Re: Where words fail, music speaks

van **Adrian Parker** ma maa 18 2019, 21:35

It matters not what someone is born, but what they grow to be

Hij was geen prater maar bij Rin had hij vaak het gevoel dat hij teveel zei. Dat kwam misschien door het feit dat zij weinig zei en dat zijn minimum aan communicatie altijd meer leek. In ieder geval, Adrian apprecieerde de stilte meer dan ooit en dat kwam vooral door haar. Net als de kleine glimlachen die af en toe rond haar mondhoeken speelden, alsof ze bijna moest onderdrukken om te lachen. Hij wist niet hoe anderen daarover dachten maar hij vond ze wel fijn. Hij hield sowieso niet van meiden die teveel lachten of giechelden. Adrian had nooit gedacht dat hij zo laat in zijn schoolcarrière vrienden ging maken, al zeker niet met een Ravenclaw.

Terwijl ze richting het muzieklokaal wandelden, zwaaide het meisje plots met het papier dat ze in haar handen had. Adrian moest abrupt stoppen om het papier niet in zijn gezicht te krijgen, gezien hij dicht bij haar aan liep. De jongen dacht even na over haar vraag. Om eerlijk te zijn luisterde hij het liefst naar hardere muziek maar hij betwijfelde of hij dat zelf zou kunnen spelen op piano. Daarnaast zag hij Rin zelf niet naar Five Finger Death Punch luisteren, de gedachte deed hem grijnzen. "Maakt mij weinig uit, laten we starten met de basis", zei hij gezien hij weinig tot geen muzikaal talent had. "Welke muziek luister jij zelf?", vroeg hij nieuwsgierig.

MONTY

van **Rin Kiritake** di maa 19 2019, 22:41

- rin kiritake -

Dat ze met haar papieren bijna Adrian in zijn gezicht zou slaan had ze niet verwacht. Ze schrok er oprecht een beetje van. Ze moest voortaan wat voorzichtiger zijn met zulke dingen. Hij dacht even na over haar vraag en op een gegeven moment verscheen er een grijns op zijn gezicht. "Maakt mij weinig uit, laten we starten met de basis", reageerde hij. Was dat de reden van die grijns? Eigenlijk geloofde ze dat niet helemaal maar ze zou er niet verder naar vragen. Nu niet in ieder geval. Terwijl ze naar hem omdraaide stelde hij een vraag terug. "Welke muziek luister jij zelf?", vroeg Adrian. Kort dacht ze na, haar blik dwaalde even door de hallen. "Voornamelijk klassiek, soms alternatief of rock." Met het klassieke was ze simpelweg opgegroeid en dat vond ze nog steeds fijn om naar te luisteren. Met de andere was ze enorm kieskeurig en vond ze zeker niet alles leuk. Inmiddels zakte haar blik weer af richting de papieren in haar handen. "Van wat voor genres hou jij dan?" besloot ze terug te vragen. Het zou haar niet verbazen als het iets heel anders was dan waar zij naar luisterde. Ieder had zo zijn eigen smaak als het op muziek aan kwam.

van **Adrian Parker** do maa 21 2019, 20:22

It matters not what someone is born, but what they grow to be

Haar blik zorgde er alleen maar voor dat hij nog breder grijnsde. Ze stelde zich vragen bij zijn grijns maar zei die niet luidop. Of dat vermoedde hij toch althans. Zolang ze het niet zou vragen, zou hij het ook niet uit zichzelf zeggen. Hij hoefde zich niet te verklaren als er niet werd naar gevraagd. Tot zijn verbazing antwoordde de Ravenclaw dat ze naast klassieke muziek ook Rock en Alternative luisterde. De jongen keek dan ook aangenaam verrast. Dan hadden ze qua muziek meer gemeenschappelijk dan hij eerst dacht. "Van wat voor genres hou jij dan?", vroeg ze op haar beurt. De Slytherin keek voor zich terwijl hij opsomde. "In eerste instantie bijna alles tussen Rock en Heavy Metal maar ik luister net zo graag Alternative Rock, Dance en Klassieke muziek", vanuit zijn ooghoeken keek hij naar Rin en haalde zijn schouders op. "Eigenlijk weet ik ieder genre wel te appreciëren", besloot hij. Er waren uiteraard een aantal nummers of genres die hij liever niet naar luisterde maar dat waren er bitter weinig. Terwijl ze het lokaal naderden stelde de jongen nog een vraag. "Luisteren jullie thuis veel muziek?", hij had een vermoeden van wel gezien ze enkele instrumenten kon bespelen. Meestal wordt dat van de ouders uit gestuurd.

