Where words fail, music speaks
Expecto Patronum :: RPG :: Hogwarts :: Hogwarts Castle :: Classrooms
Pagina 5 van 9• Deel
Pagina 5 van 9 • 
1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9
Re: Where words fail, music speaks
van Adrian Parker zo apr 14 2019, 19:03
It matters not what someone is born,but what they grow to be
Hij wist dat hij onnozel aan het glimlachen was, als een klein kind die een compliment had gekregen over zijn tekening. Adrian was echter niet de enige die zat te glimlachen. Feit dat ze hadden ontdekt dat ze Japans konden praten tegen elkaar was een aangename verrassing. De jongen had nog toegevoegd dat ze niet alles van hem kende, iets dat ze blijkbaar goed vond. Hij knikte, volledig akkoord. Ooit op een dag zou ze wel te weten komen waarom hij meerdere talen kende. Het had geen haast, zij hadden geen haast. "Als je zo veel tijd aan piano hebt besteed als ik, kan iedereen dat. Wat knap is zijn de mensen die het kunnen als ze het liedje maar één of een paar keer hebben gehoord.", Adrian schudde nogmaals met zijn hoofd en facepalmed zichzelf. "Rin, anata wa zetsubō-tekidesu...", mompelde hij en grinnikte zacht.
De Slytherin probeerde casual te blijven door te praten met haar. Al kon hij iedere beweging dat haar vingers over zijn hand deden niet negeren. Hoe ze de gespannen spieren in zijn hand los werkte. Ondanks de nodige druk die ze zette voelde het als een zacht gebaar. Het voelde best wel prettig. Adrian maakte een hum geluid toen ze zei dat een instructeur haar les had gegeven. "Mijn familie heeft het goed dus hadden ze het geld voor een instructeur voor piano en viool die ook op een conservatorium les gaf", zei ze opvallend zachter dan daarvoor. Hij keek van hun handen naar het meisje maar haar blik was naar beneden gericht. Schaamde ze zich misschien voor haar ouders rijkdom? "Dat is best wel cool van je ouders, dat ze zoiets voor je deden. Verklaard ook waarom je zo'n hoog niveau kan halen", zei hij goed bedoeld. "En wie heeft je zo goed leren masseren?", het had grappend moeten klinken maar zijn stem had zacht geklonken. Feit dat hij haar met een kleine glimlach aankeek maakte het er niet beter op. Het bleef even stil en iets te laat besefte hij dit en trok zijn hand weg en wreef door zijn haren. "Deze is nu wel los", ietwat weifelend bood hij zijn linkerhand aan. Hij had algauw spijt van wat hij had gezegd en gedaan om verschillende redenen. "Euhm, je zei dat je muziek speelt en kunt zingen, kun je ook dansen?", vroeg hij in de hoop om een casual gesprek te hebben.
*あなたは絶望的です You're hopeless
Adrian Parker
Slytherin Student
icon + karakterkaart :
IC :
155
Posts :
170
Name :
Kellogs
Re: Where words fail, music speaks
van Rin Kiritake zo apr 14 2019, 19:50
- rin kiritake -
"Rin, anata wa zetsubō-tekidesu...", mompelde Adrian nadat hij zijn hoofd had geschud en zichzelf had gefacepalmd. Rin grinnikte zacht mee om zijn opmerking. Ze zou dat niet ontkennen. "Dat is best wel cool van je ouders, dat ze zoiets voor je deden. Verklaard ook waarom je zo'n hoog niveau kan halen", zei Adrian. Hij leek te denken dat haar toon zachter was geworden en haar blik was afgewend daardoor. Dat vond ze op zich wel prima. Ze was er van bewust dat ze zulke dingen deed maar dat zat zo diep in haar dat ze het zichzelf niet zomaar afgeleerd kreeg. "En wie heeft je zo goed leren masseren?", voegde hij op een zachte toon toe. Voor een moment stopte ze met het masseren van zijn hand. Volledig overrompeld door zijn opmerking. Zodra ze dit besefte ging ze op een geautomatiseerde manier verder. "Ik doe enkel wat mijn moeder deed als ik last had van m'n handen", sprak