Where words fail, music speaks
Expecto Patronum :: RPG :: Hogwarts :: Hogwarts Castle :: Classrooms
Pagina 3 van 9• Deel
Pagina 3 van 9 • 
1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9
Re: Where words fail, music speaks
van Adrian Parker di apr 02 2019, 22:07
It matters not what someone is born,but what they grow to be
De jongen grinnikte mee met het meisje nadat hij zijn muzikale kunsten had laten horen. Hij schaamde er zich niet voor om zichzelf voor schut te zetten voor haar, hij wist dat het bij haar geen gevolgen zou hebben. Voor de klas of de school, dat ging hij niet zo snel doen. Rin stapte van hem weg naar een tweede piano. Vreemd genoeg had Adrian de tweede piano niet opgemerkt toen hij binnen was gestapt. De Slytherin volgde stilletjes, hij leunde tegen een bank rechts van haar en keek toe terwijl ze de toetsen zachtjes aanraakte. "Nu is het mijn beurt om te laten zien wat ik kan", zei ze met een kleine grijns. Die woorden zorgden voor een vreemd gevoel bij de jongen. Feit dat ze het zo zelfzeker zei in combinatie met die grijns was gewoon iets dat hij nog nooit had gezien bij haar.
Dat gevoel werd alleen maar sterker toen ze werkelijk begon te spelen. Haar vingers vlogen over de toetsen, haar ogen waren bijna gesloten en hij wist zeker dat ze volledig verzwolgen was in de muziek. Hij herkende die trance maar al te goed wanneer hij danste. Het stuk dat Rin speelde was niet lang maar genoeg om hem van zijn stuk te brengen. De Slythein wist niet wat te zeggen. Hij wreef met zijn hand zijn haren naar achteren, "Wauw", fluisterde hij en kwam dichter bij de Ravenclawer staan. Hij zag dat ze ietwat ongemakkelijk was door zijn blik, de jongen deed zijn best om niet naar haar maar naar de piano te kijken maar voelde hoe hij faalde. "Dat was geweldig", zei hij nog steeds zachtjes en ging naast haar op het bankje zitten en legde een hand op de toetsen. "Please zeg me dat je me eerst iets simpeler dan dit gaat leren", vervolgde hij met een schaapachtige grijns.
Adrian Parker
Slytherin Student
icon + karakterkaart :
IC :
155
Posts :
170
Name :
Kellogs
Re: Where words fail, music speaks
van Rin Kiritake wo apr 03 2019, 17:14
- rin kiritake -
Ze had niet verwacht dat hij haar kant op zou komen maar ze zou het er maar mee moeten doen. Soms kon ze zich echt in muziek verliezen, veel langer spelen dan dat eigenlijk de bedoeling was. Deze keer hield ze het juist kort. Niet alleen om die reden maar ook omdat ze niet te lang met alleen zichzelf bezig wilde zijn. Normaal gesproken wist ze wat ze kon verwachten als ze voor een enkel persoon speelde. Deze keer niet en dat maakte haar wat ongemakkelijk. "Wauw", reageerde Adrian op fluistertoon, terwijl hij zijn hand door zijn haren haalde en dichterbij stapte. Okay, lang genoeg aangekeken. Rin's ogen draaide terug richting de piano. "Dat was geweldig", vervolgde Adrian nog. "Dankje", mompelde ze enkel. Zoals verwacht, dit was heel anders dan voor iemand spelen om tips of een beoordeling te krijgen. Doordat haar blik op de zwart witte toetsen gericht was, schrok ze er lichtelijk van dat Adrian naast haar was komen zitten. "Please zeg me dat je me eerst iets simpeler dan dit gaat leren",vroeg Adrian haar met een schaapachtige glimlach. Haar schrik zakte gelukkig wat weg en een klein glimlachje verscheen op haar gezicht. "Nee, hier ben ik zelf ook weken mee bezig geweest hoor", zei ze voor ze de bladmuziek van de vleugel pakte. Ze klopte het pakket papier eerst even recht voor ze het op het houdertje zette. "Leg je handen eens op de piano op de manier waarop je zou spelen als je met al je vingers zou spelen?"
Rin Kiritake
Ravenclaw student
icon + karakterkaart :
IC :
158
Posts :
176
Name :
Anouk
Re: Where words fail, music speaks
van Adrian Parker wo apr 03 2019, 18:23
It matters not what someone is born,but what they grow to be
De jongen merkte niet hoe Rin ietwat schrok toen hij plaats nam naast haar. Hij was nog net iets teveel bezig met het verwerken wat hij net gehoord had. Zijn blik was gericht op de piano. Het was een enorm ding dat een prachtig geluid kon produceren onder de juiste vingers. Ietwat schaapachtig vroeg hij of ze hem iets simpeler ging aanleren. Haar mondhoeken krulden gelukkig ietwat op, een teken dat ze terug iets meer op haar gemak was. Onbewust had hij ook gespannen gezeten. "Nee, hier ben ik zelf ook weken mee bezig geweest hoor", Adrian kon een verbaasde blik niet onderdrukken. "Weken? Je bedoelt geen maanden of een jaar? Je kon dit na weken?", ratelde hij en wreef weer door zijn haren en schudde zijn hoofd waarna hij terug naar de toetsen keek. Neen, hij zou geen weken maar jaren nodig hebben. Hij had gezien hoe vlot haar twee handen over de toetsen hadden gegleden en hij had gevoeld hoe zwaar een toets aanvoelde om die in te duwen.
Adrian voelde een lichte paniek en wat prestatieangst wanneer Rin echt overging om hem te leren piano spelen. De Slytherin wilde oprecht een muziekinstrument spelen maar voelde nu de onzekerheid opborrelen. Wat als hij het helemaal niet kon? Wat als de Ravenclaw hem beu raakte omdat hij traag leerde? Wat als... "Leg je handen eens op de piano op de manier waarop je zou spelen als je met al je vingers zou spelen?", vroeg ze en hij schrok ietwat uit zijn gedachtestroom. De jongen probeerde wat te ontspannen en strekte zijn armen zodanig hij met zijn vingers boven de toetsen hingen, zijn vingers spreidde hij ietwat. De jongen voelde algauw dat hij niet correct zat, de houding voelde extreem ongemakkelijk. Vragend keek hij opzij naar het meisje, wachtend op haar instructies.
Adrian Parker
Slytherin Student
icon + karakterkaart :
IC :
155
Posts :
170
Name :
Kellogs