MONTY

van **Rin Kiritake** zo maa 31 2019, 23:10

- rin kiritake -

Het nadeel van genres noemen was dat het alsnog erg breed was. Sommige mensen vonden het zelfde genre leuk maar luisterde hele andere muziek. Het was altijd maar de vraag. "In eerste instantie bijna alles tussen Rock en Heavy Metal maar ik luister net zo graag Alternative Rock, Dance en Klassieke muziek", reageerde Adrian op haar vraag terug. Van het hele harde was ze niet zo'n fan. Dat hij echter ook naar klassiek luisterde verbaasde haar lichtelijk. "Eigenlijk weet ik ieder genre wel te appreciëren", vulde de Slytherin student aan na een schouderophaal. Ze begonnen inmiddels in de buurt te komen van het lokaal. "Luisteren jullie thuis veel muziek?", vroeg Adrian. Haar ogen richtte ze kort op de papieren in haar handen. Praten over thuis was nooit haar lievelingsonderwerp geweest. Al kon het nu waarschijnlijk niet veel kwaad aangezien hij toch niet echt wist over de hele situatie. Daarnaast was alleen met haar moeder en sibling ook 'thuis' met de vader buiten zicht. Dan was het allemaal zo erg nog niet. "We spelen allemaal een of meerdere instrumenten en hebben vaak wel muziek op de achtergrond aan staan", sprak ze, waarna ze haar blik weer op Adrian richtte. "Ben je ooit bij een optreden van een orkest geweest?", vroeg ze. De vraag mocht misschien wat willekeurig lijken maar stamde voor uit de muziek die vaak bij hun op de achtergrond aan stond.

van **Adrian Parker** ma apr 01 2019, 19:41

It matters not what someone is born, but what they grow to be

Het hielp om zijn gedachten te verzetten. Het hielp hem vergeten hoe moe en uitgeput hij was van de afgelopen dagen. De jongen kon gemakkelijk met Rin praten, gemakkelijker dan met meeste anderen. Daarnaast had hij ook niet het gevoel hij zich anders moest voor doen of moeite moest doen om het gezellig te houden. Al merkte hij soms dat het meisje vaag kon antwoorden of weinig informatie mee gaf. Adrian waagde het nog niet om verder door te vragen, zo'n goede vrienden waren ze nu ook weer niet. "We spelen allemaal een of meerdere instrumenten en hebben vaak wel muziek op de achtergrond aan staan", de Slytherin knikte terwijl hij haar blik beantwoordde met een scheve grijns. Hij zag enkele serieuze mensen voor zich, etend in kleermakerszit van een pot noedels met klassieke muziek op de achtergrond. Hij wist niet waarom maar hij had zo'n vermoeden dat haar ouders traditioneel waren, zoals je in de films zag.

"Ben je ooit bij een optreden van een orkest geweest?", vroeg ze vervolgens waardoor de jongen even wat verbaasd keek. Ze hadden ondertussen het lokaal bereikt, gezien ze plots stil stonden aan een deur. "Meer dan eens", zei hij en peilde haar reactie. "Mijn pleeg ouders zijn nogal cultureel. We gingen vaak naar dans, theater, toneel en orkesten kijken", vervolgde Adrian terwijl hij de deur opende om hen binnen te laten. De jongen was als kind niet altijd fan geweest van de uitstapjes maar achteraf gezien had het geholpen hem te maken tot hij nu was. Hij zag algauw hoe anders het lokaal was van de meeste andere. Het stond vol instrumenten en enkele banken om notities aan te nemen. De muren zagen er vreemd uit, gezien ze geïsoleerd waren om de akoestiek zo goed mogelijk te maken.

