

Re: The road towards knowledge [Lev] van Aryana Miller di nov 06 2018, 22:13

icon + karakterkaart :

IC :

282

Posts :

317

Name :

Butter

Re: The road towards knowledge [Lev] van Lev Nekrasov di nov 06 2018, 22:37

icon + karakterkaart :

IC :

156

Posts :

256

Name :

Anouk

Re: The road towards knowledge [Lev] van Gesponsorde inhoud

Re: The road towards knowledge [Lev]
van Aryana Miller di nov 06 2018, 16:33

Re: The road towards knowledge [Lev]
van Lev Nekrasov di nov 06 2018, 16:49

Re: The road towards knowledge [Lev]
van Aryana Miller di nov 06 2018, 18:29

Re: The road towards knowledge [Lev]
van Lev Nekrasov di nov 06 2018, 19:00

Re: The road towards knowledge [Lev]
van Aryana Miller di nov 06 2018, 19:35

Re: The road towards knowledge [Lev]
van Lev Nekrasov di nov 06 2018, 21:49

Re: The road towards knowledge [Lev]
van Aryana Miller di nov 06 2018, 22:13

Re: The road towards knowledge [Lev]
van Lev Nekrasov di nov 06 2018, 22:37

Re: The road towards knowledge [Lev]
van Gesponsorde inhoud