ze enkel, op de zelfde zachte toon als daarnet. Het liefste zou ze nu even in het niets oplossen. Ze keek al weg, wat kon ze nu nog meer doen? Veranderen in een solid bolletje bestaand uit Rin? Als het kon zou ze het doen. Rin schrok er ietwat van toen Adrian plotseling zijn hand weg trok na een moment van stilte. Haar blik volgde toch zijn hand die vervolgens door zijn haren gehaald werd. De ongemakkelijkheid was duidelijk te merken terwijl hij zijn andere hand aanbood. Hij twijfelde maar zij ook. Het liefst zou ze het uit ongemakkelijkheid niet doen. Maar daar was ze te koppig voor. Als ze zijn rechter hand wel zou doen maar zijn linker hand niet, was daar ook iets uit te halen. De koppigheid won het, waardoor ze zijn hand aanpakte en opnieuw begon met de massage. "Euhm, je zei dat je muziek speelt en kunt zingen, kun je ook dansen?", vroeg hij. Haar blik was inmiddels weer op hun handen gericht en daar bleef deze ook toen ze haar hoofd schudde. "Absoluut niet, daar heb ik de motorische vaardigheid niet voor", zei ze waarna ze kort haar blik op de piano naast hun richtte. "Ik heb wat lessen ballroom gehad maar daar kwam helemaal niets van uiteindelijk." Rin richtte haar blik weer terug op hun handen om zich fatsoenlijk te kunnen focussen op de massage. "Jij wel?"
Rin Kiritake
Ravenclaw student
icon + karakterkaart :
IC :
158
Posts :
176
Name :
Anouk
Re: Where words fail, music speaks
van Adrian Parker zo apr 14 2019, 21:47
It matters not what someone is born,but what they grow to be
Haar korte aarzeling was hem bijna niet opgevallen. Bijna. "Ik doe enkel wat mijn moeder deed als ik last had van m'n handen", Adrian besloot om te zwijgen en enkel te knikken. Hij had willen antwoorden of haar moeder het ook zo goed kon maar wist dat hij de situatie alleen maar erger zou maken. De jongen zou zich anders geen zorgen maken over hoe iemand over hem dacht. Hij gooide wel vaker met zo'n gevatte opmerkingen en wat kon het hem schelen als iemand zich er ongemakkelijk zou bij voelen? Hij trok zijn hand weg, mede om zijn gedachtegang te kunnen onderbreken. Het werd gevaarlijk als je te veel nadacht over zo'n dingen.
Tot zijn verbazing masseerde ze ook zijn linkerhand. Hij voelde hoe zijn mondhoeken onbewust omhoog krulden en iets van een spanning verliet zijn schouders. Om toch de sfeer wat luchtiger te maken veranderde hij maar van onderwerp. Rin bleef naar hun handen kijken terwijl hij haar blik bleef zoeken. Ze antwoordde zachtjes op zijn vraag. Great job Parker, dacht hij en fronste zijn wenkbrauwen. Hij zag hoe haar blik even opzij ging voordat ze zich terug op hun handen richtte. Adrian voelde zich ongemakkelijk nu ze zijn blik zo bewust vermeed. Hij was verdwaasd aan het staren dat hij bijna haar vraag niet had gehoord. "Ik kan een beetje dansen", zei hij kort en wat afwezig, zijn blik nu ook op hun handen gericht. Hij draaide zijn linkerhand in de hare om zodat hij kort één vast had en gaf er een kneepje in. "Dankje, ik denk dat ik nu wel even verder kan", hij keek nog steeds naar hun handen doch speelde er een vriendelijk glimlach rond zijn lippen. Hij durfde pas op te kijken toen hij zijn hand terug nam en zich omdraaide naar de piano. Wat afwezig speelde hij het deuntje die ze hem net had geleerd al maakte hij de eerste vijf pogingen nog fouten. Wanneer zijn zesde en zevende pogingen foutloos verliepen gleed hij nogmaals met zijn vingers over alle toetsen en keek om naar Rin, in de hoop de sfeer wat ontspannender te maken. "Tsugi no suteppu sensei".
*Next step teacher
Adrian Parker
Slytherin Student
icon + karakterkaart :
IC :
155
Posts :
170
Name :
Kellogs