MONTY

van **Rin Kiritake** di apr 02 2019, 16:32

- rin kiritake -

Zijn verbaasde blik deed haar realiseren dat ze wel wat duidelijker had mogen zijn over waar haar vraag vandaan kwam. "Meer dan eens", reageerde hij. Deze keer was het haar beurt om een verbaasd gezicht te laten zien. Aangenaam verbaasd dan wel. "Mijn pleeg ouders zijn nogal cultureel. We gingen vaak naar dans, theater, toneel en orkesten kijken", verklaarde de Slytherin student. Meestal was het ook omdat de ouders het leuk vonden dat de kinderen met zulke dingen in aanraking kwamen. Het was niet altijd iets wat door de jeugd zo geliefd gevonden werd. Enkele momenten later stonden ze voor de deur van het lokaal. Rin opende de deur en stapte als eerste naar binnen, om te zien dat de docent niet aanwezig was. Al snel vielen haar ogen op het stukje perkament dat op het krukje van de centrale piano lag. Zonder iets te zeggen liep ze er naar toe en las ze wat er op het papier geschreven stond. De docente was er vandaag niet maar vertrouwde er op dat alles heel gelaten zou worden. Aarzelend waar te beginnen draaide ze zich weer terug richting Adrian. "Dus euh... Heb je ooit wel eens iets van muzieklessen gehad?" vroeg ze misschien op een lichtelijk ongemakkelijke toon. Ze had er waarschijnlijk iets te veel op gerekend dat de professor hun op zou vangen en wat tips of iets dergelijks zou geven. Nu wist ze niet goed waar ze nou precies moest beginnen. Muziek was immers een complex iets.

van **Adrian Parker** di apr 02 2019, 18:47

It matters not what someone is born, but what they grow to be

Haar verbaasde blik deed hem grijnzen. Hij leek misschien niet de persoon die in zijn vrije tijd naar orkesten ging. Wel, om eerlijk te zijn was het niet altijd met evenveel enthousiasme en orkesten waren niet zijn favoriete uitstap. Adrian had altijd meer interesse getoond in dans, van hip hop tot ballet. Desondanks, orkesten waren hem niet geheel onbekend en dat leek de Ravenclaw te verbazen al zei ze er verder niets op. Ondertussen waren ze aan het klaslokaal gekomen. Rin ging als eerste naar binnen en liep meteen naar de piano. Adrian keek eerst even rond, hij was nog maar één keer eerder in het muzieklokaal geweest en dat was om een professor te halen. De muren en plafond waren anders dan elders in het kasteel. Het leek erg op een klein theaterzaaltje, met de houten planken om het geluid te dempen. Toen zijn blik terug naar het meisje ging, sprak ze hem net aarzelend aan. "Dus euh... Heb je ooit wel eens iets van muzieklessen gehad?", lichtjes grijnzend stapte hij naar haar toe en liet zijn vingers over de toetsen van de piano glijden. "Nope", bevestigde hij met een grijns vooraleer hij op het krukje ging zitten. "Al kan ik wel iets spelen", zei hij terwijl hij met één vinger het deuntje van Vader Jakob speelde. Met een grijns van oor tot oor keek hij naar Rin. "Ik heb nooit beweerd muzikaal talent te hebben", maakte hij haar nogmaals duidelijk, wetende dat ze nu besefte aan wat voor hopeloos geval ze vast ging.

