Where words fail, music speaks

van **Adrian Parker** zo maa 10 2019, 12:00

It matters not what someone is born, but what they grow to be

De professor was halverwege de les Adrian verloren. Hij had een vreselijke week achter de rug waarbij hij amper had geslapen. De week bleef maar aanslepen en alles koste hem meer moeite dan normaal. De Slytherin had gehoopt dat hij ziek werd maar hij kende zichzelf ondertussen al goed genoeg om te weten dat de oorzaak elders lag. Het was de laatste les van de week en de jongen deed zelfs de moeite niet meer om zich te concentreren. Voordeel bij History of Magic was dat er geen praktijk aan gebonden was. Je kon jezelf een verstrooid moment veroorloven. Of in zijn geval, een halfuur niets waarnemen en doelloos voor zich uit staren. "Think happy thoughts...", mompelde hij tegen zichzelf terwijl hij zijn blik door het lokaal liet glijden. Het verbaasde hem niet dat zijn blik bleef hangen op de Ravenclaw studente die op dezelfde rij links van hem zat. Hij betrapte er zich wel vaker op dat zijn blik onbewust naar haar gleed. Ze was één van de weinige mensen waar hij het oprecht mee kon vinden.

De les was ten einde al duurde het een dertig tal seconden vooraleer Adrian het door had. Het klaslokaal liep leeg terwijl hij zijn spullen bijeenraapte. In zijn ooghoek zag hij de kleine blondine naar buiten gaan. De Slytherin haastte zich en glipte naar buiten. In enkele stappen had hij de Ravenclaw ingehaald. "Hey", zei hij met een kleine glimlach om haar aandacht te trekken. "Weet je wat er al enkele dagen door mijn hoofd spookt?", hij liep voor haar achterwaarts waarbij hij bijna iemand omver liep. "Piano", en hij grijnsde breed en stopte met wandelen. De gang liep leeg terwijl iedereen hen passeerde. Zijn grijns verdween toen hij verder sprak. "Heb je tijd en zin om mij iets te leren? Ik kan wat afleiding gebruiken", zei hij eerlijk. Adrian besefte dat hij haar wat in het nauw dreef maar hoopte dat ze hem ondertussen wat kende dat hij haar niet verplichte.

MONTY

van **Rin Kiritake** zo maa 10 2019, 23:18

- rin kiritake -

Ze moest eerlijk zeggen dat het niet van de meest interessante lessen was. Het kostte haar moeite zat om haar hoofd er bij te kunnen houden. De voornaamste reden dat het lukte was omdat ze wist dat ze later minder hoefde te leren als ze nu oplette. Zo veel mogelijk in de lessen opslaan en daardoor minder in haar vrije tijd hoeven te doen, dat was het hele idee. Haar geluk was wel dat dit haar laatste les van de dag was en ze hierna leukere plannen had. Zodra de les afgelopen was, pakte ze haar spullen bij elkaar en liep ze de gang op. "Hey", klonk er plotseling een stem naast haar. Ze keek opzij - en vervolgens wat omhoog - om te zien dat het Adrian was. "Weet je wat er al enkele dagen door mijn hoofd spookt?", vroeg hij terwijl hij achteruit voor haar begon te lopen. Ze haalde haar schouders een keer op waarna ze langzaam wat slomer begon te lopen. Tijdens het schaatsen was ze vaak genoeg gevallen, mensen in de gangen omver lopen leek haar nou niet echt beter. "Piano", vertelde hij met een brede grijns. Rin trok een wenkbrauw omhoog met een klein glimlachje rond haar lippen. "Heb je tijd en zin om mij iets te leren? Ik kan wat afleiding gebruiken", vertelde hij met een wat meer neutrale expressie. Rustig gaf ze een knikje waarna ze de boeken in haar armen wat omhoog hield. "Als je het niet erg vind dat ik dit eerst in m'n dorm leg en wat papieren ophaal? Ik was toch van plan om naar het muzieklokaal te gaan."

van **Adrian Parker** ma maa 11 2019, 22:24

It matters not what someone is born, but what they grow to be

Het was een maand geleden sinds het hele schaats gebeuren. Ze hadden het er maar kort over gehad maar Adrian vergat zo'n dingen niet gauw. Wanneer hij haar destijds gevraagd had om hem iets van muziek te leren, dan had hij dat met oprechte interesse gevraagd. Terwijl de jongen sprak nam hij haar reacties in zich op. Ondanks zijn gemoedstoestand kon hij een glimlach niet onderdrukken toen hij haar typerende schouderophaal en glimlach zag. Adrian hield halt en het meisje volgde zijn voorbeeld. "Als je het niet erg vind dat ik dit eerst in m'n dorm leg en wat papieren ophaal? Ik was toch van plan om naar het muzieklokaal te gaan.", what a coincidence. Hij knikte en stak zijn handen uit om eventueel enkele boeken te dragen, wetende dat de kans er dik in zat dat ze zijn hulp zou afwijzen. "Ik loop even mee", zei hij en volgde haar richting de toren van Ravenclaw. Hij had geen zin om naar de Great Hall te gaan, wetende dat het er nu ongelofelijk druk was. Onderweg naar de toren was het even stil. "Heb je nog last gehad van je enkel?", vroeg hij ietwat uit het niets waarbij hij doelde op de pijn die had gehad na het schaatsen.

MONTY

van **Rin Kiritake** di maa 12 2019, 19:38

- rin kiritake -

Als het niet al in haar plannen had gelegen zou ze waarschijnlijk wel ruimte hebben gemaakt hiervoor. Ze had het hem immers beloofd tijdens het schaatsen en haar beloftes zou ze nakomen. "Ik loop even mee", sprak Adrian terwijl hij zijn handen uitstak. Wilde hij haar boeken voor haar dragen? Het was niet dat ze zo heel zwaar waren, dit kon ze prima zelf aan. Bovendien was het hele overgeven van boeken niet handig omdat ze die uiteindelijk toch zelf in haar dorm zou moeten leggen. Met een knikje op zijn uitspraak liep ze door richting de Ravenclaw storen. "Heb je nog last gehad van je enkel?", vroeg de Slytherin terwijl ze liepen. Zacht schudde ze een keer met haar hoofd. "Die dag en de dag daarna was hij wat pijnlijk, daarna is het vrij snel weg gegaan. Ik heb er uiteindelijk niet echt last van gehad", vertelde ze. Als iets gevoelig was, was het niet prettig maar dat betekende dan nog niet dat je er ook recht last van had. "Ik hoop dat het met jouw been ook allemaal goed is afgelopen?" vroeg ze. Ze zou het zichzelf toch wel kwalijk nemen als hij deels door haar schuld verkouden was geworden of iets dergelijks. Als hij echter in de Perfects Bathroom was gepakt, zou het wel echt zijn eigen schuld zijn.

van **Adrian Parker** vr maa 15 2019, 14:13

It matters not what someone is born, but what they grow to be

Hij was nog niet vaak richting de Ravenclaw common room gewandeld, hij had er ook geen reden voor gehad. Hij wist vaag waar hun common room was en dat ze enkel toegang konden verkrijgen als je het antwoord wist op hun raadsel. Adrian was blij dat hij niet in Ravenclaw zat, raadsel waren niet zijn sterkste punt. De jongen volgde in eerste instantie zwijgzaam. Zoals verwacht liep hij zonder boeken, ergens was hij wel blij dat sommige dingen niet veranderen. Om de stilte te doorbreken sprak hij en wachtte het antwoord af. Hij knikte terwijl hij luisterde. "Dat is goed", zei hij en keek haar aan. "Ik bedoel, dat het niets ernstig was", vulde hij aan waarna hij zijn blik terug op de gang richtte. "Ik hoop dat het met jouw been ook allemaal goed is afgelopen?", even fronste hij zijn voorhoofd vooraleer het hem daagde waarom ze dat vroeg. "Oh, ja goed, na een warm bad had ik geen last meer", zei hij naar waarheid. "Ga jij soms naar de Prefects Bathroom?", vroeg hij al had hij wel zo'n vermoeden wat het antwoord was. Eenmaal aangekomen aan de Ravenclaw common room keek hij even veelbelovend naar Rin. Hij had zich altijd afgevraagd hoe de common rooms van andere houses eruit zien. De Slytherin common room was ondergronds met ramen die uitkeken op wat er zich in het meer afspeelde. Hij betwijfelde echter dat iemand hem binnen zou laten in een andere common room. Al kon hij niet meteen herinneren dat het verboden was. Zwijgzaam bleef de jongen staan en keek naar Rin, wachtend wat ze zou doen.