MONTY

van **Rin Kiritake** di apr 02 2019, 21:37

- rin kiritake -

Er verscheen een klein lachje op zijn gezicht voor hij naar haar toe kwam lopen. Pas zodra hij zijn vingers over de piano toetsen liet glijden kwam er een antwoord op haar vraag. "Nope", zei hij simpelweg, voor hij op het krukje ging zitten. "Al kan ik wel iets spelen", vervolgde hij. Nieuwsgierig keek ze toe naar wat hij ging doen. Er waren wel meer mensen die iets konden spelen zonder er les voor hadden gehad. Haar mondhoek krulde toch lichtelijk omhoog toen hij met een enkele vinger zo ongeveer het meest standaard deuntje ooit begon te spelen. Zodra hij klaar was keek hij met een brede grijns haar aan. "Ik heb nooit beweerd muzikaal talent te hebben", zei hij. Rin begon zacht te grinniken waarna ze een keer met haar hoofd schudde, om vervolgens richting de piano recht tegenover die waar Adrian aan zat te lopen. Ze nam plek op de kruk en liet haar vingers zachtjes over de toetsen van de zwarte vleugel glijden. "Nu is het mijn beurt om te laten zien wat ik kan", zei ze met een kleine grijns voor ze haar ogen op de toetsen richtte. Wat zou ze spelen? Er waren zo veel opties. Zou ze het simpel houden of juist all out gaan met een moeilijk stuk? Na kort nadenken viel haar besluit, ze zou immers laten zien wat ze kon. Haar keuze was gevallen op een stuk waar ze pas amper een maand mee klaar was. Fantaisie-impromptu in C-Sharp Minor, Op. 66, van Chopin. Het gehele stuk duurde ongeveer vier minuten maar ze speelde slechts een enkele. Terwijl ze speelde waren haar ogen bijna dicht en deinde haar lichaam zachtjes met de melodie mee. Muziek moest je voelen wilde je er emotie in kunnen leggen. Zodra ze de laatste noot los had gelaten moest ze er moeite voor doen om Adrian aan te kijken in plaats van naar de toetsen te staren. Ze was niet gewend aan spelen voor mensen om een andere reden dan een beoordeling of voor tips en dat was te merken.

van Gesponsorde inhoud

Where words fail, music speaks

Re: Where words fail, music speaks van Adrian Parker ma maa 18 2019, 21:35

icon + karakterkaart :

IC :

155

Posts :

170

Name :

Kellogs

Re: Where words fail, music speaks van Rin Kiritake di maa 19 2019, 22:41

icon + karakterkaart :

IC :

158

Posts :

176

Name :

Anouk

Re: Where words fail, music speaks van Adrian Parker do maa 21 2019, 20:22

icon + karakterkaart :

IC :

155

Posts :

170

Name :

Kellogs

Re: Where words fail, music speaks van Rin Kiritake zo maa 31 2019, 23:10

icon + karakterkaart :

IC :

158

Posts :

176

Name :

Anouk

Re: Where words fail, music speaks van Adrian Parker ma apr 01 2019, 19:41

icon + karakterkaart :

IC :

155

Posts :

170

Name :

Kellogs

Re: Where words fail, music speaks van Rin Kiritake di apr 02 2019, 16:32

icon + karakterkaart :

IC :

158

Posts :

176

Name :

Anouk

Re: Where words fail, music speaks van Adrian Parker di apr 02 2019, 18:47

icon + karakterkaart :

IC :

155

Posts :

170

Name :

Kellogs

Re: Where words fail, music speaks van Rin Kiritake di apr 02 2019, 21:37

icon + karakterkaart :

IC :

158

Posts :

176

Name :

Anouk

Re: Where words fail, music speaks van Gesponsorde inhoud

Re: Where words fail, music speaks
van Adrian Parker ma maa 18 2019, 21:35

Re: Where words fail, music speaks
van Rin Kiritake di maa 19 2019, 22:41

Re: Where words fail, music speaks
van Adrian Parker do maa 21 2019, 20:22

Re: Where words fail, music speaks
van Rin Kiritake zo maa 31 2019, 23:10

Re: Where words fail, music speaks
van Adrian Parker ma apr 01 2019, 19:41

Re: Where words fail, music speaks
van Rin Kiritake di apr 02 2019, 16:32

Re: Where words fail, music speaks
van Adrian Parker di apr 02 2019, 18:47

Re: Where words fail, music speaks
van Rin Kiritake di apr 02 2019, 21:37

Re: Where words fail, music speaks
van Gesponsorde inhoud