MONTY

van **Rin Kiritake** zo maa 17 2019, 18:58

- rin kiritake -

"Dat is goed", reageerde Adrian met een knikje toen ze over haar enkel vertelde. "Ik bedoel, dat het niets ernstig was", verduidelijkte hij nog snel. Vervolgens besloot Rin te vragen naar zijn avontuur richting de Perfects Bathroom en hoe het met zijn been afgelopen was, in een vraag. Hij leek even verward te zijn door haar vraag maar gaf al snel antwoord. "Oh, ja goed, na een warm bad had ik geen last meer", vertelde hij. "Gelukkig", zei ze met een klein glimlachje, haar ogen nog steeds vooruit gericht. "Ga jij soms naar de Prefects Bathroom?", vroeg de Slytherin student haar. Nu was het haar beurt om even verward te zijn door de vraag. Ze had namelijk niet de rang om er zomaar naar toe te mogen. "Nee, ik kom er hooguit omdat ik Isabella moet halen." Ze haalde haar schouders een keer op. Het was haar iets te riskant om daar heen te gaan zonder toestemming, aan de consequenties die bij betrapt worden hoorden had ze geen behoefte. Enkele momenten later stonden ze bij de deur van de Ravenclaw common room. Ze had de blik in zijn ogen gezien maar besloot het toch maar niet te doen. Ravenclawers stelde het niet zo op prijs als er vreemdelingen hun common room in kwamen. Bovendien was het fysiek onmogelijk om hem mee te nemen naar haar dorm waardoor hij alleen in de ruimte achter zou blijven. Het was simpelweg geen goed idee. De deur had inmiddels zijn raadsel al hun kant op gegooid. 'I can be found in water, but am never wet.' Over deze hoefde ze niet lang na te denken, die was er al eerder geweest namelijk. "Afspiegeling", antwoordde ze, waardoor de deur zich opende. Met de deur in haar hand en de boeken balancerend op haar arm draaide ze zich naar Adrian. 'Ik ben zo terug", zei ze voor de ruimte in stapte en de deur achter zich dicht liet vallen. Op een wat hoog tempo liep ze door de ruimte, naar haar dorm en legde ze daar haar boeken op hun plek. Ze griste de bundel bladmuziek van haar bed en liep terug richting de hal waar Adrian zou moeten zijn. Toch maakte het haar altijd nerveus als er iemand op haar moest wachten.

van **Adrian Parker** zo maa 17 2019, 21:00

It matters not what someone is born, but what they grow to be

Het had gekunnen, realiseerde hij zich, dat Rin een rebels kantje had. Ze had tenslotte tijdens hun eerste ontmoeting ingestemd om samen spreuken te oefenen in een geheime kamer terwijl ze eigenlijk in hun dorms hadden moeten zijn. Daarmee hadden ze minstens twee regels overtreden. Hij verwachtte echter niet dat ze vaak zo'n dingen deed dus toen ze hem vertelde dat ze eigenlijk alleen in hoogste nood er kwam, moest de jongen lachen. "Vindt je het niet jammer dat je geen bad kunt nemen? Je weet niet wat je mist", zei hij op een grappende toon. "Ik kan je altijd het wachtwoord eens geven", fluisterde hij en glimlachte, wetende dat ze waarschijnlijk nooit op zijn aanbod zou ingaan. Iedereen had zijn persoonlijke normen en waarden, ze konden onmogelijk allemaal dezelfde hebben.

Aan de Ravenclaw common room keek Adrian nieuwsgierig, iets wat het meisje niet was ontgaan zag hij. Ondertussen werd het raadsel gesteld waarop de Ravenclaw meteen correct op antwoordde. De Slytherin floot kort, "Ik had het niet zo snel geweten". En als hij eerlijk was met zichzelf dan wist hij dat hij het antwoord nooit had geweten. Hij knikte toen het meisje zei dat ze zo meteen terug zou zijn. De Slytherin deed zelfs zijn best niet om zijn nieuwsgierigheid weg te steken. Hij ging op zijn tenen staan om een glimp van de Common Room te krijgen voordat de deur sloot en hij alleen op de gang achter bleef. Wanneer de deur een minuutje later weer open ging liep er een jongere studente bijna tegen hem aan. Na wat gemompel deed hij enkele stapjes opzij om nog een botsing te vermijden. Wanneer de deur een tweede keer wat later open ging was het Rin die naar buiten kwam. Adrian duwde zich af van de muur waartegen hij had geleund. "Ik volg jou", zei hij gezien hij met moeite het muzieklokaal wist liggen.

MONTY

van **Rin Kiritake** ma maa 18 2019, 16:20

- rin kiritake -

"Vindt je het niet jammer dat je geen bad kunt nemen? Je weet niet wat je mist", vroeg Adrian haar. Ze moest toegeven dat het haar wel fijn leek om van de ruimte gebruik te kunnen maken. Tegelijkertijd was de kans om betrapt te worden best aanwezig en had ze geen zin om met de gevolgen daarvan om te gaan. "Ik kan je altijd het wachtwoord eens geven", fluisterde hij haar met een glimlach toe. Met lichtelijk omhoog gekrulde mondhoeken, schudde ze zacht met haar hoofd. Dat wachtwoord kende ze al maar gebruik zou ze er niet van maken behalve als ze Isabella moest halen. Bij de deur aangekomen gaf ze antwoord op het raadsel waarna er gefluit achter haar klonk. "Ik had het niet zo snel geweten", merkte Adrian op. Ze haalde haar schouders op voor ze de deur door ging. Dat het zich herhaalde was aan ieder om zelf uit te zoeken, net zoals de antwoorden op de vragen. Dat was het 'leuke' er aan en eigenlijk ook gewoon Ravenclaw traditie. Enkele minuten later kwam ze met bladmuziek in haar handen weer door de deur. Adrian stond tegen een muur geleund en kwam overeind zodra hun blikken kruiste. "Ik volg jou", zei de Slytherin student. Rin gaf een kort knikje voor ze begon te lopen. Enkele passen verder waaide ze een keer met de bladmuziek in haar handen. "Wat voor iets zou je eigenlijk willen spelen?" vroeg ze. Het was waarschijnlijk wel leuker om met een daadwerkelijk stuk te beginnen dan met de saaiere techniek.

van Gesponsorde inhoud

Where words fail, music speaks

Where words fail, music speaks van Adrian Parker zo maa 10 2019, 12:00

icon + karakterkaart :

IC :

155

Posts :

170

Name :

Kellogs

Re: Where words fail, music speaks van Rin Kiritake zo maa 10 2019, 23:18

icon + karakterkaart :

IC :

158

Posts :

176

Name :

Anouk

Re: Where words fail, music speaks van Adrian Parker ma maa 11 2019, 22:24

icon + karakterkaart :

IC :

155

Posts :

170

Name :

Kellogs

Re: Where words fail, music speaks van Rin Kiritake di maa 12 2019, 19:38

icon + karakterkaart :

IC :

158

Posts :

176

Name :

Anouk

Re: Where words fail, music speaks van Adrian Parker vr maa 15 2019, 14:13

icon + karakterkaart :

IC :

155

Posts :

170

Name :

Kellogs

Re: Where words fail, music speaks van Rin Kiritake zo maa 17 2019, 18:58

icon + karakterkaart :

IC :

158

Posts :

176

Name :

Anouk

Re: Where words fail, music speaks van Adrian Parker zo maa 17 2019, 21:00

icon + karakterkaart :

IC :

155

Posts :

170

Name :

Kellogs

Re: Where words fail, music speaks van Rin Kiritake ma maa 18 2019, 16:20

icon + karakterkaart :

IC :

158

Posts :

176

Name :

Anouk

Re: Where words fail, music speaks van Gesponsorde inhoud

Where words fail, music speaks
van Adrian Parker zo maa 10 2019, 12:00

Re: Where words fail, music speaks
van Rin Kiritake zo maa 10 2019, 23:18

Re: Where words fail, music speaks
van Adrian Parker ma maa 11 2019, 22:24

Re: Where words fail, music speaks
van Rin Kiritake di maa 12 2019, 19:38

Re: Where words fail, music speaks
van Adrian Parker vr maa 15 2019, 14:13

Re: Where words fail, music speaks
van Rin Kiritake zo maa 17 2019, 18:58

Re: Where words fail, music speaks
van Adrian Parker zo maa 17 2019, 21:00

Re: Where words fail, music speaks
van Rin Kiritake ma maa 18 2019, 16:20

Re: Where words fail, music speaks
van Gesponsorde inhoud